Advocaten van Romelu Lukaku: ‘Spelers kennen vaak het totaalplaatje niet’

© belgaimage

Advocatenkantoor Cresta wil voetballers beschermen tegen makelaars en adviseurs die niet in het belang van hun speler handelen. Afgelopen zomer werkten ze voor Romelu Lukaku, toen die door Federico Pastorello naar Inter werd geloodst. Sébastien Ledure en zijn collega’s screenden die overgang ’tot op het bot’.

Makelaar Christophe Henrotay, die vorige maand werd opgepakt door het gerecht, verdiende miljoenen aan de transfer van Youri Tielemans naar AS Monaco in 2017. Maar de speler wist dat niet. Ook Romelu Lukaku kwam erachter dat zijn ex-makelaars hún belangen boven die van hem zetten. Dus besloot hij om afgelopen zomer, bij zijn overgang van Manchester United naar Inter, niet enkel een beroep te doen op makelaar Federico Pastorello, maar er ook advocatenbureau Cresta bij te halen. Dat Brussels nichekantoor, een ‘ Sports Law Firm‘, is eigendom van Sébastien Ledure, Arnaut Kint en Wouter Janssens.

Verstandige makelaars beseffen dat ze er belang bij hebben om in een propere omgeving te werken.’ – Sébastien Ledure

Kwantumfysica

Maar we mogen jullie dus niet de makelaars van Lukaku noemen?

Sébastien Ledure: ( smaalt) ‘Neen. Wij gaan geen nieuwe club zoeken voor een speler – op dat vlak hebben we geen enkele legitimiteit. Uw vraag raakt wel meteen aan de essentie van het probleem. Algemeen leeft de perceptie dat voor een speler alles geregeld is als hij een makelaar heeft. Zo’n makelaar zegt het ook zo tegen zijn speler: ‘Jij hoeft je alleen op het veld te concentreren, ik zorg voor de rest.’ Maar de belangen van de makelaar en de speler lopen niet altijd gelijk. Makelaars onderhandelen bijvoorbeeld vaak zelf hun commissie. Maar waar begint dan het belang van de makelaar en waar interfereert dat met het belang van de speler? Onze boodschap aan spelers is: ‘Leg je lot nooit in handen van één persoon.’ Zorg dat er een systeem van controle is, zodat jij zelf de baas blijft over je carrière. Want bij iedere transactie is er één taartje dat verdeeld wordt. Van dat ene taartje moet alles betaald worden: de transfersom, het loon, de commissie van de makelaar, de sell-on fee, enzovoort. Als iedereen goed begrijpt welk stuk naar wie gaat, is er geen enkel probleem. Maar de vraag is of iedereen dat altijd weet.’

Romelu Lukaku vroeg afgelopen zomer aan Sébastien Ledure om zijn makelaar in de gaten te houden. 'Dat is de macht van de speler.'
Romelu Lukaku vroeg afgelopen zomer aan Sébastien Ledure om zijn makelaar in de gaten te houden. ‘Dat is de macht van de speler.’© belgaimage

Als Henrotay miljoenen overhoudt aan de transfer van Tielemans naar Monaco, maar de speler daarvan op de hoogte is, stelt er zich geen probleem?

Ledure: ‘Dan kun je daar misschien een ethisch probleem mee hebben, maar dat is een andere discussie. Wanneer een speler zegt dat hij het oké vindt dat een club een meerwaarde van 10 miljoen euro op hem realiseert en dat zijn makelaar ook 6 miljoen krijgt, dan heb je een commerciële transactie tussen partijen die op een gelijkwaardig niveau kennis nemen van de feiten en ermee instemmen. Wij zeggen aan spelers: gun iedereen wat je wilt, maar wees geïnformeerd. Stilletjes aan, heel traag, zien wij op dat vlak een bewustzijn groeien.’

Ja? Spelers als Genkverdediger Sébastien Dewaest en Anderlechtaanvaller Adrien Trebel stelden hun makelaar Mogi Bayat zelfs niet in vraag nadat die bij operatie Propere Handen werd opgepakt in het kader van financiële wanpraktijken.

Ledure: ‘Mogelijk redeneren die spelers dat hun makelaar ervoor zorgde dat hun loon verdrie- of vertienvoudigde. Misschien denken zij: ik wil niet weten hoeveel hij er zelf aan verdiend heeft, ik ben tevreden. Maar misschien zouden ze anders redeneren als ze het totaalplaatje zouden kennen. Wij hebben deze zomer naast Lukaku ook nog een andere international begeleid bij een transfer, een buitenlandse topspeler. Bij die twee dossiers realiseerden wij ons dat veel spelers onvoldoende op de hoogte zijn van de mechanismen die spelen bij een transfer. En ik kan me voorstellen dat het ook voor clubeigenaars niet altijd heel duidelijk is.’

Wouter Janssens: ‘Onlangs ontmoette ik de Braziliaanse advocaat van Neymar. Die zei: ‘Er bestaan twee dingen die super moeilijk zijn en waar heel weinig mensen alles van kennen: kwantumfysica en voetbaltransfers.”

Ledure: ‘Maar in essentie is het niet zó moeilijk. Het wordt moeilijk gemaakt.’

Door hen die verdienen aan het huidige systeem?

Ledure: ‘En die zitten misschien een beetje overal.’

Zeker ook in de makelaarswereld. Pastorello vond het waarschijnlijk niet fijn om plots door jullie op de vingers te worden gekeken.

Ledure: ‘Maar als Lukaku zegt dat het zo is, zegt zo’n makelaar: oké. Dat is de macht van de speler. In de eerste amateurklasse zul je ons niet vinden, daar zijn spelers al blij als ze een contractje kunnen tekenen.’

Sowieso gaan jullie je niet populair maken bij veel makelaars.

Ledure: ‘Verstandige makelaars en clubbestuurders gaan mee in dit verhaal. Die beseffen dat ze er belang bij hebben om in een omgeving te werken die properder is, omdat ze daarin nog meer het verschil kunnen maken met concurrenten die het niet zijn. Wij hebben trouwens ook makelaars die een beroep op ons doen, bijvoorbeeld om hun contracten met clubs te verzekeren.’

Dan moeten júllie opletten voor belangenconflicten.

Ledure: ‘Wij hebben een bij wet vastgelegde deontologie. Als wij voor een klant werken en in een zaak kennis hebben van bepaalde feiten, mogen we in diezelfde zaak niet voor een iemand anders werken die gebruik zou kunnen maken van die kennis.’

Signaal van Rabobank

Zijn het vaak essentiële dingen waarvan betrokkenen niet op de hoogte zijn als ze een contract tekenen in de voetbalwereld?

Ledure: ‘In de sport in het algemeen wordt nog altijd vooral gewerkt op basis van vertrouwen – zeker in het voetbal. Maar het gaat over meer geld dan ooit. En dan verbaast het ons weleens hoe weinig er bij bepaalde dingen wordt stilgestaan. Wij merken dat in de sportwereld contracten heel vaak niet tot op het bot worden gelezen. Het zijn ook droge teksten, natuurlijk. Maar die droge teksten bepalen wel de onderlinge verhouding tussen contractpartijen. Het is zoals in het algemene leven: op het moment dat men iets tekent, staat men er weinig bij stil dat het ook fout kan lopen. Als je bijvoorbeeld een huis koopt, check je ook best een aantal dingen. Maar heel vaak denken mensen: ik wil gewoon dat huis. En nadien zijn er dan problemen. Ook in de voetbalwereld willen spelers, clubs en makelaars op een bepaald moment nog maar één ding: dat iets getekend wordt. En dan willen ze liefst dat daar niet te veel opmerkingen meer bij geplaatst worden, die in hun ogen misschien zaken in de marge zijn, maar waarvan wij weten dat ze grote gevolgen kunnen hebben.’

Adrien Trebel viel Mogi Bayat niet af. 'Spelers kennen vaak het totaalplaatje niet', zegt Sébastien Ledure.
Adrien Trebel viel Mogi Bayat niet af. ‘Spelers kennen vaak het totaalplaatje niet’, zegt Sébastien Ledure.© belgaimage

Janssens: ‘En bij een huis zit er dan nog een notaris tussen, die sommige zaken controleert.’

Zijn spelers niet bang dat hun makelaar het gaat zien als een gebrek aan vertrouwen als ze plots met jullie op de proppen komen?

Arnaut Kint: ‘Daar kun je je zorgen over maken als je jezelf beschouwt als een individu dat in een persoonlijke relatie zit. Maar we spreken hier over een professionaliserende wereld. Wanneer je als topvoetballer inziet dat je in je eentje een economische activiteit vertegenwoordigt, dan doe je gewoon wat elk bedrijf doet: onderhandelen over een dienstencontract. De clubs zien het zo, makelaars organiseren zich in die zin, de spelers moeten dat ook doen. En dat er juristen aan te pas komen bij die contractonderhandelingen, gebeurt gewoon om alle vraagstukken aan te pakken, zodat de dingen voor iedereen heel erg duidelijk zijn.’

Romantisch klinkt het allemaal niet. Moeten we aanvaarden dat het voetbalmilieu almaar zakelijker en dus killer wordt?

Ledure: ‘Hoe meer economische waarde een sport krijgt, hoe meer extrasportieve structuur er komt. Het juridische aspect hoort daar ook bij. Vandaag hebben bijna alle Belgische clubs in 1A een jurist in dienst.’

Janssens: ‘De introductie van de VAR is ook een soort van professionalisering waarvan je zou kunnen zeggen dat ze raakt aan de romantiek van het voetbal. Maar ik zie weinig romantiek in zaken die incorrect of niet transparant verlopen. In de VS hebben ze al goed begrepen dat alles transparant moet als je waarde wilt creëren voor je sport.’

Ledure: Hier wordt daar nog onvoldoende bij stilgestaan. In Nederland besliste Rabobank onlangs om niet langer clubs uit het betaald voetbal te aanvaarden als klant ( omdat die ‘verhoogde tot onacceptabele risico’s op witwassen, corruptie, fraude en overige misstanden met zich meebrengen’, nvdr). Als er zulke signalen komen, moet het voetbal wel heel erg oppassen. Gelukkig begrijpen de new school voetbalbestuurders heel goed dat waardebepaling en waardecreatie samenvallen met een kader dat zekerheid biedt.’

Geen eng debat

Op een goed regelgevend kader voor makelaars blijft het wachten.

Janssens: ‘In 2015 heeft de FIFA gezegd: nationale bonden, dit is het minimumpakket aan regels over makelaars dat jullie moeten introduceren, jullie mogen verder gaan. In België kwam er gewoon een vertaling van dat minimumpakket. De Engelse voetbalbond heeft de regels constant aangepast. En die regels worden daar ook opgevolgd en schendingen bestraft.’

Ledure: ‘Een groot probleem in België is dat er geen coördinatie is tussen de verschillende actoren.’

Als je alle betrokken partijen rond de tafel krijgt, los je dit in twee weken op met een tekst van tien pagina’s, zegt Jesse De Preter, voorzitter van de Belgian Federation of Football Agents. Akkoord?

Ledure: ‘Ja, maar dan moet álles op tafel. Goede maatregelen zullen niet altijd in het belang van de makelaars zijn.’

Janssens: ‘Makelaars klagen erover dat een speler op dit moment in Vlaanderen van de ene dag op de andere kan overstappen naar een andere makelaar, hoewel hij een contract heeft. Dat moet worden aangepakt. Maar het debat kan niet daartoe worden verengd.’

Zal een ‘clearing house’ veel oplossen?

Janssens: ‘Dat hangt af van de bevoegdheden die toekomen aan zo’n clearing house. Wordt het gewoon een doorgeefluik, een rekening waarop gelden worden gestort en doorgestort? Of kan zo’n clearing house transacties onderzoeken? Kan het checken hoe de dynamieken bij een transfer in elkaar zitten, waar de geldstromen naartoe gaan en of alles contractueel is vastgesteld?’

Maar je mag de transparantie ten top drijven; commissies die in het zwart worden betaald, gaat zo’n clearing house niet terugvinden in de boeken.

Ledure: ‘Er zijn dingen die je nooit gaat kunnen checken, maar dat is geen reden om dan maar niks te doen. Ik denk dat er zeker clubs en clubbestuurders in België vragende partij zijn voor meer transparantie. Maar zelfs na het uitbreken van Propere Handen blijven andere bestuurders, spelers en makelaars zeggen dat ze het probleem niet zien. De vraag is welke groep de bovenhand gaat halen.’

Is dat niet al duidelijk? Ook verscheidene grote clubs leggen geen terughoudendheid aan de dag om verder samen te werken met Mogi Bayat.

Janssens: ‘In het FA-reglement waarover we het daarnet hadden, zijn onverenigbaarheden opgenomen voor makelaars. Daarbij staat dat een makelaar geen clubofficial mag zijn, maar ook bijvoorbeeld geen familie van een clubofficial.’

In Engeland zou Mogi zijn rol als makelaar moeten neerleggen.

Janssens: ‘Of zou zijn broer MehdiBayat zijn mandaten bij Sporting Charleroi en de bond moeten ter beschikking stellen. Maar los van die specifieke situatie: misschien kunnen de FA-regels in het algemeen wel inspiratie bieden om in België vooruitgang te boeken inzake de regelgeving over makelaars.’

De sleutels van het huis van Griezmann

Dat spelers aan een advocaat vragen om als waakhond dienst te doen, is een nog relatief marginaal gegeven, zegt Sébastien Ledure van advocatenkantoor Cresta: ‘Het is een nog vrij nieuwe functie, zoals ook pakweg data-analisten en socialemediaexperten hun intrede doen in het voetbal. Anderzijds zijn er grote spelers die toch al enkele jaren niet meer al hun eieren in de mand van één makelaar leggen. Eden Hazard besliste in 2011 om een structuur op poten te zetten waarin zijn vader en hij bepalen wie voor hen mag werken en aan welke voorwaarden. Ook Antoine Griezmann heeft zo’n structuur, waarbij hij niet langer alle sleutels van het huis aan één persoon geeft. Misschien is dat enkel een model voor topspelers, dat zullen we moeten afwachten.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content