Nadat Georges Leekens, de ex-trainer van Gent, donderdag besliste om toch niet de nieuwe trainer van Moeskroen te worden, moesten ze op Le Cannonier op zoek naar iemand anders. Vrijdag werd de bij Germinal Beerschot aan de kant geschoven Marc Brys uitgenodigd voor een eerste gesprek met voorzitter Philippe Dufermont. Na ongeveer twintig minuten zei de preses : “Jij bent mijn trainer.” Even later was alles al in kannen en kruiken. Brys tekende een contract voor twee seizoenen.

Als een mooi meisje dat ik vaag ken, in een eerste gesprek na twintig minuten zegt : “Jij bent mijn lief”, dan ben ik gecharmeerd, maar ook ergens wantrouwig. Je weet niet welk vlees je in de kuip hebt.

Marc Brys : “Weet je dat wel als je elkaar twee jaar kent ? Je moet dat lijfelijk ondervinden. Als je met dat meisje geen relatie opbouwt, zal je het nooit weten.

“Het gebeurt dat er chemie is tussen mensen, een gevoel van warmte. En net zoals de voorzitter nu een beslissing op gevoel genomen heeft, heb ik dat vroeger ook altijd gedaan. En nu weer. Je moet daar een beetje op vertrouwen.”

Was het nu wel een optie om langer na te denken ? Dan werd de kans misschien groot dat iemand anders de kaas van uw boterham zou stelen.

“Ik denk niet dat het dat was. Ik had geen nood aan bedenktijd.”

Spits François Sterchele verhuisde in het vorige tussenseizoen van een Waalse naar een Vlaamse club en zei dat de Vlaamse werk- en vechtersmentaliteit hem lokte, dat hij die in Wallonië niet altijd terugvond. U maakt nu de omgekeerde beweging en werkt net graag hard en veel. Zal dat niet botsen ?

“Het is niet omdat je vaak aan de slag bent dat je hard of te hard werkt. Je moet juist werken.

“De groep die ik het laatste jaar bij Germinal Beerschot had, moest bijvoorbeeld veel minder met het conditionele bezig zijn dan die in het eerste jaar. Deze jongens konden een match makkelijker op techniek en tactiek beslissen. Ik moet nog bekijken hoe dat met de groep in Moeskroen zit.

“Maar je zit daar in een ander landsgedeelte, met een andere taal, een andere mentaliteit. Daarin ligt vooral de uitdaging : lukt het om je manier van denken ook te implementeren bij die mensen ?”

Op het sportieve vlak beter doen dan met Germinal Beerschot wordt moeilijk. U werd met die ploeg knap zevende, met meer dan vijftig punten. En toch moest u weg. Waart op het Kiel een onrealistische grootheidswaanzin ?

“Dat denk ik niet. Er waren vooral onduidelijke evaluatiemomenten, ingegeven door emotie. Dat is altijd een slechte basis om iemand te beoordelen. Als op het einde van de rit een evaluatie was gemaakt van de spelersgroep en de technische staf, zou die anders geweest zijn.”

U hebt op het Kiel vaak moeten werken in een negatieve sfeer. U bent daar, zei u al in de krant, gehard en gerijpt uitgekomen. In welke zin is de Marc Brys die nu naar Moeskroen gaat, een andere trainer dan die die het afgelopen seizoen terugkwam naar het Kiel ?

“Iets dat ik dit jaar oppikte, is dat in bepaalde situaties – positief of negatief – de focus naar de primaire zaken moet blijven gaan. Niet naar randfenomenen, die je zelf toch niet in de hand hebt.

“De groep volgde mij daarin. Het laatste derde van de competitie was voor ons niet toevallig het vruchtbaarste. We slaagden erin om een mooi resultaat neer te zetten, dat nog beduidend beter had kunnen zijn als we op een correcte manier waren beoordeeld.”

Er zit wel een tegenstelling in uw betoog, zo lijkt het. Als evaluaties moeten gemaakt worden, mag emotie niet spelen. En als u beslist om ergens trainer te worden, mag dat wel.

“U verwart gevoel met emotie. Gevoel is : de ervaring en levenswijsheid die je meedraagt en die op een bepaald moment worden aangesproken. Emotie wordt ingegeven door een situatie, bijvoorbeeld een heel slechte of een heel goede match.” S

KRISTOF DE RYCK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content