1 NICO VAN KERCKHOVEN

Na 21 (eenentwintig) seizoenen op het hoogste niveau (Jupiler League en Bundesliga) hing Nico Van Kerckhoven de schoenen aan de haak. Hij verzamelde 42 caps, maakte Euro 2000 en twee WK’s mee en op het laatste, in 2002, bemachtigde hij na afloop van Brazilië-België het truitje van Kaká. Als zo iemand afzwaait, is dat een gebeurtenis. Van Kerckhoven gaf die gebeurtenis nog wat extra glans door in zijn laatste wedstrijd (Westerlo-Cercle) voor het eerst in vier jaar nog eens te scoren, uit strafschop.

2 JOS VERHAEGEN

In 2008 nam Jos Verhaegen al ontslag als voorzitter van Germinal Beerschot, maar de voormalige sterke man van Germinal Ekeren bleef als een schoonmoeder in de cenakels van het Kiel rondwaren. Het ergerde de Beerschotclan, die al snel vergeten was dat hun club dankzij Verhagen en co überhaupt nog bestaat. Tussen de twee kampen volgden de conflicten zich op. Die tweespalt lijkt sinds december verleden tijd. Vastgoedmakelaar Vanoppen kocht het aandelenpakket van Verhaegen en co over en is sindsdien de sterke man op het Kiel. De bladzijde Verhaegen lijkt definitief omgeslagen.

3 GERMAIN LANDSHEERE

De goede huisvader is vertrokken. De man die op de centjes van de voetbalbond zat als een kloek op haar eieren, heeft afscheid genomen. Twintig jaar lang was de nu 71-jarige Germain Landsheere de penningmeester van de KBVB. Twintig jaar lang beet hij eerst de franken en dan de euro’s in tweeën. In een periode dat de Rode Duivels door hun tanende prestaties steeds minder voor inkomsten zorgden, wist Landsheere de bondsfinanciën toch gezond te houden. Een huzarenstukje.

4 NICOLÁS FRUTOS

In maart 2010 viel het doek. Nicolás Frutos, al jarenlang geplaagd door blessures, hield het profvoetbal voor bekeken. Een maand eerder had de Anderlechtspits nog gescoord in de topper tegen Club Brugge, maar het volledige herstel waarop werd gehoopt, kwam er niet. En dus kon el goleador niet anders dan ermee ophouden. Paars-wit verloor met de Argentijn een van de efficiëntste aanvallers die er ooit in het Astridpark rondliepen. Hij speelde weinig, maar als hij speelde lag zijn scoregemiddelde erg hoog.

5 PAUL TAYLOR

Het begon als een sprookje: de toen 22-jarige Engelsman werd een jaar geleden bij het kleine Montegnée weggeplukt door Anderlecht. Paul Taylor was een fenomeen in eerste provinciale, veel te goed voor dat niveau. Maar dat hij daar verzeild was geraakt, had natuurlijk een reden, zijnde een wild verleden met fuiven en harddrugs. Anderlecht wou het enfant terrible een kans geven en stalde hem bij Charleroi. Maar het experiment mislukte compleet: Taylor raakte weer op het slechte spoor en verdween met de noorderzon naar Engeland. Het laatste wat daar van hem werd vernomen, is dat hij een auto die nog aan Anderlecht toebehoorde, in de prak reed.

6 MARC MARTENS

Hij is beter bekend als dokter Martens, de wonderdoktoor die een manke weer kon laten gaan, de kniespecialist die allerlei verloren gewaande voetballers onder handen nam (van Gullit over Vandereycken tot Kaká) en hen weer klaarstoomde voor de dienst. Dokter Marc Martens is zeventig geworden en trekt de deur van zijn ziekenhuis in Antwerpen dicht. Maar wanhopige sporters kunnen nog altijd een beroep op hem doen. Was Nicolás Frutos bij Martens in plaats van bij Mendoza op bezoek geweest, hij had allicht niet in dit lijstje gestaan.

7 PAUL ALLAERTS

Jarenlang was hij het nummer twee van het Belgische scheidsrechtersgild, na Frank De Bleeckere. Maar in 2005 en 2006 werd hij toch verkozen tot Scheidsrechter van het Jaar. Omdat hij 45 was geworden en dus internationaal met pensioen moest, besloot hij helemaal te stoppen, in schoonheid en op zijn hoogtepunt. Als afscheidsgeschenk floot hij de bekerfinale Gent-Cercle. De rustige Allaerts was graag gezien bij de spelers en hij kon het ook naast het veld goed uitleggen. Hij is een van de namen die vaak geciteerd worden als toekomstig voorzitter van de profliga.

8 WOUTER VRANCKEN

Een profvoetballer die om gezondheidsredenen moet stoppen, dat is altijd een spijtige zaak. Had Wouter Vrancken geen last gekregen van artrose in de heup dan had hij wellicht twintig seizoenen eerste klasse gehaald. Jarenlang was hij een kuitenbijter op het middenveld van STVV, AA Gent, Racing Genk, KV Mechelen en KV Kortrijk – al speelde hij bij de West-Vlamingen nauwelijks omdat blessureleed de kop bleef opsteken. In oktober dit seizoen besliste hij op doktersadvies om er helemaal mee te kappen.

9 OLIVIER DOLL

Qua staat van dienst moet Olivier Doll niet veel onderdoen voor Nico Van Kerckhoven. Doll speelde zeventien seizoenen in eerste klasse, waarvan tien bij Anderlecht en nadien nog eens zes bij Lokeren. Het jeugdproduct van FC Seraing bleef er altijd als een jochie uitzien, maar dat was maar schijn. Beenhard was hij, kon als geen ander een mannetje uit de wedstrijd houden. De laatste jaren was hij kapitein bij Lokeren, maar na een enkeloperatie besloot hij vorige zomer om te stoppen. Geruisloos, zoals hij vaak als speler was, verdween hij uit het voetbal.

10 JAN WAUTERS

Generaties voetballiefhebbers zaten aan de radio gekluisterd om zijn liveverslaggeving te beluisteren. Jan Wauters vertelde niet, hij schilderde met woorden, met zijn stem. Het was alweer tien jaar geleden dat hij met pensioen ging, maar vergeten was hij niet. Hij werd met graagte opgevoerd wanneer men een kundig commentator of kennis van de sportgeschiedenis nodig had. Op de vooravond van het WK in zijn Zuid-Afrika overleed hij na een hartaanval. Zijn stem is nu alleen nog te beluisteren via opnames, zoals in het elektronische huldeboek Dag Jan.