M arcin Zewlakow tekende voor twee seizoenen bij AA Gent. Daarmee komt een einde aan zijn lange periode bij Moeskroen, die alleen doorbroken werd door een kort, weinig succesvol verblijf bij FC Metz.

En ?

Marcin Zewlakow : “Gent is een club met potentieel en heel wat ambitie. Door wat ze vorig seizoen presteerden zijn ze toch een nieuwe kracht in het Belgische voetbal geworden, een ploeg die met de besten kan wedijveren. Of het na mijn parcours bij Metz en Moeskroen een stap vooruit is, moet nog blijken uit mijn prestaties, maar ik ben in elk geval heel tevreden.”

Je zal in de aanval wellicht moeten samenspelen met Dominic Foley. Heb je in je carrière al naast dat type speler gestaan ?

“Ik heb al met verschillende profielen gespeeld : sprinters, goalgetters… en ik kon het met iedereen vinden. Dus zelfs al zou het de eerste keer zijn met een type à la Foley, ik zou het geen probleem vinden. Want mijn bedoeling is altijd : de taak van mijn medespelers makkelijker maken. Ik zal werken voor de anderen en daarom, hopelijk, zelf ook iets terugkrijgen. Tegen Foley heb ik twee keer gespeeld ; hij kan heel goed een bal bijhouden en is door zijn deviaties nuttig voor de ploeg. Of wij zullen samenspelen, zal uit de voorbereiding nog moeten blijken. Ik ga mijn plaats moeten verdienen.”

Je maakte Georges Leekens al mee bij Moeskroen. Hoe belangrijk is hij voor jou ?

“Eén jaar heb ik daar met hem gewerkt en dat was voldoende om daar goede herinneringen aan over te houden. Zijn manier van werken en zijn persoon speelden mee in mijn keuze voor Gent, want ik hield daar een goed gevoel aan over.”

Begin vorig seizoen trok je naar Metz, maar je kwam nauwelijks aan spelen toe.

“Drie keer mocht ik aan een wedstrijd beginnen. Ik vind dat niet veel. Bovendien draaide de ploeg niet goed, maar ik wou daar geen polemiek over beginnen, dus besloot ik maar om na een half seizoen terug te keren naar Moeskroen, pour rebondir.”

Waardoor je na zes seizoenen nog steeds in België voetbalt. Nooit eens gehoopt op een andere competitie ?

“Dat ik hier al lang speel, is waar, ja, maar ik voel me hier goed. Ik kreeg een voorstel van Gent en ik had geen andere clubs, dus waarom niet in België blijven dan ? Ik vind Gent zeker een goede keuze : we zullen voor de top vijf spelen.”

Doordat je al zo lang in België speelt, ben je na Gert Verheyen de beste schutter aller tijden uit onze competitie. Houdt dat record je bezig ?

“Ach, ik weet niet eens hoeveel dat record bedraagt. Het belangrijkste is de prestatie van de ploeg. Ik ben maar een van de elf.”

Wat opvalt, is dat je het herhaaldelijk hebt over je wegcijferen voor anderen. Had je met wat meer egoïsme niet verder gestaan ?

“Als je dertig doelpunten maakt door egoïstisch te zijn, zal dat misschien positief zijn, maar ik vind dat je nooit mag vergeten dat voetbal een collectieve sport is. Het resultaat telt. Pas op het moment dat het werk gedaan is, kan je het je permitteren aan jezelf te denken. Maar ík zal altijd voor de ploeg werken.”

Mogen we dat typisch Pools noemen : als land vaak overheerst geweest, altijd samen vanuit de schaduw terug moeten vechten, een mentaliteit die zich ook op het WK manifesteerde ?

“Ik weet het niet, maar het is in elk geval mijn filosofie : je mag je nooit op een nederlaag focussen, je moet vooruit kijken en proberen niet dezelfde fouten als in het verleden te maken.”

Kortom, je bent ook niet jaloers dat je tweelingbroer Michal wel met de nationale ploeg naar Duitsland mocht ?

“Neen, jaloezie is laag bij de gronds. Je moet realistisch zijn, je kans grijpen als je ze krijgt en dingen kunnen aanvaarden : het ging niet goed bij Metz, waardoor ik moeilijk het vertrouwen van de bondstrainer kon winnen en misschien paste ik ook niet in zijn visie. Maar ik geef niet op. Ik heb nog een paar ambities : ik wil nog eens iets winnen. Ik denk dat ik daar via Gent in moet kunnen slagen.”

RAOUL DE GROOTE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content