De verdedigende middenvelder van Lazio voelt zich steeds beter thuis in de Serie A. De jongste weken startte Gaby Mudingayi (24) regelmatig in de basis en werd hij zelfs eens uitgeroepen tot man van de match. De oud-speler van AA Gent blaakt van zelfvertrouwen.
Je bent goed op weg om uit te groeien tot onbetwistbare titularis. Op die manier kan je een uitdaging waarmaken die velen enkele maanden geleden nog onhaalbaar achtten.
Gaby Mudingayi : “Mijn integratie werd wat bemoeilijkt door een oude knieblessure die ik opliep toen ik nog bij AA Gent speelde en die voor wat problemen bleef zorgen. Ik werd echter erg goed verzorgd. Dat letsel behoort nu hopelijk voorgoed tot het verleden. Enkele weken geleden had ik ook wat last van de adductoren. Het bleek gelukkig minder erg dan gevreesd. Ik beschik stilaan dus weer over al mijn fysieke mogelijkheden. Dat vertaalt zich ook naar mijn prestaties op het veld. De trainer geeft me vertrouwen, het publiek stelt me op prijs en ik schiet met iedereen goed op. Zowel sportief als familiaal gaat het erg goed. Ik voel me erg gelukkig samen met mijn Italiaanse vriendin en mijn acht maanden oude zoontje Noah.”
Had je gehoopt zo snel te kunnen doorbreken ?
“Ik geloofde altijd in mijn mogelijkheden, maar dacht dat het wat langer zou duren om een basisplaats af te dwingen. Zeker na die vijf maanden waarin ik last had van blessures. De trainer gaf me toch een kans, die ik greep.”
Wat is je belangrijkste opdracht op het veld ?
“Zoveel mogelijk kilometers lopen en ballen recupereren. Ik moet mijn rol als ropapallone, zoals men dat in Italië noemt, waarmaken. Ik probeer ook beter te leren inspelen, om een zo compleet mogelijke speler te worden. Mijn voorbeeld en inspiratiebron is Claude Makélélé van Chelsea.”
Wat wil Lazio dit seizoen bereiken ?
“Het eerste doel blijft een UEFA-bekerticket. Mikken op de Champions League is misschien te hoog gegrepen, maar in voetbal weet je nooit. Het is in ieder geval een noodzaak om op het Europese front actief te zijn. Al wat erbij komt, is een bonus. Voor de Italiaanse beker werden we jammer genoeg al uitgeschakeld door Inter. We komen uit een periode waarin we vaak twee tot drie wedstrijden per week speelden. Sommige spelers raken daardoor wat vermoeid. De trainer probeert wel wat te roteren, maar dat is toch niet altijd evident.”
Wat vind je van het nogal bescheiden debuut van Walter Baseggio bij Treviso ?
“Ik voetbal niet bij Treviso en kan me dus niet uitspreken over wat daar gebeurt. Al wat ik kan zeggen, is dat je in Italië eerst moet tonen wat je in je mars hebt vooraleer je het vertrouwen van de trainer krijgt. Buitenlandse spelers krijgen geen cadeaus. Ze moeten tonen dat ze sterker zijn dan de aanwezige Italianen.”
Heeft hij de kwaliteiten om te slagen in het calcio ?
“Ik speelde in België tegen hem en ken Walter ook van die ene keer dat ik met de nationale ploeg meedeed. Ik weet dat hij over enorme kwaliteiten beschikt. Het zal dus aan hem zijn om zijn kans te pakken. Wat hebben ze over mij allemaal niet gezegd ? Dat ik tekortkwam voor de Belgische competitie, terwijl ik het nu stilaan waarmaak in de toch veel hoger ingeschatte Serie A.”
Met die kritiek zit je duidelijk nog in je maag. Doet het deugd de criticasters lik op stuk te geven ?
“Persoonlijk twijfelde ik nooit. Anderen deden dat wel. Dat is hun goed recht. Maar ik ben gewoon hard blijven werken. En met resultaat.”
Naar verluidt zou bondscoach René Vandereycken er tuk op zijn om jouw prestaties van nabij te volgen. Wat doet je dat ?
“In de eerste plaats wil ik alles in het werk stellen om mijn basisplaats bij Lazio veilig te stellen en om als voetballer nog beter te worden. De rest, dat zien we later wel. Voorlopig denk ik echt niet aan de Rode Duivels. Als ik word opgeroepen, zal ik met veel plezier komen. Dat spreekt voor zich.”
DANIEL DEVOS
