De redactie van Sport/Voetbalmagazine verkiest haar sportmomenten van het jaar. Frédéric Vanheule koos voor het aandikkende palmares van Nafi Thiam.
‘Een juiste keuze. Hou ze maar goed in de gaten, want we gaan daar nog veel van horen.’ Zo klonk het in januari 2015 uit de mond van iemand uit de entourage van de Borléefamilie, die in het verleden ook al in andere sporten had samengewerkt met topsporters.
Toen we haar contacteerden voor een artikel in een reeks van beloftevolle Belgische sporttalenten kregen we de studente zelf aan de lijn, met de snelle en spontane verontschuldiging dat we voor een afspraak even moesten wachten wegens examens.
Amper een dagen later kregen we zelf een telefoon van Kim Vanderlinden, die zich meldde in naam van Wafelsportsmanagement en meegaf dat alle interviewaanvragen via haar dienden te verlopen. De meerkampster was het nog niet gewoon veel om te gaan met pers, vandaar.
Het werd goedgemaakt met een speciale dag voor de Belgische media, in Gent, waar ons werd gevraagd om als allerlaatste te wachten. Op het dak van een bar op de Galvestonsite kregen we een heel spontane verschijning voor ons, waarbij de toen twintigjarige Nafi Thiam uitblonk door haar nederige houding en oprechtheid in de antwoorden. Ook nam ze ruimschoots de tijd voor een interview en bijhorende fotoshoot.
Diezelfde kenmerken blijven ons tot op vandaag frapperen, zelfs nadat haar palmares al serieus werd aangevuld. Afgelopen jaar voegde ze met de Europese titel op de zevenkamp en de hypomeeting in het Oostenrijkse Götzis – niet geheel onverwacht – opnieuw mooie zeges toe aan haar erelijst, na de Olympische titel (Rio de Janeiro, 2016) en de wereldtitel (Londen) op één van de zwaarste en meest veeleisende disciplines in de atletieksport.
Niet enkel qua talent een wereldtopper, maar ook qua pr, uitstraling en ambassadeurschap een uitstekende zaak voor de Belgische sport. Een blijvertje dus!
