Aanvankelijk op weg de man van de heenronde te worden, maar op het einde wat teruggevallen. Straks een topkandidaat voor de Gouden Schoen en wie weet hangt er wel een transfer naar het buitenland in de lucht. Het heeft er alle schijn van dat Aruna Dindane niet helemaal uit beeld zal verdwijnen tijdens de winterstop. Normaal gezien zou de aanvaller van Anderlecht de feestdagen bij zijn familie in Ivoorkust doorbrengen, maar als gevolg van de gespannen politieke situatie in het West-Afrikaanse land verkoos hij te genieten van zijn verdiende rust in Brussel.

Een beetje te gevaarlijk in je geboorteland allicht.

Aruna Dindane : “Niet zozeer, maar ik wou toch geen enkel risico nemen. Op het einde van het seizoen vlieg ik wel een keer over, als de situatie wat genormaliseerd is. Ik twijfel er trouwens niet aan dat dat zo zal zijn.”

Wat onthoud je van het bijna voorbije jaar ?

“Voor Anderlecht begon het niet zo schitterend, want pas na de Europese nederlaag tegen Panathinaikos en het daaropvolgende verlies in de competitie tegen Moeskroen herpakte de ploeg zich. Daarna verloren we tien wedstrijden na elkaar niet om pas tegen mijn vrienden van Beveren een nieuwe nederlaag op te lopen (lacht). Op dat moment hadden we ons belangrijkste doel al bereikt : een toegangsticket voor de voorronde van de Champions League. Uiteindelijk slaagden we er, niet zonder moeite, in ons te plaatsen voor de Champions League, waarin we ons thuis van onze beste kant lieten zien. Op verplaatsing voetbalden we jammer genoeg een stuk minder. Dat vormde het enige minpunt tot dusver dit seizoen, want in de competitie liep alles gesmeerd.”

Ben je ook tevreden over je eigen prestaties in 2003 ?

“Over het algemeen wel, ja. Net als Anderlecht denk ik te mogen terugblikken op een sterk competitie-einde vorig seizoen. Daardoor kon ik de Ebbenhouten Schoen in de wacht slepen. Sinds het begin van deze competitie heb ik het gevoel dat ik die lijn kon doortrekken. Ik zou heel tevreden geweest zijn over mijn jaar, mocht ik in de Champions League hetzelfde spelpeil gehaald hebben als in de Belgische competitie. Helaas lukte dat niet. Dat is volgens mij te wijten aan het grote verschil tussen het Belgische niveau en het Europese. Om ook in de Champions League sterk te presteren zal ik meer moeilijke wedstrijden moeten spelen. Die kun je in België helaas op één hand tellen. Ik vraag me eerlijk gezegd af of ik hier nog veel progressie kan maken.”

Je staat bovenaan het favorietenlijstje voor de Gouden Schoen en maakt wellicht ook veel kans om tot Profvoetballer van het Jaar verkozen te worden. Als dat zo is, heb je dan niet de indruk dat je in België alles hebt meegemaakt ?

“Misschien zou dat inderdaad een mooi moment zijn om hier te vertrekken. Bovendien kan zowel ik als Anderlecht daar beter van worden. Als de club een financieel interessante deal kan sluiten en ik mij sportief kan verbeteren, waarom dan niet ? Maar op dit moment is er niets concreets.”

Bruno Govers