Dinsdag 14/10
Paul Put vraagt zich af of Lokeren geen nood heeft aan een mental coach. Zoals bij de Engelse ploeg dokter Willy Railo van de universiteit van Oslo en professor Dave Collins van de universiteit van Edinburgh. De uitvinder van het befaamde ‘geduld-als-mental-modelprincipe’.
Gezien hoe lachwekkend Beckham die penalty miste tegen Turkije en nadien toch met ongeschonden zelfvertrouwen verder bleef spelen ? Dokter Railo ! Gezien hoe Alpay probeerde een kopstoot uit te lokken en hoe Becks zich wonderwel beheerste, ook toen er ‘iets over zijn moeder’ werd gezegd ? Professor Collins ! Wat er precies over moeder Beckham is gezegd weten wij niet, maar wij herinneren ons wel een zomerreportage van Peter T’Kint waarin het begrip ‘vliegende kapster’ het licht zag.
Als het goed is voor Engeland, waarom dan niet voor Lokeren ? Dat zullen wij u zeggen : Lokeren hééft al ooit een mental coach gehad. Begin jaren negentig werd Robert Van de Walle aangezocht om de wankelmoedige Lokerse selectie wat meer zelfvertrouwen bij te brengen. Robert had in Hastières een trainingscentrum voor zakenlui uit de grond gestampt. Daar zag men plots boekhouders en onderdirecteuren langs nylontouwen op rotsen klimmen waar koning Albert indertijd niet eens was durven afvallen. Secretaresses deelden op wildwaterrivieren vervaarlijk heen en weer zwierende kajaks met personeelsmanagers. Daarna ging het veel beter op het bedrijf.
Robert liet de mannen van Lokeren in een gymzaal samenkomen, waar ze in een kring moesten gaan zitten en luidkeels “Chiwawah ! !” schreeuwen. Vervolgens moesten ze per twee gaan staan, gelijktijdig opspringen, en onder het roepen van “Woeh” hun borstkassen tegen elkaar slaan. Wij hebben de eerste match nadien gezien. Bij een corner sprongen Danny D’Hondt en Johan Schoofs omhoog, riepen “Woeh”, sloegen hun borstkassen tegen elkaar, en tuimelden beiden omver. Waarna ze tot hun verrassing de bal in het lege doel zagen dwarrelen : 0-1.
Misschien kan Put toch beter een blokje bouillon door zijn duivensoep mengen.
Woensdag 15/10
Ieder zijn eigen normen, zeggen wij altijd, maar men mag niet overdrijven. Patrick Goots in S/VM over zijn zoontje Killian, spits bij de duiveltjes van Dessel Sport : “Een paar weken geleden wonnen ze met 40-0 en had hij 19 doelpunten gemaakt. Toen heb ik hem gewoon gezegd dat hij heel slecht gespeeld had.”
Zo. Dat noemen wij nog een keer de lat hoog leggen. Zoals gebruikelijk bij den Antwerp. Negentien goals gemaakt. In, hoe lang duurt een match bij de duiveltjes, twee keer 20 minuten of zoiets. Heel slecht gespeeld. Op een dag was Patje arbiter en stuurde prompt zijn eigen zoontje met rood van het veld. Omdat hij zich revancheerde op ‘een geblokte’ die hem de hele match door schoppen had verkocht.
“Als het maar plezant is”, stond er dan nog als kop boven het artikel. Als het op sarcasme aankomt, rijdt iedereen voor de tweede plaats zodra Sport/Voetbal Magazine aan de start verschijnt.
Zaterdag 18/10
Almani Moreira in dit blad over Standard : “Ik kan het echt niet beter vergelijken dan met een gevangenis.” Dat is gesproken zie : in Guantanamo gaat het er gemoedelijker aan toe dan op Sclessin. En dat was nog vóór hij tegen Gent een penalty miste.
Van een gevangenis gesproken, hoe zit het eigenlijk met al die processen tegen de oude Jean Wauters ? Die hier niet zo lang geleden door Pierre Bilic toch beticht werd van het achterover drukken van een paar miljard frank. En van een moord, als wij het ons goed herinneren. Vermits het proces Cools pas vorige week van start is gegaan, twaalf jaar na de feiten, dienen wij wellicht nog een beetje geduld te hebben voor we juridisch uitsluitsel krijgen over de driehoek Standard-Wauters-Fabioladorpen. En de Capsatombola’s niet vergeten. Hoe zat dat ook weer ? Was het niet een vriendin van Wauters die met de hoofdprijs was gaan lopen ? Een auto of een pakketboot ? Het is te hopen voor Jean Wauters dat zijn geheugen even slecht is als het onze. En als hij toch naar de gevangenis moet, kan hij altijd vragen om op Standard te mogen gaan zitten.
door Koen Meulenaere
’19 goals : heel slecht gespeeld.’
