Wie staat klaar voor de doorbraak in het seizoen 2014/15?

Oswal Álvarez {Anderlecht} De kristallen man

In Colombia kunnen ze er nog steeds niet over dat de naam Álvarez niet elke keer weer op het wedstrijdblad van Anderlecht prijkt. Oswal Álvarez werd in 2012 bij zijn aankomst aangekondigd als “de nieuwe Sergio Agüero” terwijl hij op dat moment amper zeventien was. “Oswal is enorm getalenteerd”, bevestigt JeanKindermans, hoofd opleiding bij Anderlecht. “Hij is sneller en explosiever dan vele anderen en voegt daar nog een flinke portie torinstinct aan toe.” Het is dan ook om de kansen van Oswal en Aaron Leya Iseka, de broer van Michy Batshuayi, niet te hypothekeren dat Anderlecht geen nieuwe spits heeft gekocht na het vertrek van David Pollet. Feit is dat de Colombiaanse aanvaller perfect in de 4-4-2 van BesnikHasi zou passen. “Oswal is een typische negen en een half, een ideale tweede spits”, gaat Kindermans verder. “Hij is niet groot, maar wel enorm beweeglijk. Hij heeft wat weg van Cyriac, met dat verschil dat hij makkelijker scoort.”

Oswal Álvarez mag dan wel gezegend zijn met een attractieve speelstijl, hij is ook vaak geblesseerd. “Het klopt dat hij in die twee jaar dat hij bij ons is al flink wat pech heeft gehad”, aldus een bezorgde Kindermans. “Zijn broze spieren hebben ervoor gezorgd dat hij nog geen doorbraak heeft weten te forceren. De medische en sportieve staf moeten daar een oplossing voor vinden, want het zou zonde zijn om zo’n talent verloren te laten gaan.”

Julian Michel {Mouscron-Peruwelz} De fenomenale linker

Julian Michel is zonder twijfel een van de meest veelbelovende spelers van Mouscron-Peruwelz. “Vorig seizoen kwam hij er wat later bij dan de anderen en viel hij meteen geblesseerd uit”, vertelt Fernando Da Cruz, de toenmalige T2 van de Henegouwse club. “Niet veel later raakte hij opnieuw geblesseerd tegen Aalst. Hij was pas in de eindronde weer fit, maar toonde wel meteen dat hij het ontbrekende puzzelstuk was waar we lange tijd naar zochten.” Michel beschikt over een fenomenale linker, wordt zowel op de flank als centraal uitgespeeld en wordt door Da Cruz omschreven als “de leider van de groep. Niet omdat hij zodanig expressief is, dan wel omdat hij de rest beter doet spelen dankzij zijn technische overwicht. Als we het hele seizoen op hem hadden kunnen rekenen, hadden we de eindronde misschien niet eens hoeven te spelen.

“Hij is ook levensgevaarlijk op stilstaande fasen met die geweldige linkervoet van hem”, vervolgt de voormalige T2 van RMP. “Op technisch vlak zal hij zeker meekunnen in eerste klasse. Zijn enige minpuntjes zijn dat hij niet altijd genoeg agressiviteit toont en dat zijn snelheid van uitvoering nog iets vloeiender kan. Als hij dat nog weet weg te werken, wordt hij ongetwijfeld een van de seizoensrevelaties.”

Tuur Dierckx {Club Brugge} De tweevoetige stilist

“Mijn snelheid en mijn doelgerichtheid zijn mijn sterke punten.” Ziedaar hoe Tuur Dierckx zichzelf voorstelt op de website van Club Brugge, waar sommigen hem nu al vergelijken met Maxime Lestienne. Het klopt dat het erg snel is gegaan voor Dierckx. In de zomer van 2012 belandde hij bij de beloften, waar hij al snel werd weggeplukt door Juan Carlos Garrido. De voormalige coach van Club had meteen een plekje veil in zijn A-kern voor Dierckx. Ook Clubicoon Gert Verheyen is gecharmeerd: “Het ongelooflijke bij hem is dat hij zelf niet weet welke nu juist zijn beste voet is”, aldus Verheyen in Het Nieuwsblad. “Corners en vrijschoppen trapt hij net zo makkelijk met links als met rechts.”

Zijn tweevoetigheid stelt Dierckx in staat om op de vier aanvallende posities uit de voeten te kunnen. Dankzij zijn polyvalentie zou hij dit seizoen weleens meer speelminuten kunnen vergaren dan vorig seizoen want tot nu toe bleef zijn inbreng beperkt tot korte invalbeurten. De concurrentie is bikkelhard, maar als je er al in geslaagd bent om op te vallen in de zo beloftevolle generatie van Bakkali en Musonda…

François Marquet {Standard} De moderne 8

PSV Eindhoven heeft er wel een handje van weg om de grootste talenten van de clubs uit de grensstreek weg te kapen. François Marquet mag het dan ook als een compliment zien dat zijn naam in het notitieboekje van zowat elke scout van de Eindhovenaars met stip op één staat. De aanvoerder van de Belgische U19 kwam vorig seizoen slechts met mondjesmaat aan spelen toe bij Standard en heeft als middenvelder net iets te weinig kunnen profiteren van de vele blessures in het team van Guy Luzon. Het vertrek van William Vainqueur en het feit dat de Rouches niet meteen geneigd lijken om een vervanger aan te trekken, zou weleens in het voordeel van Marquet kunnen uitdraaien.

Hij is niet beslissend genoeg voor de nummer 10-positie, maar technisch te goed onderlegd om als dienende nummer 6 te spelen. Marquet is dus een nummer 8, het type dat zowel kan recupereren als kwistig met millimeterpasses kan strooien. Die combinatie van kwaliteiten rechtvaardigt de som van één miljoen euro die Standard aan PSV vraagt voor een transfer – als we het Eindhovens Dagblad tenminste mogen geloven. Het is alleen nog maar de vraag hoe Marquet in de 4-4-2 van Luzon kan worden ingepast. De Israëlische coach verwacht immers zo veel fysiek engagement dat Julien de Sart zich vorig seizoen naar het einde heeft moeten slepen en dat Marquet zelf tijdens een van zijn zeldzame optredens in de Europa League net niet fris genoeg meer was om het tegendoelpunt van Xanthi te voorkomen. Toch is het als nummer 8 dat Marquets talent volledig tot ontplooiing zal kunnen komen.

Charni Ekangamene {Zulte Waregem} De allesopruimer

Van de Belgische kolonie bij Manchester United kenden we Adnan Januzaj en MarnickVermijl al wel – zelfs Andreas Pereira, die onlangs voor de Braziliaanse nationale ploeg koos, deed een belletje rinkelen – maar van Charni Ekangamene had niemand al gehoord. Ekangamene streek net neer bij Zulte Waregem met als enige opdracht: de leegloop op het middenveld zien te compenseren. De jonge Antwerpenaar maakte bij Man U aanvankelijk nochtans grote sier als winger. Maar hoe ouder en gespierder Ekangamene werd, hoe vaker hij als verdedigende middenvelder werd uitgespeeld. Hij werd ooit teruggeroepen na een uitleenbeurt van twee maanden bij Carlisle United om het spelerstekort bij de beloften van de Mancunians op te lossen. Met die beloften verloor Man U nipt de Youth Cup van het Chelsea van Musonda. In de League Cup gunde David Moyes hem soms een plekje bij de A-kern, toch koos Ekangamene ervoor om zijn geluk te beproeven bij het Zulte Waregem van FranckyDury – een coach met een neus voor jong talent. Het is nu aan Charni om te bewijzen dat de lofzang van over het Kanaal meer dan terecht is.

DOOR GUILLAUME GAUTIER – BEELDEN : BELGAIMAGE

Oswal Álvarez zou perfect in de 4-4-2 van Hasi passen.