Lierse trok dit jaar massaal de kaart van de jeugd, maar de academietalenten worden niet altijd als ‘die van ons’ ervaren. Waarom houdt Lier (nog) niet van zijn nieuwe jongens?

Waar zitten de Belgen van Lierse?”, vraagt Willem van Hanegem,die toevallig Lierse-Westerlo bijwoont, na afloop bij een bakje koffie in de persruimte.

“Bij KV Mechelen”, antwoordt een tv-collega gevat.

In de basiself tegen Westerlo staan welgeteld twee Belgen: Wanderson en Pierre-Yves Ngawa. Op de bank zitten er vier, onder wie drie uit eigen rangen. Academiespeler Faysel Kasmi zal invallen, net als de van Genk gehuurde Ayub Masika. Thomas Wils en Nathan Goris, door velen beschouwd als de enige échte overgebleven Lierseboys, blijven negentig minuten op de bank.

De avond voordien komen vijftien kilometer verderop tijdens KV Mechelen-AA Gent drie Lierse jeugdproducten aan de aftrap. Matz Sels verdedigt het bezoekende doel, Seth De Witte en Glenn Claes treden aan bij de thuisploeg. Ex-Lierseaanvaller Jason Adesanya valt in en Mats Rits (die als jeugdspeler overstapte van Lierse naar Germinal Beerschot) blijft op de bank.

In de roes van de spectaculaire wedstrijd tegen Westerlo (3-3) is de afkomst van de spelers dit keer géén item op het Lisp. Het spandoek ‘Eigen jeugd eerst’, dat in het begin van de competitie ophing, is weg.

Aanvankelijk werd gemord omdat de voorbije zomer massaal de inzet van spelers van de academies werd doorgezet. Maar ook die académiens zijn in de harde degradatiestrijd een voor een afgevallen. Op de openingsspeeldag tegen Oostende zaten nog vijf spelers uit de drie academies (de Belgische, Egyptische en Ivoriaanse) in de selectie: drie in de basiself (Ahmed El Messaoudi, Hamary Traoré en Ahmed ‘Zizo’ Sayed) en twee op de bank (Ahmed Hassan enFaysel Kasmi).

Tegen Westerlo zijn dat er nog drie in de achttienkoppige kern: de Malinees Traoré,de Egyptenaar Sayeden de Antwerpse Belg Kasmi.Opvallend is dat El Messaoudiniet eens meer in de kern zit. Voor de Brusselaar bood een Qatarese club afgelopen zomer nog 3,5 miljoen, maar met de week verzoop hij meer in een kwakkelend team, waarna de nieuwe trainer Slavisa Stojanovic hem eerst naar de bank haalde om hem tegen Westerlo voor het eerst uit de kern te laten.

Belofteploeg

Waar de Belgen van Lier zijn? Van de 27 spelers uit de A-kern hebben er negen de Belgische nationaliteit, onder wie drie uit de eigen jeugd (doelmannen Nathan Gorisen Jeffrey Pauwels en middenvelder Thomas Wils) en drie uit de academie van Tongerlo (verdediger Ahmed El Messaoudi en middenvelders Anas Tahiri en Faysel Kasmi).

Ooit was het anders. Hoog in de tribune aanschouwt Marcel Vets de thuiswedstrijden.Van 1979, toen hij als jeugdcoördinator aan de slag ging op het Lisp, tot 2006 begeleidde hij 81 Lierse jeugdspelers die de sprong maakten van de jeugd naar het eerste elftal: gemiddeld bijna drie per seizoen, vanaf de allereerste talenten Marc Mertens en Dany Verlinden, over de supergeneratie Cavens-Peeters-Hoefkens-Huysegems tot Jochem Tanghe,de jeugddoelman die in 2006 van de schoolbanken werd geplukt om het Lierse doel te verdedigen in Charleroi en die intussen voor vierdeklasser Lyra keept. In het Lierse elftal dat in 1997 onder Erik Gerets kampioen werd, kwamen 12 van de 22 spelers van de A-kern uit de eigen jeugd. Vandaag is dat enkel het geval voor Thomas Wils en Nathan Goris.

Het punt is: Lierse hééft op dit moment geen échte jeugdspelers meer in de oudere leeftijdscategorie. Liefst 90 procent van de huidige beloften komt uit de academies. Na vorig seizoen werd beslist een punt te zetten achter de ‘gewone’ belofteploeg. Een paar spelers mochten blijven, de rest werd aangemaand een andere club te zoeken. Beloftetrainer Nico Van Kerckhoven,ooit zelf een van de fameuze producten uit de Lierse jeugdschool,kreeg een nieuwe functie aangeboden in de scouting.

Is men te snel geweest om sommige spelers weg te sturen? Van Kerckhoven vindt dat een moeilijk te beantwoorden vraag. “Je hebt vroegrijpe spelers en laatbloeiers. Er waren er een paar van wie je dacht: geef die nog wat tijd, dat kunnen eersteklassers worden. Anderen waren wisselvalliger en voelden zelf dat er op Lierse niet veel vertrouwen meer was en vroegen om uitgeleend te worden.” Dat was het geval voor Jason Adesanya. Van Glenn Claes vindt Van Kerckhoven het jammer dat hij vertrok: “Die had nu gewoon bij Lierse moeten spelen. Maar toen er over zijn contract gepraat werd, was hij net geblesseerd. Hij verkoos niet te wachten toen Mechelen hem een aanbieding deed.”

Het vertrek van Seth De Witte, Glenn Claes en voorheen Yoni Buyens,die alle drie transfervrij het Lisp verlieten en voor KV Mechelen tekenden, zit de Liersefans nog altijd hoog. Maar het is niet altijd een eenvoudig verhaal, zegt men op het Lisp. Toen een contractverlenging voor Glenn Claes ter sprake kwam, was er medisch voorbehoud wegens Claes’ toenmalige rugklachten. Vandaag voetbalt Claes probleemloos bij KV Mechelen.

Vlaamse identiteit

De fans morren, omdat er weinig Belgen en jeugdspelers in het eerste elftal staan, maar Lierse beschouwt alle academiespelers als eigen jeugd, ongeacht hun afkomst en de taal die ze spreken. Er zijn al twee vergaderingen geweest met de supporters en ondervoorzitter Walter Grootaers.

Wat Grootaers betreft, is er niets aan de hand. “Vindt men dat er te weinig eigen jeugd meespeelt? De academiespelers horen bij de eigen jeugd. Ik voel echt niet dat dat niet aanslaat bij onze supporters.”

De massale introductie van de académiens werd in elk geval niet op gejuich onthaald. Omdat ze te massaal in de ploeg werden gedropt, te weinig resultaten afdwongen, of om andere redenen? Of is het een mix van de drie? Hadden de jonge academici Jan, Pieter of Paul geheten, zou het allemaal wat makkelijker zijn verlopen dan nu ze Ahmed, Faysel en Anas heten, klinkt het in de wandelgangen op het Lisp. Lier is nu eenmaal traditioneel een overtuigd Vlaams bastion. Partijen die inzetten op de Vlaamse identiteit (N-VA en Vlaams Belang) waren bij de laatste verkiezingen goed voor 44 procent. Maar uiteindelijk bepalen in het voetbal de resultaten alles.

Het is voor de hardwerkende Vlaming uit Lier even wennen wanneer hij hoort dat op het trainingskamp in Mierlo het hele programma werd aangepast aan de ramadan, dat de maaltijden in twee groepen verliepen, waardoor het Nederlandse hotelpersoneel zich dubbel moest plooien zodat de vele jonge moslims hun geloof ideaal konden beleven, naar de letter van de wet. Dat de profs van Al Shabab uit het streng islamitische Saudi-Arabië, die op hetzelfde moment in hetzelfde hotel logeerden, de ramadan niet volgden wegens onverenigbaar met hun beroep, wekte nog meer verbazing.

Het is een cultuuromslag waar men in grootsteden als Brussel en Antwerpen al mee vertrouwd is, maar waar men in het witte en Vlaamse Lier nog aan moet wennen, erkent ook de nieuwe CEO, Jan Van Elst,die de leemte opvult die sinds het vertrek van Jesse De Preter in november 2012 bestond. Van Elst is sinds 1 september 2014 in alle stilte aan de slag gegaan als directe band tussen de club en eigenaar Maged Samy,die sinds een jaar bijna onafgebroken in Egypte vertoeft. Afkomstig uit de IT-sector en voorheen actief in de vastgoedactiviteiten en de fitnesszaak van Wadi Degla Belgium, probeert hij nu vooral te luisteren naar de supporters en de jeugd, om dan oplossingen te zoeken. “Ik begreep die protesten in het begin van het seizoen ook wel”, zegt hij. “Waar men naar verwijst, is hoe voetbal vroeger was en hoe Lierse vroeger was. Supporters moeten begrijpen dat voetbal vandaag anders gespeeld wordt, ook in een kleine en behoudende gemeenschap als Lier. In 2012 voetbalden er in de Jupiler Pro League al meer buitenlanders dan Belgen, maar in deze omgeving was men dat niet gewend. In andere Belgische clubs vindt men het normaal als de meerderheid van de spelers op het veld buitenlanders zijn, bij ons wordt dat extra geaccentueerd omdat ook de voorzitter een buitenlander is. Maged heeft ook nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij deze club kocht om spelers op te leiden en te verkopen. Dat het zo massaal zou gebeuren als de afgelopen maanden, dat moest nu ook weer niet.”

Er moet een oplossing gevonden worden om de academie dichter bij Lier te brengen, in de geesten maar ook gewoon geografisch, zegt de nieuwe CEO. “Mocht de academie in Lier gevestigd zijn en niet in Tongerlo en in plaats van ‘WD JMG Sportacademie’ gewoon ‘Lierse Academie’ heten, zou dat al een verschil maken.” Trouwens, benadrukt Van Elst: “Onze eigen jeugd krijgt ook de kans om naar de academie over te stappen. Alleen lijkt dat op dit moment een stap te ver, vanwege het onderwijssysteem. De academie is namelijk een internaat.”

Van Elst vindt niet dat er een verband is tussen het gebrek aan Belgische en eigen spelers en de tegenvallende toeschouwersaantallen: “Die lage opkomst heeft gewoon met resultaten te maken. Het ongenoegen over vreemde spelers verdwijnt ook hier gauw als ze punten pakken. Gaat het sportief beter, dan kunnen we alles beter aanvaardbaar maken. Hier, in een kleine en conservatieve gemeenschap, gaat dat wat trager dan in de grootsteden waar de multiculturele samenleving al een feit is.”

Om de sportieve kentering in te zetten kondigde Maged Samy een paar weken geleden aan dat er nieuwe spelers gehaald zullen worden. Daar mag voor het eerst sinds twee jaar ook weer voor betaald worden. De afgelopen twee jaar werden er geen transfersommen meer betaald.

Dat spelers op het Lisp zo snel komen en gaan, helpt natuurlijk ook niet om een band te smeden. Sinds Lierse vier en een half jaar geleden terug in eerste belandde, waren de meeste spelers sneller weg dan de fans een gezicht op een naam konden plakken. De teller aan gebruikte eersteklassespelers sinds de zomer van 2010 staat intussen al op 107.

Transitcentra zijn in dit land nooit populair geweest

DOOR GEERT FOUTRÉ – BEELDEN: BELGAIMAGE

Hadden de jonge academici Jan, Pieter of Paul geheten, zou het allemaal wat makkelijker zijn dan nu ze Ahmed, Faysel en Annas heten.