A Italië

Bondscoach: Roberto Mancini (ITA)

Geboren Jesi, 27 november 1964

Toen Roberto Mancini in mei 2018 enthousiast zijn contract bij Zenit voortijdig liet ontbinden om aan de slag te kunnen als Italiaans bondscoach, waren de reacties in Italië lauw en de verwachtingen laag.

Italië lag, niet geplaatst voor het WK 2018, uitgeteld in de touwen, met een oude verdedigend ingestelde ploeg en zonder aanvallende mogelijkheden. Maar in geen tijd gaf Mancini het team een eigen identiteit, gebaseerd op hoe hij zelf als speler en als international was. Dat was eind jaren 80 begin jaren 90, toen hij als buitenspeler met Sampdoria over het veld dartelde, altijd op zoek naar acties en schoonheid in het spel, liefst in combinatie met resultaten.

Al op prille leeftijd selecteerde hij spelers die nog niet eens een basisplaats hadden in de Serie A ( Sensi, Kean, de nog steeds geblesseerde Zaniolo, Barella, Chiesa) of zelfs in tweede klasse speelden ( Tonali). Samen met enkele overgebleven gevestigde waarden ( Jorginho, Verratti, Insigne, Bonucci, Chiellini, Immobile) maakte hij de perfecte mix van een team dat altijd hoog speelt, uitgaat van eigen kracht en naar voor kijkt. Een beetje zoals onder Arrigo Sacchi en Azeglio Vicini, de bondscoaches uit Mancini’s eigen periode toen hij tussen 1984 en 1994 36 interlands afwerkte en deelnam aan verschillende grote eindtoernooien.

Roberto Mancini
Roberto Mancini© GETTY IMAGE

Straffe uitspraken doet Mancini bijna nooit. Als trainer debuteerde hij bij Lazio, later ging hij aan de slag bij Inter en vervolgens deed hij internationale ervaring op bij Manchester City, Galatasaray en Zenit. Hij laat zijn spelers die hij vol vertrouwen stopt bij voorkeur met hun voeten praten. Dat levert niet alleen mooi voetbal maar ook resultaten op. Italië is onder Mancini al dertig wedstrijden ongeslagen, staat weer nummer zeven op de ranking en presenteert zich met een kern die bulkt van het jonge talent.

Het leverde hem, al voor het EK, een nieuw contract op. Dat werd onlangs verlengd tot 2026.

De kenner: Pino Taormina, Journalist Il Mattino

‘Ik verwacht dat Italië een vooraanstaande rol kan spelen op het komende EK, en niet alleen omdat de drie poulewedstrijden in Rome afgewerkt worden. Italië heeft de laatste drie jaar na de gemiste WK-deelname van 2018 zijn vroegere kwaliteit teruggevonden, met veel goeie voetballers. Het heeft sindsdien moderne spelers voortgebracht naar het voorbeeld van Barella. De sterke punten van ons team hangen samen met de technische kwaliteiten van de sterkhouders, met name Insigne en Jorginho, maar ook een nog jonge doelman Donnarumma. Hij heeft alles om de komende jaren één van de beste keepers ter wereld te worden.

A Italië

‘Het enige wat we missen is een diepe spits die op elk moment kan toeslaan en scoren. Vandaag hebben we daar Belotti of Immobile. Dat is echt het enige mindere punt in deze selectie die door Mancini omgeturnd is tot een hecht team. Hij wil dat de spelers met de mentaliteit van een clubelftal spelen. Belangrijk wordt ook om ze na een slopend seizoen topfit te krijgen. Als dat lukt, kan Italië dit EK sereen aanvatten, bewust van de eigen kracht.’

Nicolò Barella
Nicolò Barella© BELGAIMAGE

Rising star: Nicolò Barella

Opgegroeid in de voetbalschool van Luigi Riva, de mythische Sardijnse voetballer die jarenlang één van de boegbeelden was van de Squadra Azzurra, stond Nicolò Barella (24) al vroeg gekend als een aankomend groot talent. Zijn sterk punt is dat hij als middenvelder een uomo universale is, zowel in staat om rigoureus te verdedigen, maar ook om het spel te sturen. Barella is technisch begaafd en fysiek sterk en leest het spel als geen ander.

Giorgio Chiellini
Giorgio Chiellini© BELGAIMAGE

Naar Italiaanse begrippen debuteerde hij op erg jonge leeftijd. Zeventien pas was hij toen hij in het eerste elftal van Cagliari mocht opdraven in een bekerwedstrijd. Datzelfde seizoen 2014/15 debuteerde hij in de Serie A, maar het jaar daarop werd hij uitgeleend aan tweedeklasser Como. Toch kreeg hij het daaropvolgende seizoen zijn kans bij het intussen naar de Serie A teruggekeerde Cagliari waar hij door een combinatie van blessures en zijn eigen sterke prestaties titularis werd. Het seizoen daarop miste hij bijna geen wedstrijd en was hij de middenvelder met de meeste balrecuperaties. In juli 2019 verhuisde hij op leenbasis naar het Inter van kersvers trainer Antonio Conte, met een optie tot aankoop van 25 miljoen. Ook in het team van de veeleisende trainer dwong de jonge nieuwkomer een vaste plek af, en dat was afgelopen seizoen niet anders.

A Italië

De vorige bondscoach Giampiero Ventura riep hem al in oktober 2017 op als vervanger voor de geblesseerde Marco Verratti, maar zijn debuut op het veld maakte hij onder Roberto Mancini op 10 oktober 2018 toen hij aan de aftrap kwam tegen Oekraïne.

Wist u dat

Wist u dat in de Italiaanse kern nog één wereldkampioen zit? Giorgio Chiellini kwam niet in actie vijftien jaar geleden op het WK 2006 maar zat wel op de bank. Hij maakte zijn debuut voor de Squadra in 2004 tegen Finland en is in deze selectie recordhouder met 106 caps, waarmee hij op de zevende plaats staat. Samen met ploegmaat Leonardo Bonucci (101) is hij de enige met meer dan 100 caps.

Sassuolo

Sassuolo heeft als kleine club liefst twee spelers bij de Squadra: middenvelder Locatelli en aanvaller Berardi. Daarnaast zit in de selectie nog één ex-speler: middenvelder Sensi verhuisde in 2019 van Sassuolo naar Inter.

7

18e stond Italië op de FIFA-ranking toen bondscoach Roberto Mancini in mei 2018 overnam. Dat was het dieptepunt van de laatste 30 jaar. Vandaag staat Italië na 30 ongeslagen wedstrijden waarbij het onder meer al zijn kwalificatiematchen voor dit EK won, op nummer zeven. In 2006 was het als wereldkampioen nog nummer twee.

Tactiek 4-3-3

Er moet al veel gebeuren om Roberto Mancini van zijn vaste 4-3-3 af te brengen. Mancini heeft een ijzersterke centrale verdedigersas, met topkeeper Donnarumma, veteranen Chiellini en Bonucci en nieuwkomer Bastoni van Inter. Centraal op het middenveld is Jorginho de spil, met Sensi als alternatief. Voorin komen de ideeën van Insigne, die in geen tijd één van de leiders is geworden en op links speelt. Op de rechterkant zou dit toernooi de doorbraak van Chiesa kunnen worden, maar in feite heeft Mancini op al die posities keuze zat. Hij kan wisselen zonder kwaliteitsverlies. Diepe spits is Immobile of Belotti, maar geen van beiden scoort veel.

A Italië
A Italië
Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content