OP ZOEK NAAR EEN VERVANGER VOOR DE GEBLESSEERDE SINAN BOLAT KLOPTE STANDARD AAN BIJ LIERSE. DE JAPANSE DOELMAN EIJI KAWASHIMA VERLIET DE PALLIETERS EN TROK NAAR LUIK. MAAR ZIE: DE KALENDERMAKER PLANDE VOOR DE EERSTE UITWEDSTRIJD VAN DE ROUCHES METEEN EEN TRIP NAAR HET LISP.
1. Hoe heb je je terugkeer naar Lier beleefd?
Eiji Kawashima: “Dat was natuurlijk erg speciaal. Ik maak geen deel meer uit van Lierse, maar mijn hart is nog wel bij die club. Drie weken voor de match zat ik nog altijd in Lier. Tussendoor ben ik er ook nog geweest om mijn verhuis en wat administratie te regelen, dus alle banden zijn nog niet doorgeknipt, dat is nog te vroeg. Ik had vorige week het gevoel dat ik me na een korte afwezigheid aan het voorbereiden was op een terugkeer naar huis, naar de familie. Ik was in elk geval heel blij dat ik de mensen van Lierse en de supporters terugzag. Ik heb er twee jaar gevoetbald, ze hebben me twee keer verkozen tot beste speler van het seizoen en ze scandeerden vaak mijn naam, zelfs toen Lierse in moeilijkheden zat, de ene nederlaag op de andere incasseerde en tweede klasse dreigde. Ik ben bovendien aanvoerder geweest. Dat zijn allemaal zaken die me gelukkig en trots maken. Ik heb het er nog niet zo slecht afgebracht bij mijn eerste kennismaking met Europa.”
2. Standard begon met één op zes. Kunnen die slechte resultaten je integratie daar bemoeilijken?
“Helemaal niet. De integratie hier verloopt prima. Na twee weken was het alsof ik al drie maanden bij Standard zat. Ik voelde me hier van in het begin uitstekend, in de groep en in de club. Het was dan ook geen probleem om goeie prestaties te leveren.”
3. Wat zijn de zwakke punten van dit Standard?
“Waar het probleem zit? ( denkt na) Tja… waar zit het? Standard moet heel erg zijn best doen om zijn stempel te kunnen drukken. We willen onze wil opdringen en spectaculair voetbal brengen, en dat moet ook mogelijk zijn met zo veel technisch onderlegde en ervaren spelers in de kern. De ingrediënten zijn er, het komt er nu op aan daar een fijne mix mee te maken. Ik ben ervan overtuigd dat Standard een unieke ploeg kan worden. Uniek, daar bedoel ik mee dat we onze eigen stijl aanhouden, zonder naar Anderlecht, Brugge of Genk te kijken. We hebben kwaliteiten genoeg om iets aparts te doen.”
4. Bevind je je eindelijk in de omgeving die je voor ogen had toen je Japan verliet?
“Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij mijn vertrek gewoon een stap in het onbekende heb gezet. Ik had geen idee hoe hoog ik mocht mikken. Wat ik wel zeker wist, was dat Lierse niet het eindstation zou zijn. Want ik wist natuurlijk wel dat ze niet zouden meespelen voor de Europa League. Nu is dat anders, nu denk ik zelfs aan de Champions League. Bovendien heb ik nu de gelegenheid om me meer te tonen, zowel aan België als aan het buitenland.”
5. Zou je al verder gestaan hebben als je vroeger naar Europa was gekomen?
“Misschien. Dat is het leven. Ik wou al eerder komen, maar dat was niet mogelijk. Ik ben in het Japanse tussenseizoen vaak gaan testen in Italië, bij Parma, Verona, Udinese… Dat ging goed, bij Udinese stelde men me voor om te blijven. Helaas lag ik nog onder contract in Japan en dus moest ik terug, zeer tegen mijn zin. De timing zat nooit goed. Op het moment dat alles een keer samenviel – einde contract en interesse uit Europa – ben ik ervoor gegaan, ik heb alles achtergelaten en bij Lierse getekend. Dat was niet de gemakkelijkste weg. Mijn land verlaten, mijn familie, mijn cultuur… Ik had er net zo goed voor kunnen kiezen om in Japan te blijven. Ik zat al in de kern van de nationale ploeg en mijn club Kawasaki Frontale had maar op het nippertje de titel gemist. Het jaar erop kampioen spelen was ook een mooie uitdaging geweest. In de plaats daarvan ben ik naar een bescheiden club als Lierse gekomen. Dat hield een risico in voor mijn status binnen de nationale ploeg, te meer daar ik met een concurrent als Vladan Kujovic niet eens zeker was van mijn plaats. Toen Lierse dan bijna al zijn matchen verloor, kwam er in de Vlaamse pers al snel een polemiek op gang: Kujovic of Kawashima. Was ik toen op de bank beland, dan had dat me ook mijn plaats bij de nationale ploeg gekost.”
6. Loop je niet het risico dat je een tol betaalt voor al je reizen naar Japan? Op 15 augustus speel je alweer een vriendschappelijke wedstrijd.
“Ja, tegen Venezuela. En in september opnieuw, een WK-kwalificatiematch tegen Irak. We zijn goed aan de voorronde begonnen: twee overwinningen en een gelijkspel. Soit, het is nu eenmaal zo, ik beleef er veel plezier aan om met de nationale ploeg te spelen. Ik ben lang invaller geweest, dus nu geniet ik er ten volle van. Die tientallen uren in het vliegtuig zijn natuurlijk vervelend, maar niet geselecteerd worden zou nog veel vervelender zijn.”
7. Eind vorig seizoen had je zin om België te verlaten. Waarom ben je toch gebleven? Was er geen interesse uit de grote voetballanden?
“Er waren aanbiedingen, maar al bij al was die van Standard de beste. Daarbij koos ik vooral voor het sportieve. Als ik naar een betere competitie zou gaan, zou ik misschien op de bank moeten zitten. Hier wist ik dat ik ging spelen, en bovendien bij een ploeg die hoog mikt. Het beste is om stap per stap te evolueren. Als ik het goed doe bij Standard, dan mag ik de lat nadien hoger leggen.”
8. Over enkele maanden sluit Bolat weer aan bij de groep en het is lang niet zeker dat hij in januari vertrekt. Denk je daaraan? Twee keepers die international zijn samen in één kern, dat is veel…
“Ik weet het. Japan en Turkije zijn bovendien ook niet de minste landen. Maar concurrentie maakt een ploeg sterker. En ik ken Sinan Bolat goed genoeg, ik zie hem al twee jaar spelen, het is een geweldige doelman. Sinds ik hier aangekomen ben, heb ik al veel vragen gekregen over de terugkeer van Bolat, maar ik maak mij er niet druk om. Ik wist hoe de zaken ervoor stonden toen ik tekende: ik wist dat ik niet voor eeuwig de enige kandidaat voor een basisplaats zou zijn. Maar wat had ik dan moeten doen? Het contract bij Standard weigeren omdat ik ooit de strijd met Bolat zou moeten aangaan? Bij Lierse blijven misschien?” ( lacht)
9. Hoe erg ben jij met voetbal bezig? Bekijk je veel matchen, lees je er boeken over, hou je aantekeningen bij? Kortom, is keepen een obsessie voor jou?
“Een obsessie zeker niet. Maar als ik een match bekijk, dan focus ik wel op de doelmannen. Als ik niet zeker weet dat minstens een van beiden een topper is, dan zet ik de tv zelfs niet aan. Dan doe ik liever wat anders, ik lees bijvoorbeeld graag. Er staan nog heel wat boeken te wachten in mijn bibliotheek. Ik heb een periode gehad dat ik veel las over het milieu en daarna stortte ik me op werken over economie en grote zakenmannen. Tegenwoordig zijn het vooral romans die ik lees.”
10. Tot slot: Standard heeft van alle Belgische clubs het meest uitgegeven op de transfermarkt en Ron Jans is naar verluidt de best betaalde coach in ons land: top drie halen is dus een must?
“Het doel is kampioen spelen. Dat is de enige topprestatie die we kunnen leveren aangezien we dit seizoen niet Europees spelen. Of dat realistisch is? Als je er niet in gelooft, dan zal het alvast niet lukken.”
DOOR PIERRE DANVOYE
“Ik heb al veel vragen gekregen over de terugkeer van Bolat, maar ik maak mij er niet druk om.”
