Indien de VRT in Peking een reeks van Het leven zoals het is… bij de Belgische voetbalbond had opgenomen, dan zou het een hele straffe geworden zijn. Een bloemlezing uit het grote blunderboek.
1. De klacht tegen de FIFA
De teleurstelling over de leiding in Brazilië-België is zo groot dat de Belgische bond besluit om klacht neer te leggen bij de FIFA. Het probleem is echter dat de enige die gemachtigd is om dat te doen, CEO Jean-Marie Philips, vanuit Brussel laat weten dat hij ertegen is en dus niets heeft ondertekend. Hieruit blijkt hoe groot de onenigheid binnen de bond soms is.
2. Dierick naar huis
In plaats van haar CEO naar China af te vaardigen, stuurde de Belgische bond twee rand-figuren, die bovendien nog niet altijd aanwezig waren. Zo moest Georges Ingelbrecht alleen de mediastorm ondergaan, omdat Karel Dierick naar België teruggekeerd was voor het huwelijk van zijn zoon. Dat is bij zo’n belangrijke familiale gelegenheid natuurlijk volkomen te begrijpen, maar had België dan niemand kunnen afvaardigen die tijdens de Spelen géén familiale verplichting had?
3. Ingelbrecht en het volkslied
Een ander onverkwikkelijk beeld is dat van Ingelbrecht die naast de ongelovig toekijkende prins Filip het Belgische volkslied probeert mee te zingen. De grote komiek Buster Keaton had wellicht niet meer op de lach-spieren kunnen werken. De twee cowboys van de Belgische delegatie hadden trouwens niet eens de komst van de prins gemerkt. Iemand is ze moeten gaan verwittigen zodat ze alsnog opstonden om de prins welkom te heten.
4. De zaak-Kompany
Vincent Kompany neemt op zijn eentje de beslissing om in China te blijven. Na een rampzalige communicatie vernemen we ’s anderendaags dat de bond uit schrik voor juridische stappen van Hamburg alles in het werk heeft gesteld om de speler ervan te overtuigen dat hij naar zijn club moet terugkeren.
5. De Keersmaecker in Bredene
Omwille van de toenemende aandacht voor de zaak-Kompany organiseert de voorzitter van de Belgische voetbalbond een persconferentie in Sjanghai. Op de vraag of hij op zondag met Kompany onderhandeld heeft, antwoordt De Keersmaecker: “Zondag ben ik in Bredene naar het beachsoccer gaan kijken. Ik heb nog geprobeerd om persattaché Nicolas Cornu te bereiken, maar ik heb geen antwoord gekregen. Ik ben rond 22 uur naar huis gegaan en toen was het al 4 uur ’s ochtends in China. De volgende morgen moest ik vroeg vertrekken om mijn vliegtuig naar hier te halen.” Kortom, de voorzitter van de bond was bij een van de belangrijkste dossiers rond de ploeg gewoon onbereikbaar.
6. Het geval-Rossini
Na het vertrek van Fellaini en Kompany besluit de bond om Giuseppe Rossini op te roepen, de kersverse spits van KV Mechelen. De Sart had dat graag op een elegante manier gedaan, maar hij wordt de pas afgesneden door de twee cowboys die beslissen om Fi Vanhoof te verwittigen. Die weigert om zijn speler te laten gaan. Ondanks het aandringen van de bond blijft Rossini in Mechelen.
7. De Winter bijna naar huis
Niet alleen KV Mechelen oefende druk uit. Ook Westerlo is niet tevreden en eist de terugkeer van derde doelman Yves De Winter. De Belgische delegatie staat op het punt daaraan toe te geven en probeert De Sart ervan te overtuigen dat het om een gewettigde vraag gaat van de Kempense club. Waarop De Sart zich verschrikkelijk boos maakt en in de catacomben van het stadion van Sjanghai roept dat daar onder geen beding sprake van kan zijn. De bond probeert het dan nog via adjunct Jean-François Rémy, maar die toont zich solidair met De Sart zodat De Winter in China blijft.
