De start van de Belgische ploegen in de Champions League was niet overtuigend. Met het oog op de derde plaats is voor RC Genk één punt thuis tegen AEK Athene iets te weinig, en na Barcelona uit zat Club Brugge met nul punten eigenlijk nog wel op schema, maar wat het er liet zien was iets te weinig.

Op verplaatsing met 3-2 verliezen mag in een heenwedstrijd van de Uefabeker een uitstekend resultaat zijn, in de Champions League heb je er niets aan. Meer dan zeventig procent balbezit voor Barcelona, dat is een even overdonderende als uitzonderlijke verhouding. Het middenveld werd gewoon overspeeld, overlopen, over… alles, zeg maar. Brugge was gewoon machteloos. Nochtans waren de intenties goed, dat zag je bij de start van de wedstrijd, met direct dat schot van Sandy Martens. Maar na vijf minuten wordt het al 1-0 en krijg je een eerste tik. Dan kom je weer in de wedstrijd met die penalty, maar net voor de rust word je met twee goals weer de benen afgesneden en is het eigenlijk al over.

Ik denk dat Brugge zich zand in de ogen heeft laten strooien. Barcelona dat voor de beker maar 2-2 speelt tegen een derdeklasser en zo, weet je wel. Iedereen die gaat geloven dat er een punt in zit, misschien zelfs een stunt. Je moet er natuurlijk in geloven, als je iets wilt halen, maar of het realistisch was ? Ze zijn niet afgegaan, wat even goed had gekund, maar toch alleszins op hun plaats gezet. Wat natuurlijk geen schande is.

Opvallend is dat het een wedstrijd was met weinig of geen open doelkansen – wat Barcelona met zijn kwaliteit natuurlijk niet nodig heeft om te scoren. Ik vond het een saaie wedstrijd om naar te kijken. Saaie wedstrijd, saaie televisie, vind ik. Had het niet gemoeten, ik was niet blijven kijken. Dat vond blijkbaar ook het thuispubliek, dat in de tweede helft begon te fluiten.

We zijn niet gewoon Brugge zo machteloos te zien, maar ze konden niet anders. Als je de bal niet hebt, kan je niet voetballen. Hadden ze hem dan eens, konden ze er niets mee doen. Het probleem was het gemak en de snelheid waarmee Barcelona de bal rond liet gaan. Op een bepaald moment had het wel 20, 25 balcontacten na elkaar, geloof ik. Achter een ongrijpbare bal lopen, overal een stapje te laat komen, dat is zo frustrerend, daar word je zo moe van, daar ga je je zo nietig van voelen dat als je na twee, drie minuten jagen dan toch eens aan de bal komt, het overzicht je ontbreekt en je hem direct weer kwijt bent. Ik weet waarover ik praat. Met AA Gent trokken we vorig seizoen ook met veel vertrouwen naar Paris Saint-Germain, ook met het geloof dat een stunt mogelijk was. 7-1 werd het toen.

RC Genk mag al de borst nat maken, want het gaat op Real Madrid ook zoiets tegemoet, vrees ik. Real is nog sterker dan Barcelona, heeft alleszins meer drang naar voor, is niet een ploeg die louter op balbezit gaat spelen. Anderlecht, dat daar twee jaar geleden nochtans 0-1 voorkwam, kan er ook over meepraten. In tegenstelling tot Barcelona gaat Real bij 3-1 of 4-1 ook voor de 5 en de 6. En is Genk niet juist kwetsbaar achterin ? Ik hoop dat ik mis ben.

Achter een ongrijpbare bal lopen zoals Club in Barcelona, daar ga je je zó nietig van voelen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content