TYPE-ELFTAL: 4-4-2

Doelmannen

Copa was één van de drie genomineerden voor Doelman van het Jaar. Dat zegt veel over het seizoen van de bij Rennes geleende Ivoriaan. Wat te licht misschien voor de echte top, maar soepel, spectaculair en met een goeie techniek. De vervangers Meul en Deckers bleven wat hangen.

Verdediging

Lekte aanvankelijk als een zeef, tot de Let Stepanovs medio september naar het Waasland kwam. Hij bracht rust, ervaring en stabiliteit, al sliep hij de voorbije maanden in met de rest. Arsène Né liet een leemte bij zijn vertrek in januari. De flankverdedigers Eboué en Boka zijn toe aan een stapje hogerop.

Middenveld

Voor nieuwjaar was Yapi Yapo de grote regisseur en bracht een wat grillige Touré kracht, lengte en diepgang. Zijn rol werd na nieuwjaar overgenomen door Romaric : groot, sterk en een topper in wording, als hij regelmaat kan brengen. Marco Né heeft ook toekomst, eerder organiserend. Een echte spelmaker is er niet meer.

Aanval

Werd lange tijd gedragen door Kaiper, die sterk startte met vijf goals in zes wedstrijden, maar dan op zijn lauweren ging rusten. Op papier is Sanogo zelfs nog een betere spits, maar hij sukkelde te vaak met blessures, zodat Helleputte (te) vaak een middenvelder als tweede aanvaller moest gebruiken.

StatistiEKEN

6de speeldag Na een drie op vijftien wordt het duel tegen Heusden-Zolder een onverwachte degradatietopper. Beveren wint met 2-0 en krijgt weer rust in de tent.

17de speeldag Winst op Antwerp betekent twaalf op twaalf, de club kan met een gerust gemoed de winterstop in en werken aan de verkoop van zijn toppers om een nieuwe licentie te halen.

21ste speeldag Van 2-0 naar 2-3 tegen Anderlecht, ei zo na een stunt. Die volgt in de beker tegen de landskampioen. In de competitie bolt Beveren rustig uit.

TOP: Gilles Yapi Yapo

De leider van de bende. Aanvoerder zowel op als naast het veld, toptalent, misschien wat frêle in de duels, maar met een schitterende pass en een vista om u tegen te zeggen. Gilles Yapi Yapo zette zich na nieuwjaar schijnbaar moeiteloos door bij Nantes en kon daar een driejarig contract versieren.

flOP: Steven Wostijn

Hij kan het zelf niet helpen, want heel lang geblesseerd. Vorig jaar goed voor zes goals en tien assists, nu een afscheid in mineur. Met hem verdwijnt de laatste Belg die zich staande hield in het Afrikaanse geweld. Steven Wostijn staat symbool voor de Belgische inbreng in het succes van de bekerfinalist.

Achteraf : Barry Boubacar Copa

Welke balans maak je op van het voorbije seizoen ?

Barry Boubacar Copa : “Het begin was moeilijk. Maar de ervaring van Igor Stepanovs bracht wat rust. Nadien werd het stabiel, met een paar leuke uitslagen en die bekerfinale als beloning voor ons harde werk. Voor mij was het erg tof om weer elk weekend te spelen en om de doelstelling – ons handhaven in eerste klasse – eigenlijk vrij makkelijk te halen.”

De club had soms twee gezichten, speels voetbal afgewisseld met periodes waarin jullie de controle over het spel en jezelf verloren.

“Ik denk dat het te maken heeft met ons gebrek aan ervaring. Toen ik hier in het begin aankwam, miste ik ook rust, beheersing en stabiliteit. En ik ben al wat ouder, kwam van Rennes. Andere jongens moesten zich aanpassen aan Europa, zelfstandig leven, spelen voor de punten. Ik begrijp dat ze dan wat grillig presteren. Zeker de laatste weken.”

Was je blij tot de topdrie van de Belgische doelmannen te behoren ?

“Ja. Blij en verrast. Ik denk dat ik een goed seizoen speelde en dat het wel verdiend was. Maar toch doet zo’n erkenning van de collega’s deugd. In Rennes geloven ze immers niet meer in mij. Ze weten dat ik hier een goed seizoen speelde, hebben me gescout, maar blijkbaar vinden ze toch dat ik beter elders speel. Ik lig er nog één jaar onder contract, maar sta op de transferlijst. Of ik volgend jaar hier ben dan wel ergens anders ga spelen, hangt af van de onderhandelingen met Rennes.”

door Peter T’Kint