Crisis bij de F1-circuits

'De rekening klopt al niet meer sinds 2014. Dus heeft het geen zin om hiermee door te gaan', klonk het twee jaar geleden bij Razlan Razali, CEO van het Sepang International Circuit, waar de grand prix van Maleisië tussen 1999 en 2017 onafgebroken werd georganiseerd. Een serieuze streep door de rekening van de Formula One Group. Het jaar erop, in 2018, werd het aantal races van 20 naar 21 uitgebreid, maar de twee nieuwe grands prix konden het verlies van Maleisië niet opvangen. De terugkeer op de kalender van Duitsland en Frankrijk was goed voor een hosting fee - de vergoeding die de organisatoren aan de Formula One Group moeten betalen - van om en bij de 40 miljoen euro, terwijl de grand prix van Maleisië alleen al 41,5 miljoen per jaar afdokte. Daardoor zakte de gemiddelde hosting fee in 2018 naar 26,1 miljoen euro - minder dan in 2012 -, ook al is in de contracten met de organisatoren van een grands prix een jaarlijkse stijging van 5 procent voorzien. En er hangen nog donkere wolken boven de circuits: Liberty Media probeerde de voorbije maanden tevergeefs een nieuwe overeenkomst te bereiken met vijf organisatoren van wie het contract dit jaar ten einde is (Groot-Brittannië, Duitsland, Italië, Spanje en Mexico) en die samen goed zijn voor 116,5 miljoen aan hosting fees. Plus: minder races betekent minder inkomsten uit ticketing, hospitality en sponsoring. Sinds de overname in 2017 hebben twee belangrijke sponsors - UBS (bank) en Allianz (verzekeringen) - hun belangen in de F1 drastisch teruggeschroefd, waardoor de nieuwe eigenaars ook daar naast miljoenen grepen. Nieuwe hoofdsponsors zijn er voorlopig niet, terwijl Liberty Media er ook niet in slaagt om nieuwe grands prix op de kalender te schuiven. Veel geruchten, dat wel, maar voor 2020 is alleen een overeenkomst met Vietnam getekend. Liberty Media heeft drukke maanden voor de boeg.