Afgelopen zomer waaiden van België naar Nederland termen over die varieerden van ‘kampioenmaker’ en ‘maniakaal’ tot ‘schreeuwlelijk’. Nu komt Michel Preud’homme (51) zelf aan het woord over zijn ambities met FC Twente.

Eigenlijk is het best ironisch dat je nu in Nederland werkt. Vorig seizoen constateerde je nog dat voetbalmensen in Vlaanderen te veel geobsedeerd zijn door de Hollandse school.

“Het was geen diskwalificatie van de Hollandse school, meer een aanval op de analisten voor wie alleen de Hollandse school zaligmakend is. Als je geen verzorgde opbouw van achteruit hanteerde of niet met de vleugelspelers opereerde, speelde je volgens hen geen voetbal. Tegen dat starre idee heb ik me verweerd.”

Wat is het kenmerk van de elftallen van Michel Preud’homme?

“Mijn filosofie is: als je de bal in de ruimte kunt vragen moet je hem niet in de voet willen hebben. Want dan wordt het spel te voorspelbaar en doe je de tegenstander geen pijn. Ik wil ook niet te veel balbezit hebben. Als we 2-0 voor staan mag het tachtig procent zijn. Maar zo lang het niet 2-0 staat, mag het hooguit vijftig procent zijn. Dan moet die bal naar voren en moet er dreiging zijn.”

Behalve kampioenmaker heb je ook de reputatie van een schreeuwlelijk die met zijn maniakale gedrag langs de lijn de boel geregeld op stelten zet.

“Het punt is: ik ben niet alleen een vechter, maar heb ook een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Als ik tennisser was geweest, had ik vroeger nooit zo hard en fanatiek gewerkt. Maar als doelman hing het lot van tien, vijftien andere spelers van me af. Daarom voelde ik altijd die drang om tot het uiterste te gaan. Als trainer heb ik dat nog steeds. Ik zie het als mijn plicht om in actie te komen wanneer mijn spelers of mijn club tekort worden gedaan.”

Over jouw imago zei je vorig jaar zelfs: ‘Ik zal wel weer de gek van het Belgische voetbal zijn.’

“Ik had het gevoel dat de journalisten steeds meer aandacht op mijn gedrag vestigden en steeds minder op de prestaties van mijn spelers. Maar in België heb je ook trainers die echt specialist zijn in het beïnvloeden van de scheidsrechter. Bleef mijn tegenstrever zitten, dan bleef ik ook zitten. Maar trok hij zijn mond open, dan begon ik ook. Ik moest het evenwicht terugbrengen. En omdat ik wil winnen, ging ik vaak verder.”

Bij Twente werd er met humor gereageerd op de verhalen over jouw gedrag: je zou in de dug-out een stoel met autogordels krijgen. Toeval of niet, maar je lijkt in Nederland een stuk rustiger.

“Mij verbaast dat niet. Ik heb ook in België altijd de totale controle over mezelf gehad. En in tegenstelling tot AA Gent trof ik bij Twente ook een spelersgroep aan met veel ervaring.”

Het bestuur van FC Twente is dit seizoen al tevreden met een plaats bij de eerste vijf. Je noemt jezelf echter een winnaar, dus dat kan nooit je doelstelling zijn.

“Een spel speel je om te winnen, maar ik wil er ook van genieten. Ik start een competitie altijd met dat uitgangspunt. Alleen: bij FC Twente is dat nog geen verplichting. Ons streven is zo lang mogelijk bij de eerste drie te spelen en dan van daaruit te kijken wat realiseerbaar is.”

door peter wekking

“Ook in België heb ik altijd de totale controle over mezelf gehad.”