Pieter Timmers zal niet deelnemen aan de uitgestelde Olympische Spelen van komend jaar in Tokio, zo maakte onze landgenoot donderdag zelf bekend in een mededeling op de website van de Vlaamse Zwemfederatie.
Toch neemt de zwemmer nog niet meteen afscheid van de sport. Timmers wil nog deelnemen aan de Europese kampioenschappen in augustus, op voorwaarde dat die kunnen doorgaan. In oktober en november neemt hij hoogstwaarschijnlijk ook nog deel aan de International Swimming League. “Mijn afscheid staat dus pas gepland binnen zeven maanden. En daarna is het tijd om af te trainen, en voor een nieuw hoofdstuk”, klinkt het bij Timmers.
Vorige maand had Timmers in een interview al laten uitschijnen dat het voor hem afgelopen zou zijn als de Spelen naar komend jaar verplaatst zouden worden. Nadien liet hij de deur nog wat op een kier, maar nu volgt dus het definitieve afscheid van de zwemmer die vier jaar geleden zijn hoogtepunt beleefde op de Olympische Spelen in Rio. De Limburger zwom er naar onverhoopt zilver op de 100 meter vrije slag, het koningsnummer.
“Het uitstel van de Olympische Spelen dwarsboomt mijn waterdicht en reeds jaren geleden uitgestippeld plan: nog één keer alles geven op de Spelen, en dan een nieuw hoofdstuk starten. Mijn leuze is op sportief gebied altijd geweest: “Laat je niet beïnvloeden door wat je niet in de hand hebt, focus enkel op wat je zelf in de hand hebt”. Die leuze wil ik nu aanhouden en niet van dat plan afwijken”, vertelt hij in de mededeling.
Na het olympische succes in Brazilië moest Tokio het orgelpunt van zijn carrière worden, een afscheid door de grote poort. “Ik zal niet deelnemen aan de uitgestelde OS in Tokio in 2021. Het is doodzonde maar ik heb er vrede mee, omdat ik zelf mijn keuzes wil maken en dit een doordachte beslissing was. Een topsportleven is niet evident. Ik geef mezelf al jaren 100 procent en zeg neen tegen heel veel zaken om zo goed mogelijk te kunnen zijn in het zwembad, in de strijd om honderdsten. Ik vraag veel van m’n omgeving en van mezelf. Ik zie m’n vrienden en familie amper, en keek en kijk er naar uit hen eindelijk meer te kunnen zien.”
“Zou er nog een jaar bij kunnen? Als ik dat echt zou willen wel, én als het op praktisch gebied mogelijk is. Dat laatste zit alvast niet mee, omdat mijn plannen vanaf augustus 2020 reeds vast uitgestippeld waren. Nog eens alles omgooien, is moeilijk haalbaar, maar vooral: daar zou ik me niet goed bij voelen. En ik doe alleen maar iets als ik er 100 procent achter sta. Ik kan alleen maar de beste proberen zijn, als alles 100 procent goed zit. Anders begin ik er niet aan. Bij mij is het alles of niets.”
