Als peter van Cap 48 ging Marouane Fellaini een uitdaging aan. Die bracht hem helemaal naar het zuiden van het land, naar het dorpje Rossignol.

De lucht betrekt, wolken pakken zich samen. Het heeft trouwens heel de weg oude wijven geregend. Een halfuur voor het geplande aanvangsuur komt het kleine Rossignol tot leven. Het is een gemeente in de provincie Luxemburg, een tiental kilometer ten zuiden van Neufchâteau, op de grens tussen de Ardennen en de Gaume. Je voelt zo de opwinding groeien. Er komt vandaag een vedette op bezoek bij de lokale voetbalclub. “Hij komt van Brussel, hé, en nog wel speciaal voor ons”, roept een jonge moeder. Voor die ene keer dat er over Rossignol gesproken wordt, mag dat niet onopgemerkt voorbijgaan. “Waar zijn de geluidsboxen?”, vraagt iemand. Een streepje muziek is nooit weg. Een vaste klant (zo ziet hij er tenminste uit) laat weten: “Als ik geweten had dat de kantine open was, had ik mijn centen meegenomen.”

De kinderen komen bij bosjes toe. De kleine parking naast de kantine is al snel volzet, dus zet iedereen zijn wagen maar waar hij een plekje vindt. Velen dragen een pruik van de Rode Duivels, anderen hebben zich verkleed als de vedette van de dag. U had het al begrepen: vandaag komt Marouane Fellaini langs. Hij had het beloofd en hij doet het ook. Als peter van de liefdadigheidsorganisatie Cap 48 had hij een uitdaging gelanceerd: hij zou op bezoek komen bij de club die de meeste stickers ten voordele van Cap 48 verkocht. Alle clubs, groot en klein, konden hun kans wagen, maar het waren de U15 van Rossignol die de topverkoop realiseerden.

Het kleine stadion geraakt snel gevuld en de organisatoren hebben de handen vol. Fellaini arriveert stipt op tijd. De coach van de U15, Philippe Cornerotte, heeft een hele training met de Rode Duivel uitgedokterd, maar door de drukte en het feit dat het veld overspoeld wordt door kijklustigen, moet hij het beperken tot wat balletjes trappen.

Fellaini, die als een rockster wordt onthaald, is toch wat onder de indruk. “Ik had niet zo veel volk verwacht. Ik dacht dat alleen de winnende ploeg aanwezig zou zijn.” Van bij zijn aankomst wordt hij opgeëist voor handtekeningen, foto’s en selfies, hoewel daar pas aan het einde van het bezoek tijd voor was voorzien. Maar het programma wordt overhoop gehaald en Marouane gaat overal op in. “We hebben niet de accommodatie om de nationale ploeg te ontvangen, dat er dus een Rode Duivel naar hier komt, is onverhoopt”, zegt Cornerotte.

Na de handtekeningen- en fotosessie gaat Fellaini met de winnende jeugdploeg naar de kleedkamer om hen enkele tips te geven. “Blijf je best doen en je volledig inzetten. Geef het sporten niet op, want het is goed voor je gezondheid.” De ploeg bedankt hem met haar strijdkreet. Daarna manoeuvreert hij zijn auto van de overvolle parking. Het is 18.20 uur, Fellaini is een vol uur gebleven. Hij had er al 170 kilometer op zitten en moet nu nog eens 170 kilometer terug. Het dorpje Rossignol zal hier nog vaak aan terugdenken. En als u er ooit passeert, kijk dan eens naar de klok in de kantine: daar staat de handtekening van Marouane Fellaini op.

DOOR STÉPHANE VANDE VELDE BEELDEN: BELGAIMAGE

Het dorpje Rossignol zal hier nog vaak aan terugdenken.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content