Midden maart verruilde Steve Cooreman (29), die op een zijspoor zat bij AA Gent, de Belgische competitie voor het Noorse Ham-Kam, waar de rechterflankspeler een contract voor vier jaar tekende. Anderhalve week geleden debuteerde hij met een scoreloos gelijkspel thuis, voor zesduizend toeschouwers, tegen Viking Stavanger.

Je verdiende een overeenkomst via een trainingskamp in het Spaanse La Manga ?

Steve Cooreman : “Inderdaad. Het diende allemaal vrij snel te gaan, aangezien de competitie al in april begon. Ze zochten een adequate vervanger voor Axel Smeets, de vaste rechtsachter, die stopte en terugkeerde naar België. Gelukkig kon ik terugvallen op een goede conditie. Al na de eerste training wilden ze me contracteren. Er moest alleen nog een aantal details worden geregeld met AA Gent, maar dat leverde eigenlijk weinig problemen op. Het was ook mooi meegenomen dat ik in een oefenwedstrijd een prachtig doelpunt maakte door van net over de middenlijn in de laatste minuut te scoren. Mijn visitekaartje was meteen afgegeven.”

Waarom wou je absoluut vertrekken bij AA Gent ?

“Simpel : omdat het ernaar uitzag dat ik niet meteen van de invallersbank zou raken. Ik had daarover een openhartig gesprek met Georges Leekens. Hij zei me ook dat ik, op mijn leeftijd, gewoon moet spelen. Ik denk daar net hetzelfde over. Nu het team zo goed draait, is het moeilijk om een plaats te veroveren.”

Waren er tijdens de winterstop al contacten met ploegen ?

“Nee, ook al had ik mijn makelaar de opdracht gegeven al uit te kijken naar iets. Ik ging ervan uit dat ik tot mei bij AA Gent zou spelen. Toen Ham-Kam in beeld kwam, hapte ik toch snel toe.”

Door het avontuurlijke karakter ?

“Onder andere. Het is mijn eerste buitenlandse ervaring, iets waar ik altijd van droomde. Ik ben klaar voor deze ontdekkingstocht en ik ben ervan overtuigd dat ik hier kan slagen. Het Noorse voetbal spreekt me aan : veel kick-and-rush, lange ballen, stevige duels en harde tackles. Yngvar Hakonsen vertelde me over het goede niveau, hij raadde me de overstap aan.”

Ham-Kam is wel niet direct een topclub ?

“Dat klopt. Het is een kleine, gezellige club. Een beetje vergelijkbaar met wat ik meemaakte bij Eendracht Aalst en Germinal Beerschot. Er hangt een familiale sfeer. Veel druk is er niet. Het is de bedoeling om beter te doen dan de tiende plaats van vorig seizoen. Meestrijden voor een Europees ticket is misschien net iets te hoog gegrepen. Bij de eerste zes eindigen is het objectief.”

Succestrainer Stale Solbakken werd vervangen door Frode Grodas, terwijl drie goede spelers vertrokken. Wat verwacht hij van jou ?

“De coach is een oud-doelman van Schalke 04 en de nationale ploeg. Hij verlangt dat ik als rechterverdediger in eerste instantie mijn defensieve taken verzorg. Maar als ik kan en als de linksachter blijft, dan mag ik oprukken langs de flank en voor gevaar zorgen. Eigenlijk speel ik liever op het middenveld, waar ik kan uitpakken met mijn schot en mijn offensieve impulsen mag volgen. Ik ben al meer dan tevreden dat ik opnieuw aan spelen toekom, ook al moet ik mij nog aanpassen aan de Noorse speelstijl. Dat betekent : krachtvoetbal in plaats van technisch verzorgd combinatievoetbal. Maar ik kan me opnieuw lekker uitleven.”

Je tekende voor vier jaar. Waarom voor zo’n lange termijn ?

“Ik kies graag voor zekerheid. Bovendien is de club bezig met de bouw van een nieuw stadion, dat vanaf 2008 in gebruik wordt genomen. Dat duidt op ambitie. Anderzijds weet ik ook dat de Noorse competitie vaak wordt gevolgd door scouts van Engelse ploegen. Ik zou daar graag nog eens terechtkomen, voor die unieke sfeer en beleving.”

Ondertussen heb je met Knut Henry Haraldsen (ex-Westerlo) een ideale gids gevonden ?

“Inderdaad. Het is altijd leuk dat iemand wat Nederlands praat en me wat kan helpen bij de integratie. Een heel behulpzame gast. Leuk om hem in de ploeg te hebben.”

FRéDéRIC VANHEULE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content