Bashir Abdi is zondag als vierde geëindigd tijdens de marathon van Rotterdam, die hij vorig jaar nog won in een Europees record. Hij klokte 2u05:23. De winst ging naar zijn Nederlandse trainingsmaatje Abdi Nageeye in 2u04:56.
Tot 39 kilometer deed Bashir Abdi, die halverwege in 1u02:16 passeerde, mee voor de winst. Een verrassing, want zijn voorbereiding werd verstoord door blessures. Pas in de slotkilometers moest hij afhaken.
Na 24 kilometer had de Gentenaar de kopgroep al even laten lopen, maar hij keerde al gauw weer terug.
Ondertussen dunde de kopgroep, die lange tijd uit zeven atleten bestond, steeds verder uit. Abdi was een van de laatsten om te kraken en finishte als vierde.
Zijn Europees record van 2u03:36 bleef overeind. Abdi gaf onderweg verschillende keren aanwijzingen en aanmoedigingen aan zijn vriend en trainingsmaatje, de Nederlander Abdi Nageeye.
Daarmee werden de rollen van tijdens de olympische marathon in Sapporo, toen het de Nederlander was die zijn Belgische vriend erdoorheen sleurde, omgedraaid.
De tweede plaats was zondag voor de Ethiopiër Leul Gebrselassie in 2u04:56, dezelfde tijd als winnaar Nageeye. De Keniaan Rueben Kipyego was derde in 2u05:12.
Abdi reageerde zondag meer dan tevreden. ‘Als je mijn voorbereiding in rekening brengt, vind ik deze prestatie even straf als mijn Europees record’, zei hij na afloop. ‘Ik ben altijd rustig en ontspannen kunnen blijven, alleen op de versnelling twee kilometer van het einde had ik geen antwoord’, analyseerde Abdi zijn wedstrijd. ‘Ik loop hier mijn derde tijd ooit terwijl ik maar op 70 procent zit, dus ik ben heel tevreden, vooral omdat mijn voorbereiding niet goed was. Lopen is heel makkelijk: je krijgt terug wat je erin steekt, en in dit geval heb ik niet alle trainingen kunnen doen die ik had willen doen. Ergens is het wel jammer dat ik nipt tekortkom voor de zege, maar ik ben heel bij dat mijn vriend Abdi Nageeye als winnaar uit de bus is gekomen.’
Als je mijn voorbereiding in rekening brengt, vind ik deze prestatie even straf als mijn Europees record.
In januari scheurde Abdi nog zijn adductor. ‘Zes weken geleden had ik maar één wens: gezond worden en weer kunnen trainen’, vertelt hij. ‘Het is een hele donkere periode geweest met enorm veel twijfels. Kom ik nog terug op niveau? Ga ik wel op tijd klaar zijn voor het belangrijke seizoen 2022? Er waren momenten dat ik dacht dat ik nooit meer mijn niveau ging halen. Als je mijn voorbereiding in rekening brengt, vind ik deze prestatie even straf als mijn Europees record. De buitenwereld ziet je alleen wedstrijden lopen, maar ziet je niet op de moeilijke momenten.’
Onderweg hielp Abdi verschillende keren zijn Nederlandse trainingsmaatje Abdi Nageeye, die uiteindelijk won. ‘Ik was dit verschuldigd aan hem na de olympische medaille, waar hij mij aan geholpen heeft. Vandaag was het zijn beurt. Op training was hij veel sterker dan ik, dus ik kwam naar hier om hem naar dat Nederlands record te begeleiden. De vriendschap tilt ons naar een hoger niveau’, besloot Abdi.