Geen jaar geleden werd Aaron McCarthy nog tijdens het seizoen ingehaald om Telindus Oostende uiteindelijk naar de dubbel te loodsen. Nu, vijf speeldagen ver, staat McCarthy alweer op straat.
Had je dit voelen aankomen ?
Aaron McCarthy : Tja, je weet dat zoiets altijd tot de mogelijkheden behoort. Maar niettemin blijft het een verrassing. Ze zeiden dat het niets met mijn trainerscapaciteiten te maken had en dat de slechte resultaten ook niet meespeelden. De hoofdreden volgens hen was de fysieke achterstand bij mijn spelers en dat ik niet genoeg deed om dat probleem te verhelpen. Maar daarvoor heb je tijd nodig en die krijg ik blijkbaar niet.
Is de ontgoocheling groot ?
Ja, eigenlijk wel. In de veertien jaar dat ik nu coach ben, werd ik nog nooit eerder ontslagen, dus dat doet wel pijn. Ik weet immers dat ik nog steeds dezelfde coach ben die vorig jaar de dubbel behaalde.
Accepteer je de aantijgingen van het bestuur ?
( Vastberaden) Neen. Als je drie wedstrijden per week hebt, kan je toch onmogelijk nog elke dag drie of vier uur conditietraining houden ?
Wat is dan de échte reden ?
Ik wil niet met modder gooien, maar het is geweten dat ik geen optimale relatie had met Johan Vande Lanotte en aangezien hij hier alle beslissingen neemt… De communicatie met hem was tot een minimum beperkt. Rudolph Vanmoerkerke stond achter mij. Toen hij opstapte, kon ik al iets vermoeden. Uiteindelijk hebben ze hier gekregen wat ze wilden.
Een ander verwijt aan jouw adres was het voortdurende vertrouwen in Elliott, terwijl die ondermaats presteerde. Nadien had je dan ook nog eens een conflict met hem.
Ja, dat is nog zoiets. Laatst tegen Villeurbanne, wisselde ik Gerrit Major voor Elliott en kreeg ik een fluitconcert. Maar het was Major zelf die om zijn vervanging vroeg. Dat zien de supporters niet. Daarenboven gaf ik zoveel speelminuten aan Elliott in de hoop dat hij zo vertrouwen kon opdoen en ooit eens zou ontploffen. Twee weken geleden had ik een gesprek met hem omdat hij wou dat de aanval rond hem gebouwd werd en ik heb hem verteld dat dat niet mogelijk was.
Voelde je je voldoende gesteund door de spelersgroep ?
Zeker. Ik geloof niet in een sabotage. Aan de andere kant heb ik me in Oostende nooit thuisgevoeld.
Wat ga je nu de komende maanden doen ?
Just relaxing . Mijn vrouw is zwanger dus we gaan zeker niet verhuizen. Daarenboven heeft Oostende beloofd dat ze mijn contract zullen eerbiedigen, waardoor ik nog betaald ben tot juni 2002. Tot dan blijf ik zeker hier. En ondertussen zie ik wel wat er uit de bus valt. In het buitenland of in België. (MS)
