‘Club Brugge mag zich niet langer verschuilen achter blessures’

© BELGAIMAGE

Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Drie vragen, drie pertinente antwoorden. Deze week heeft hij het over de oppermachtige Greg Van Avermaet, de stilstand in PO1 en de impact van Robert Lewandowski op Bayern München.

S/VM: Met zeges in de Omloop Het Nieuwsblad, de E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem en nu ook Parijs-Roubaix ontpopte Greg Van Avermaet zich nu al tot de grote slokop van het voorjaar. En zijn zegehonger lijkt niet aangetast, want de Waaslander lonkt ook naar de Amstel Gold Race van komende zondag. Hoe valt die metamorfose te verklaren?

Jacques Sys: Van Avermaet is al 31 jaar, maar vooral die olympische titel in Rio de Janeiro verrijkte hem. Hij reed een goede Tour, won een bergrit en kwam in het geel door het falen van Vincenzo Nibali. Maar blijkbaar had Van Avermaet die klik nodig om de basis te leggen van een uiterst succesvolle periode. Er was ook het feit dat bij BMC Racing Team met Philippe Gilbert een andere kopman wegviel na zijn overgang naar Quick Step. Van Avermaets verantwoordelijkheid nam toe, in positieve zin.

Had trouwens alles normaal verlopen, en was er die valpartij niet geweest met Peter Sagan en Olivier Naesen, dan kon Van Avermaet ook de Ronde van Vlaanderen hebben gewonnen. Maar dat scenario geldt ook voor Sagan, die in de Hel van het Noorden opnieuw wegviel op een cruciaal moment in de koers.

Van Avermaet draagt momenteel zijn ploeg op een voorbeeldige manier, en ze hebben ook veel vertrouwen in hem. Zeker als je zag hoe Daniel Oss sterk werk verrichtte voor de laatste schifting.

S/VM: Wat leerde je na de drie gelijke spelen bij de tweede speeldag in PO1, waarbij KV Oostende-SV Zulte Waregem en Club Brugge – Charleroi met allebei 1-1 op het scorebord werd gevolgd door de brilscore bij de topper tussen Anderlecht en AA Gent?

Jacques Sys: Eigenlijk niks. Dat moeten we durven toegeven. Ik dacht dat die eindronde met zes teams was bedoeld om het niveau op te krikken en ons beter te profileren naar Europa toe.

Vreemd dat AA Gent meer offensieve intenties toonde dan Anderlecht

Dat de West-Vlaamse confrontatie de beste van de drie was qua kwaliteit, zegt veel. Club Brugge was ondermaats, telt veel blessures, maar mag zich daar niet blijven achter verschuilen. Andere spelers moeten dan maar opstaan om de kar te trekken. Maar dat lukt blijkbaar niet. Anderlecht zit dan weer in de wurggreep van de berekening. Het speelt onder René Weiler zeer klinisch voetbal, neemt vaak een afwachtende houding aan. Alleen bestaat er voor de trainer een enorme interne waardering, hetgeen ook werd beloond door manager Herman Van Holsbeeck met een contractverlenging. Weiler staat voor rechtlijnigheid. En dat voor een relatief onervaren coach. Heel sterk, hij zoekt geen compromissen zoals John van den Brom en Besnik Hasi dat in het verleden wel deden.

AA Gent haalt dan weer vier op zes na duels tegen de titelkandidaten Club Brugge en Anderlecht, met duidelijk herkenbaar voetbal. Het was vreemd dat ze meer offensieve intenties toonden dan titelfavoriet Anderlecht. Met Danijel Milicevic, als vervanger voor de zieke Brecht Dejaegere, aan de zijde van de fysiek beresterke Anderson Esiti, Hein Vanhaezebrouck had zijn plannetje goed uitgewerkt. Een contractverlenging wenkt. Ik vraag me trouwens af hoe concreet de interesse van VfL Wolfsburg voor hem en Francky Dury was, want in de Duitse media werden hun namen nooit vernoemd toen de Nederlander Andries Jonker werd aangesteld.

S/VM: De Poolse sluipschutter Robert Lewandowski was met twee treffers grotendeels verantwoordelijk voor de 4-1-winst tegen zijn ex-club Borussia Dortmund. Hij zit aan 26 goals in 28 Bundesligaduels, vorig seizoen was hij de eerste speler sinds Dieter Müller (in 1977) die de grens van dertig slechtte. De Bundesligatitel is zo goed als binnen, komende woensdag wacht er een belangrijke test in de CL tegen titelhouder Real Madrid. Wat is er mogelijk voor de Zuid-Duitsers?

Jacques Sys: Ik ben heel benieuwd, want Bayern München is echt wel een machine. Of je dan werkt met Carlo Ancelotti, die roerloos op de bank zit, of Pep Guardiola, die vaak als een ongeleid projectiel langs de lijn beweegt, dat maakt in se niet zo veel uit.

Lewandowski mag je bestempelen als de pure goalgetter, die in elke rol even bruikbaar is. In het verleden werd hem gevraagd meer uit te wijken naar de flank, nu mag hij vaker centraler blijven opereren. De constante blijft: een garantie op doelpunten.

De weelde bij Bayern München is momenteel groot: Franck Ribéry en Arjen Robben zaten soms eens op de invallersbank, een statuut waar ook Joshua Kimmich en Thomas Müller vaak mee moeten afrekenen. Maar de motor van de ploeg is Thiago, die Guardiola meebracht vanuit Barcelona. Heel sterk en balvast, de draaischijf waar alles mee staat of valt. Niet verwonderlijk dat Guardiola aan hem dacht voor Manchester City.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content