TYPE-ELFTAL: 4-4-2

Doelmannen

Laquait bevestigde het hele seizoen door de kwaliteiten die hij in de tweede ronde van het vorige seizoen had getoond. Hij is een van de meest complete doelmannen uit de eerste klasse : scherpe reflexen, moedig en vaak winnend in het uitkomen, bedreven met de bal aan de voet. Laquait is ook een van de leidersfiguren in de groep.

Verdediging

Defays en Kargbo presteerden het hele seizoen door op niveau. De andere positie in de centrale as werd bezet door Sama, tot zijn blessure en vervanging door een ware revelatie : Ciani. Op links was er veel minder stabiliteit te bekennen. Van de drie spelers die geregeld op de linkerflank werden geposteerd ( Reina, Lokembo, Sylla) liet Reina de beste indruk.

Middenveld

Geen spoor van Macquet in het basiselftal, aangezien hij onder Waseige weinig speelde. Na de komst van Mathijssen keerde Macquet terug in de ploeg. Chabaud speelde in de schaduw een regelmatig seizoen. Dufer en Oulmers toonden zich vaak beslissend.

Aanval

Olufade was tijdens de heenronde lang geblesseerd. Dat verklaart het tekort aan offensief rendement. Ikpeba kwam in januari. Zijn ervaring was belangrijk in zijn eerste wedstrijden, nadien zakte hij terug, al bleef hij geregeld belangrijke goals maken.

StatistiEKEN

9de speeldag Robert Waseige vervangt Dante Brogno als coach.

31ste speeldag Een nederlaag bij Germinal Beerschot leidt tot het ontslag van Waseige. Jacky Mathijssen volgt hem op en coacht het team in drie beslissende Waalse derby’s.

34ste speeldag Op de slotdag verzekert Charleroi zich van het behoud in de eerste klasse.

TOP:Grégory Dufer

Grégory Dufer voetbalde het hele seizoen op volle kracht. Dit authentiek jeugdproduct blonk op verschillende posities uit : als aanvaller en als middenvelder, zowel centraal als op links en rechts. Maar straks is Dufer allicht geen Zebra meer. Hij wordt in verband gebracht met alle Belgische topclubs.

flOP:Kanfory Sylla

Deze verdediger kreeg voldoende kansen, maar hij kon die op geen enkel moment écht grijpen. Kanfory Sylla is het type speler dat zijn ploegmaats en de supporters de stuipen op het lijf jaagt : weinig betrouwbaar, altijd onvoorspelbaar en geregeld gewelddadig in zijn interventies.

Achteraf : Frank Defays

Is de grootste verrassing in het seizoen van Charleroi niet dat het tot de laatste wedstrijd moest vechten om het behoud te verzekeren ?

Frank Defays : “Dat is absoluut waar. Er school meer dan genoeg talent in onze groep om de redding veel vroeger in het seizoen af te dwingen. Maar we hebben moeten strijden tegen ongunstige omstandigheden, waarvan de belangrijkste waren : ons eigen onvermogen om een voorsprong vast te houden en een arbitrage die zich vaak tegen Charleroi kantte. Zonder die twee factoren telden we zeker tien tot vijftien punten meer.”

Wat waren de scharniermomenten in het seizoen ?

“Ik zou willen beginnen met de periode waarin we ten onrechte dachten dat ons niks meer kon overkomen. We hadden acht punten voorsprong op de laatste en zeven op de voorlaatste. Iedereen – en dan heb ik het niet alleen over de spelers – dacht dat Charleroi al rustig aan het volgende seizoen kon denken. Een ander belangrijk moment was het verlies van Antwerp in Lokeren, één dag na onze nederlaag tegen Beerschot. Toen we het Kiel verlieten, dachten we dat het over was. Door de uitschuiver van Antwerp kregen we weer perspectieven.”

Charleroi verloor veel punten tegen de rechtstreekse concurrenten in de degradatiestrijd.

“We hebben wel veel ervaring in onze groep, maar weinig ervaring betreffende het Belgisch voetbal. Als je de Belgische competitie niet kent en je speelt voor 2500 mensen in Heusden-Zolder of bij Cercle Brugge, krijg je wel eens de indruk dat je een vriendschappelijke wedstrijd aan het spelen bent. Als we tegen de kleine ploeg dezelfde motivatie hadden getoond als tegen de topploegen, dan waren we in de linkerkolom geëindigd.”

door Pierre Danvoye