Christian Vandenabeele
‘Het grootste verschil tussen Vanhaezebrouck en Vanderhaeghe ligt in hun persoonlijkheid’
Nu AA Gent tegen Waasland-Beveren voor zijn eerste wedstrijd onder de leiding van zijn nieuwe coach staat: waarin verschilt Yves Vanderhaeghe eigenlijk van zijn voorganger Hein Vanhaezebrouck?
Vorige week tekende Yves Vanderhaeghe (47) dus een contract tot juni 2019 als hoofdcoach van AA Gent. In de Ghelamco Arena waren ze ‘plots’ zonder T1 komen te zitten nadat Hein Vanhaezebrouck (53) ‘inderhaast’ naar Anderlecht was vertrokken. Er is weinig kans dat iemand dat is ontgaan.
Het grootste verschil tussen Vanhaezebrouck en Vanderhaeghe ligt in hun persoonlijkheid
Het is niet voor het eerst dat Vanderhaeghe Vanhaezebrouck opvolgt. Dat gebeurde in 2014 ook al bij KV Kortrijk. Toen Vanhaezebrouck daar naar AA Gent vertrok, werd Vanderhaeghe voor het eerst in zijn carrière T1. Tot dan was hij bij KVK zes jaar T2 geweest, waarvan vijf onder Vanhaezebrouck. Kortrijk koos toen voor continuïteit en dat werd een succes: onder de leiding van Vanderhaeghe haalde het play-off 1.
In zijn wedstrijdbesprekingen en doelgerichte trainingen geeft Vanhaezebrouck zijn spelers een enorme bagage en tactische discipline mee.
Die continuïteit was vooral in de spelwijze te zien. Vanderhaeghe behield wat goed was: de specifieke, moeilijk te bespelen spelprincipes en spelpatronen die zijn voorganger in de ploeg sleep. Het is de grote kwaliteit, het meesterschap van Vanhaezebrouck: zijn inzicht en analytisch vermogen, zijn oog en zorg voor tactische details, de manier waarop hij haast dagelijks traint op het creëren van meerderheidssituaties en het bespelen van de ruimte tussen de linies, vanuit de eigen sterkte en gericht op de kwetsbare punten van de tegenstander. In zijn wedstrijdbesprekingen en doelgerichte trainingen geeft hij zijn spelers een enorme bagage en tactische discipline mee.
Vanderhaeghe is een tactisch minder dominante teamcoach dan Vanhaezebrouck.
Vanderhaeghe is een tactisch minder dominante teamcoach dan Vanhaezebrouck. Hij laat zijn spelers meer ruimte voor eigen initiatief. Maar die specifieke spelprincipes en spelpatronen én de methodiek om ze in te trainen van Vanhaezebrouck nam hij ook naar Oostende mee. Het werden ook daar automatismen die bijdroegen tot het succes. Bij AA Gent komt Vanderhaeghe in een groep terecht die er al vertrouwd mee is. In die zin is zijn beginsituatie vergelijkbaar met deze toen hij T1 van KV Kortrijk werd. Het verschil met toen is dat hij nu in een nieuwe groep terechtkomt. Dat was ook zo bij KV Oostende. Maar toen nam hij wel zijn volledige staf mee. Nu gebeurt dat niet, al vindt hij in Gent wel wat volk terug waarmee hij in Kortrijk samenwerkte: de spelers Thomas Matton, Stefan Mitrovic en Brecht Dejaegere en de keeperstrainer Francky Vandendriessche.
Vanderhaeghe zal zelden of nooit openbaar kritiek leveren op spelers en medewerkers.
Het grootste verschil tussen Vanhaezebrouck en Vanderhaeghe ligt in hun persoonlijkheid. Vanhaezebrouck is dominanter, dwingender, meer belastend ook, bevlogen en soms ietwat giftig in zijn communicatie. Hij staat er ‘van nature’ boven. Vanderhaeghe staat er meer tussen en zal zelden of nooit openbaar kritiek leveren op spelers en medewerkers van het geheel waarvan hij deel uitmaakt (noch zich wat laatdunkend uitlaten over anderen). Hij probeert een groep te smeden waarin iedereen zich goed voelt en met inzet van al zijn mogelijkheden voor elkaar knokt (zoals hij dat in zijn carrière als verdedigende middenvelder van onder meer Anderlecht en de Rode Duivels deed). Peter Maes verklaarde ooit na een wedstrijd met Lokeren in het Guldensporenstadion dat Vanderhaeghe na het vertrek van Vanhaezebrouck Kortrijk een extra dimensie bezorgde.
Vanhaezebrouck is een geboren leider. Vanderhaeghe is meer een groepsdier.
Vanhaezebrouck is een geboren leider die heel veel energie stopt in analyse, tactiek, strategie en functionele oefenstof. Vanderhaeghe is meer een groepsdier dat ook veel energie stopt in de beleving. Hij wil ook plezier zien. Meer dan Vanhaezebrouck praat hij individueel met zijn spelers en wordt hij geprezen voor zijn emotionele intelligentie. ‘Moeilijke jongen’ Teddy Chevalier zette dat ooit dik in de verf: dat hij onder Vanderhaeghe openbloeide omdat er met hem echt dialoog en medegevoel was en hij zich als mens op elk moment door hem begrepen en gesteund voelde.
Het spel dat ze spelen, lijkt op elkaar. Maar qua persoonlijkheid, zeggen ze in Kortrijk, zijn Vanhaezebrouck en Vanderhaeghe meer complementair dan ze op elkaar gelijken.
Vanderhaeghe was in zijn jeugd Clubsupporter. Terwijl Vanhaezebrouck als kind supporter van Anderlecht was.
Tot slot nog één verschil tussen de twee West-Vlamingen. Vanderhaeghe was in zijn jeugd Clubsupporter, Clubabonnee zelfs en stond toen na de wedstrijd wel eens met zijn Paninistickerboek Jan Ceulemans en co op te wachten om hen een handtekening te vragen. Terwijl Vanhaezebrouck als kind supporter van Anderlecht was, vernamen we vorige week van Vanhaezebrouck in Anderlecht: in de lagere school, zei hij, was zijn ‘pennentas’ paars en stonden op zijn lat namen van Anderlechtspelers geschreven. Al zijn er mensen uit zijn streek die beweren dat ze hem ook ooit zagen met een blauw-zwarte sjaal aan, zelfs in een tribune van het toenmalige Olympiastadion in Brugge ter gelegenheid van de testmatch voor de titel tussen Club en Anderlecht in 1986.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier