In de lagere regionen van het voetbal bots je soms op verrassende verhalen. Deze week: hoe zou het nog zijn met Eendracht Aalst? Aflevering 36 in het verhaal van de wederopstanding.
Als u dit leest, weet Patrick Le Juste, prille vijftiger uit de Brusselse rand, waar hij staat met zijn plannen voor de heropbouw van Eendracht Aalst. Maandag was er immers de algemene vergadering van de vzw. Een vergadering die al eerder had moeten plaatsvinden, maar uiteindelijk werd uitgesteld tot 30 januari, om alle partijen de kans te geven om de cijfers in te kijken. Voorzitter Le Juste hoopte tijdens de bijeenkomst groen licht te krijgen voor de verdere uitbouw van ‘den Iendracht’. Lees: een verdere omschakeling naar een cvba (de tussenstap tussen vzw en nv), althans voor de mannenafdeling. Jeugd en vrouwen zouden volgens een vzw-structuur blijven werken. Bij de vrouwen houdt dat wel in dat er twee aparte vzw’s moeten samensmelten. Dat het geen makkelijke vergadering zou worden, was nog een understatement. De voorzitter ging er engagement – tijd, netwerk, geld – vragen van de aanwezige leden, terwijl van hun kant sommige leden van de vzw ook met vragen zaten. Over de financiën onder meer, in Aalst gaat het vaak over geld. Overal gaat het over geld in het voetbal. Afhankelijk van wie welke antwoorden kreeg, konden er beslissingen vallen. Misschien zelfs koppen rollen. Le Juste: ‘En ik houd met alles rekening, het kan evengoed de mijne zijn.’
AMBIANCE
Een zondagmiddag in Aalst. De tegenstander heet Gullegem, en het is bitter koud. De grote massa van vroeger komt niet meer, maar als de scheidsrechter rond halfdrie een eerste keer blaast, is de hoofdtribune toch redelijk gevuld. Alleen die, want aan de overkant blijven de tribunes nagenoeg leeg. Maar: toch goed voor een amateurclub uit 2A, vergelijkbaar met de vroegere vierde klasse. De bezoekers, een kelderploeg, komen het best uit de winterstop, maar na rust zijn de Ajuinen beter en winnen ze verdiend. Bij de thuisploeg een paar bekende namen met een eersteklasseverleden – Kevin Van den Noortgaete (Club Brugge, Anderlecht), Kenny Van Hoevelen (Westerlo, KV Mechelen), Wannes Van Tricht (KV Mechelen), Arno Claeys (KV Kortrijk)- en verder veel jong talent.
De start verliep wat moeizaam, maar Aalst lijkt op kruissnelheid, tot groot jolijt van de fans en de mascotte, de Zwawi. Allen maken ze zich op voor een paar thuiswedstrijden in februari. Daaronder de carnavalsmatch, net als in het basket een referentie. Voor de titel is Knokke te ver weg, en Sparta Petegem won al een periodetitel, maar ergens hopen ze in Aalst nog op promotie, een eindronde. En daarin kan alles, weten ze hier uit ervaring. Het beste, maar ook het slechtste.
Dat laatste maakte Le Juste mee in mei: de 1-3-winst in La Louvière in de heenwedstrijd van de halve finale van de eindronde die de deur naar eerste amateur A moest openen, werd gevolgd door een 0-5 voor eigen publiek in de return. De druppel te veel in een al overvolle emmer. De spelersstaking voor een vriendschappelijke wedstrijd een paar maanden eerder lag nog als een baksteen op de maag van de voorzitter. Die greep scherp in: negen spelers werden in één keer op de keien gezet. In de loop van dit seizoen wisselde hij ook al van trainer, toen het in zijn ogen wat minder liep tussen de spelers en hun sportieve baas.
Het tekent zijn beleid: soms drastisch de punten op de i zettend. Aalst is een ploeg die enige professionalisering kan gebruiken, denkt hij. Al van voor zijn komst trouwens. Positief kan je Eendracht omschrijven als: ambiance – tijdens en vooral na – als het goed gaat, maar ook veel toogbeleid als het tegenslaat. Le Juste wil daar komaf mee maken. Hij, een man van cijfers, met een (internationaal) verleden op de beurs en in het beheer van bedrijfsschulden. Hij werkte onder meer in Londen en New York en zijn bedrijf zetelt nu in Luxemburg.
EERSTE
Eind december 2015 deed hij zijn intrede op Aalst. Een kerstcadeau voor zijn vrouw, zeggen ze in Aalst aan den toog. Dat klopt niet helemaal. Zeker, ze is fan van voetbal en heeft er een verleden in, een veel groter dan het zijne, dat quasi onbestaande is. Haar vader was de bezieler van een provincialer uit het Pajottenland, FC Pede. En ja, Le Juste lachte er zelf ook weleens mee, dat het 20 december was toen hij de ploeg overnam en ‘hij had nog geen kerstgeschenk voor haar’. De voorzitter: ‘Maar zeggen dat het een cadeau voor mijn vrouw is, is toch een beetje kort door de bocht.’
Waarom deed hij het? In Aalst is iets mogelijk, dacht hij. Een stad van 85.000 mensen, gek op sport. Ideaal gelegen tussen Brussel en Gent, met potentie richting zuiden (Geraardsbergen) en noorden (Dendermonde). Maar ook: een club vol negatieve verhalen. De staking kwam er door slechte betalingen. En de schuld was hoog, eerst begroot op 2,3 miljoen kwamen zijn revisoren uiteindelijk rond de 2,6 uit. Zijn eerste negen maanden gingen op aan saneren. Le Juste: ‘We gaan nog ongeveer een half miljoen euro tekortkomen op het einde van het seizoen. Dat is te verwaarlozen op een budget van 1,7 miljoen, jeugd en vrouwen meegerekend.’
Op de vergadering van maandag wilde hij de vzw-leden kietelen. Ze vragen om met wat volk naar de matchen te komen, hun netwerk aan te spreken, of hun knowhow in te brengen. Op grote nieuwe investeerders zit hij niet direct te wachten, want zijn werk is nog niet af. De voorbije maanden was het branden blussen, nu wil hij eerst een goed spoor vinden. Daarna kan de uitbouw verder worden verdiept, met andere mensen want de kans dat ‘Eendracht in de toekomst nog vers geld nodig heeft, is groot’. Maar wel: autonoom. Aalst zit niet te wachten op een buitenlandse investeerder, zoals er zich vorige zomer eentje meldde. Ook niet op een fusie met Dender, nog delicater dan het stadiondossier. En evenmin op een makelaar om er spelers te stallen. Er is, denkt Le Juste, voldoende draagvlak om het zélf te doen.
Het doel: binnen de vijf jaar naar eerste. Le Juste: ‘We zijn nu één jaar ver en het is de bedoeling om Aalst terug te krijgen waar het verdient te staan. En dat is hoger dan de tweede amateurliga. Maar wel: verantwoord. Niet sneller dan we aankunnen.’
Maandagnacht wist hij wie hem wilde volgen op dit pad.
DOOR PETER T’KINT – FOTO BELGAIMAGE
‘Het is de bedoeling om Aalst terug te krijgen waar het verdient te staan. En dat is hoger dan de tweede amateurliga.’ – PATRICK LE JUSTE
