In korte tijd zette John van den Brom heel KRC Genk naar zijn hand. Maakt hij zo toch nog de al bijna vergeten ambities van begin dit seizoen waar?
Soms maak je ook na 35 jaar in het eersteklassevoetbal nog iets mee waar je van opkijkt. Iemand die de kamer binnenstapt en alle aanwezigen het gevoel geeft: hier gebeurt iets. Dat was het geval vorige vrijdag in Genk, bij het eerste perspraatje van John van den Brom.
Meestal is zo’n voorbeschouwing een kort en verplicht nummer. Wat info over blessures en schorsingen en op de paar vragen de geijkte clichéantwoorden: de bal is rond, het kan alle kanten op. Bij zo’n babbel heeft de trainer doorgaans maar één opdracht: vooral niet in zijn kaarten laten kijken.
Heel anders liep het vrijdagmiddag. Zodra hij de ruimte binnenstapte, stak een gedreven Van den Brom bij wijze van spreken het licht aan. Enthousiast en met duidelijke antwoorden begeesterde hij ruim een half uur de aanwezigen, waarop communicatieverantwoordelijke Peter Morren besloot: ‘Wat een interessant half uur!’
Je denkt: even vragen hoe een trainer die doorgaans uitgaat van 4-3-3 het Genkse systeem met drie verdedigers aanpakt. Niet nodig. Van den Brom begint er zelf over: ‘Vooraf wil ik zelf een paar dingen aangeven. De manier van spelen zal niet veranderen. De verdediging staat als een huis. Het zou stom zijn daar iets aan te veranderen.’
Voor het eerst dit seizoen heeft Genk een volledig fitte kern. Middenvelder en metronoom Bryan Heynen, vorig jaar één van de weinige lichtpunten bij de Limburgers, is weer helemaal fit. Een optie? ‘Bryan kan iets extra’s geven aan dit elftal. Met andere woorden: hij gaat spelen.’ En voorin? ‘Met Ito en Bongonda hebben we twee creatieve jongens. Als die hoog aan de bal kunnen komen, zijn we gevaarlijk. Cyriel Dessers ziet dat het elftal voorin staat, hij weet dat Paul Onuachu de topschutter in de competitie is, hij zal geduld moeten oefenen.’
Twintig minuten lang serveerde Genk champagnevoetbal.
Wil hij zijn spelers extra vertrouwen geven door zo duidelijk aan te geven wie zal aantreden? Van den Brom: ‘Ik ben altijd heel open. Zodra mijn spelers het weten, mogen jullie het ook weten.’
Zo restte er voor de aftrap maar één vraag. Wie er uit de ploeg moest om op het middenveld plaats te maken voor Heynen: Patrik Hrosovsky, door Hannes Wolf uit de kern gelaten maar nu al wekenlang de lijm tussen verdediging en aanval, of de kersverse Noorse international Kristian Thorstvedt. Van den Brom hield de Noor aan de kant.
Consternatie in de eerste helft waar de nieuwe trainer tegen de verrassend scherpe en sterke bezoekers een onsamenhangend en ongeïnspireerd Genk zag, ‘als een team dat nooit tevoren samengespeeld had’. Maar in de tweede helft vielen alle puzzelstukjes in elkaar en was de Limburgse club voor het eerst dit seizoen een geoliede machine. Twintig minuten lang serveerde Genk zelfs champagnevoetbal. Je zag de spelers op het veld genieten.
De omschakeling werd niet veroorzaakt door een donderspeech bij de rust. ‘Dat kan je maar één keer in een seizoen doen, en als ik dat nu al had gedaan, was ik hem kwijt.’ Van den Brom bleef net heel rustig, ‘want ik wist dat het na de rust zou keren, omdat zij zouden inzakken, en wij betere spelers hebben.’ Uitblinker Théo Bongonda was verrast dat de trainer bij de rust zo kalm bleef. ‘Dat gaf ons vertrouwen.’ Van den Brom gooide de voorbije weken niet alles om: ‘Hij laat ons doen, geeft ons een zekere vorm van vrijheid. Dat hebben sommige spelers hier nodig.’
Het resultaat? Een vijfde opeenvolgende zege en plots staat Genk op één punt van de leider.
Laat John maar doen en alles blijft mogelijk in deze sterk genivelleerde competitie. Over de twijfel en de kritiek die vanuit Nederland over hem neerdaalde maakt hij zich niet druk. ‘Ik ben 54, gezond, heb twee fantastische dochters en een fantastische vrouw en ik zit bij een club waar ik heel graag wil werken, in alle opzichten een topclub. Ik ga me niet druk maken om wat zij schrijven.’
Er zal wel een reden zijn waarom Van den Brom in Nederland nog nooit een topclub trainde, maar bij Genk zijn ze wat blij met de nieuwe coach die er heel veel zin in heeft en dat ook uitstraalt. In de rest van België wordt voor het eerst sinds lang weer nieuwsgierig gekeken naar wat bij de Limburgse club gebeurt.
