TYPE-ELFTAL: 4-4-2

Doelmannen

Drie doelmannen gebruikte Heusden-Zolder : Vercruysse had last met het niveau en de spanning, Bailly nam zijn plaats in maar raakte tegen Lokeren geblesseerd en Doumen kwam als laatste redmiddel. Bailly maakte de meeste indruk door zijn flair en kon terug naar Genk.

Verdediging

Veel constante viel in de achterste linie door blessures en schorsingen niet te bespeuren. Aerts, Vanbeuren, Delbroek, Matoukou, Teelen, Souza Guedes, Leenders… Met Matoukou raakte Heusden-Zolder bovendien zijn beste man achterin kwijt aan Genk. Tussentijdse nieuwkomer Atsou kon niet overtuigen, Camara wel.

Middenveld

De Condé werd de onbetwiste en goed scorende draaischijf van het middenveld : met vijf, met drie, met vier op een lijn, met vier in een ruit. De transfers van Soley en Wamfor ketsten af, waardoor trainer Balette moest terugvallen op Haeldermans, Barka, Origi, Janssens, Euvrard, Yildiz, Suzuki…

Aanval

De Camargo, een werkende spits, maakte gestaag progressie en werd topschutter van de ploeg. Daarmee liet hij Suzuki, de vroeg op het seizoen vertrokken Morhaye en de later gekomen Oulare ver achter zich.

StatistiEKEN

7de speeldag Heusden-Zolder verliest met 2-4 van Anderlecht, maar het scoort wel zijn eerste doelpunten in eerste klasse.

10de speeldag Heusden-Zolder behaalt met een 4-2 tegen Club Brugge zijn mooiste overwinning van het seizoen.

34ste speeldag Heusden-Zolder is zeker dat het degradeert.

TOP:Dimitri de Condé

Bij Heusden-Zolder kreeg Dimitri de Condé waar hij al jaren op hoopte : een centrale rol in een ploeg zonder financiële problemen. Behalve doelpunten zorgde De Condé ook vaak voor assists. Dat hij als draaischijf ook nog snelheid in zijn spel kan leggen, zal hij volgend seizoen bij Genk moeten tonen.

flOP:Anders Nielsen

Negen minuten ver was de competitie toen Anders Nielsen tegen Cercle Brugge zijn enkelbanden verrok en uitgeschakeld raakte voor bijna het hele seizoen. Nielsen had Heusden-Zolders leemte op de linksmidden moeten opvullen maar kon pas een paar speeldagen voor het einde af en toe invallen.

Achteraf : Igor De Camargo

Was de degradatie te vermijden ?

Igor De Camargo : “Als je de beelden terughaalt, zie je altijd dingen, individuele fouten, die te vermijden waren. We kenden pech in de afwerking, op het middenveld of achterin, we hebben zelfs drie keepers gebruikt. Het was altijd iets. Maar wat ik vooral onthoud van dit seizoen is het goede voetbal dat we brachten. We verdienden dikwijls meer.”

Hoe komt het dat jullie daar te weinig punten mee pakten ?

“We hebben te weinig gescoord in het begin van de competitie. Soms begonnen we geen honderd procent met de hele ploeg aan een wedstrijd, waardoor we snel achterkwamen en te veel achter de feiten aan moesten lopen.”

Was er ook geen probleem om de balans te vinden tussen aanvallen en verdedigen ?

“Soms te veel en soms te weinig, maar ja, thuis moet je voor de drie punten gaan en in uitwedstrijden toch wat meer verdedigen. In het begin van het seizoen stond ik alleen voorin, na de winterstop kwam Souleymane Oulare erbij, waardoor het toch iets beter ging : iedereen keek niet langer naar mij alleen en we konden het loopwerk beter verdelen. Oulare is bovendien ook balvast en kon combineren. Met twee spitsen en Dimitri deCondé erachter kreeg ik niet langer twee verdedigers op mij.”

Heusden-Zolder gaat naar tweede, maar jij blijft in eerste, bij Genk.

“Ik ben, vind ik, gegroeid. Vorig seizoen zat ik op de bank bij Genk, nu ken ik de Belgische eerste klasse, weet ik hoe het loopt. Ik ga dus straks weer voor een basisplaats.”

door Raoul De Groote