Met twee nederlagen stapte Zulte Waregem niet bepaald optimaal in het nieuwe seizoen. En dus heeft trainer Francky Dury slecht geslapen in de nacht van zaterdag op zondag.
U had in de voorbereiding nochtans een goed gevoel. Wat precies …
Francky Dury : (onderbreekt) “Maar ik heb vandaag nog altíjd een goed gevoel. Het is niet omdat wij nu twee matchen verloren hebben…”
Lopen er toch dingen anders dan u had verwacht ?
“In de voorbereiding verloor ik zowel Karel D’Haene(spierletsel, nvdr.) als Frédéric Dindeleux(voetblessure, nvdr.). Het was voor David Triantafillidis, die van de tweede klasse komt, en Khalifa Sankaré, die van derde klasse komt, zwaar om samen te moeten beginnen, vooral tegen een ploeg als Standard. Dat was eigenlijk niet voorzien. Zij zouden kansen krijgen om door te groeien naast bijvoorbeeld Dindeleux en/of D’Haene.”
Wat zijn nog werkpunten in het spel van Zulte Waregem ?
“Vooral de balcirculatie. We lijden te snel balverlies.”
U nam na de wedstrijd tegen Cercle een aantal keer het woord ‘geduld’ in de mond. Maar bent u wel geduldig van inborst ?
“In de moderne maatschappij hebben mensen van nature uit weinig geduld. Ik kan mij ook niet permitteren om één op achttien te halen. Als ik zeg ‘geduldig zijn’, wil ik niet overkomen als een trainer die zich indekt voor een compleet slechte start. Ik bedoel ermee dat je moet proberen die jongens perfect te corrigeren.”
Wat voor type spelers wil u nog bij deze groep voegen ?
“Ik hoef niemand meer. Deze kern van 24 spelers is sterk genoeg, ik zal het daarmee doen.”
Hoe beoordeelt u de overgang naar het profstatuut ?
“Bijzonder positief. Ik ben nu bijna dagelijks heel vroeg op de club en vertrek er ook laat. We hebben daar nu een informaticaprogramma dat een overzicht biedt van de spelers individueel en de groep als collectief. Dat was mijn doelstelling. Ik heb altijd gezegd dat ik als proftrainer superprofessioneel wilde werken.”
‘Superprofessioneel’, zegt u. Rond de club valt op te vangen dat er twee snelheden zijn bij Zulte Waregem. Mentaliteit één : ‘de lat moet hoog, we willen vooruit, inderdaad superprofessioneel worden’. Mentaliteit twee : ‘rustig aan, wij zijn máár Zulte Waregem’.
“Ik heb nog nooit gehoord dat er in Zulte Waregem een groep is die sneller loopt dan een andere. Ik denk dat iedereen echt vooruit wil. Kijk, we zijn heel snel gegroeid, misschien te snel. Maar oké, we staan er nu voor. En stilstaan is achteruitgaan, we kunnen ons niet permitteren om de volgende stappen in de structuur niet te zetten.”
Hoe moeilijk is het om daarbij de ziel van de club niet kwijt te spelen ? Toen jullie net gepromoveerd waren, golden jullie als de sympathieke familieclub.
“Wij waren voor velen sympathiek omdat we goed presteerden. Als we slecht geweest waren, had iedereen ons uitgelachen omdat de trainer en spelers overdag nog werkten.
“Dezelfde ziel is nog altijd aanwezig. Maar we zijn aan het groeien. Iedereen moet beseffen dat we in het Belgische moderne profvoetbal heel hard zullen moeten werken om nog met alle andere ploegen te kunnen wedijveren. Als ik zie dat de topploegen een nieuw stadion willen, dat de budgetten van die ploegen almaar groeien, dat zij zich almaar meer versterken, dan weet ik dat Zulte Waregem maar één keuze heeft : het bos in. Meetrappelen. Zorgen dat je overeind blijft.
“De licentievoorwaarden zullen almaar strenger worden. Neem van mij aan dat de kleine garnalen in de Belgische structuur aan de kant geduwd worden. Ploegen die niet meer meekunnen op budgettair, professioneel of structureel vlak, gaan eruit. Zulte Waregem zal moeten vechten om niet bij die kleine garnalen te horen.”
KRISTOF DE RYCK
