KV Mechelen

Ons hart

Aleksandar Jankovic (45): ‘Je hebt een landkaart van Servië mee die niet klopt (neemt een pen en voegt Kosovo bij Servië. Kosovo riep in 2008 de onafhankelijkheid uit. Die wordt erkend door de meeste EU-lidstaten, waaronder België, maar niet door Servië, nvdr). Servië is geboren in Kosovo. Daar liggen ons hart en onze voormalige hoofdstad Prizren. Kosovo is het Lourdes van de orthodoxen; er staan meer dan tweehonderd Servische kerken en kloosters. Kosovo is ook de plaats waar de grootste slag uit de Servische geschiedenis plaatsvond, in 1389 (de Slag op het Merelveld, nvdr). Ik begrijp dat Kosovo een belangrijke politieke kwestie is. Ik heb veel respect voor zij die een oplossing zoeken en voor zij die in Kosovo leven, wat ook hun nationaliteit is. Maar dat stuk land is voor de Serviërs heel speciaal en zal dat altijd blijven.’

Onze pijn

‘Met een MiG-29, zo’n Russische straaljager, vlieg je in tien seconden over Servië. Dat er in 1999 op een gegeven moment duizend vliegtuigen boven ons landje vlogen, zegt dus veel. We werden enorm geraakt door de NAVO-bombardementen (nadat toenmalig Servisch president Slobodan Milosevic zich volgens de NAVO schuldig had gemaakt aan verdrukking, etnische zuiveringen en geweld tegenover de Albanezen in Kosovo, nvdr). De Serviërs vochten in beide wereldoorlogen, telkens aan de goede kant. Procentueel verloor geen ander Europees volk zo veel mensen als wij in de Eerste Wereldoorlog: meer dan de helft van onze mannelijke bevolking. Dus kwam het des te harder aan dat uitgerekend onze voormalige geallieerden ons aanvielen, 78 dagen en nachten lang.

‘De Serviërs zijn nooit grote diplomaten geweest. Wij zijn een volk van krijgers. En door de geschiedenis heen leerden we te lijden. Maar wat in 1999 gebeurd is, vergeten we niet. Dat jaar werd zelfs onze hoofdstad Belgrado aangevallen. Er viel ook een bom op het gebouw van de openbare omroep, op 150 meter van mijn appartement. Ik was toen thuis. Zelfs ziekenhuizen en scholen werden geraakt. En in bepaalde munitie zat uranium. Zoiets doe je niet. Maar ondanks al die bombardementen ging het leven door in Belgrado. Serviërs hebben nooit schrik. Soms is dat hun probleem.’

Mijn stad

‘Belgrado is sinds de Eerste Wereldoorlog vier keer compleet vernield, maar nu merk je daar niks meer van. Onze open geest staat boven alles. Belgrado is een dynamische stad die erg snel leeft, ook ’s nachts, een beetje zoals Parijs.

‘Vroeger lag in Belgrado de grens tussen het Ottomaanse Rijk en Oostenrijk-Hongarije. Nog altijd zie je in de stad twee verschillende stijlen. Aan de ene kant heb je de Turkse sfeer, met veel markten en een groot fort. Aan de andere kant zie je kleinere huizen en vormen de straten een dambordpatroon.’

Mijn voetbalheld

Nemanja Vidic reflecteert perfect de Servische mentaliteit: nergens bang voor zijn, je bewust zijn van je kwaliteiten en je manco’s, geen vragen stellen en vooruit stormen. Vidic is opgeleid bij mijn club, Rode Ster Belgrado, en dan uitgeleend aan een tweedeklasser. Hij begon dus op een heel laag niveau. Daarna kwam hij terug naar Rode Ster, knokte hij zich in de ploeg en kon hij naar Rusland. Daar ging Alex Ferguson (toenmalig manager van Manchester United, nvdr) hem halen. In Manchester speelde hij eerst zes maanden niet, maar uiteindelijk nam hij er de aanvoerdersband over tussen grote spelers zoals Cristiano Ronaldo. Dat is een mooie boodschap voor ieder Servisch voetballertje.’

Onze dwaasheid

‘In Joegoslavië vond je alles: de zee, bergen, rivieren en canyons. Als je in zo’n groot land wil provoceren, heb je altijd kaarten in de hand die je kan spelen. Er zijn katholieken, moslims en orthodoxen, om maar iets te noemen. Maar de realiteit is dat we het heel goed hadden toen we nog samen waren. Nu zetten we met z’n allen koers richting de Europese Unie. Zachtjesaan verdwijnen de grenzen weer. Als dat proces voltooid is, zullen we ons afvragen waarom we zo dwaas geweest zijn om oorlog te voeren, om al die mensen te slachtofferen, voor niks.’

KRISTOF DE RYCK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content