Nog maar voor de tweede keer neemt Zwitserland deel aan een EK-eindronde. Heb je het gevoel dat het Zwitserse voetbal voldoende respect krijgt in Europa ?

Alexander Frei : “Nee, er is gewoon geen respect voor het Zwitserse voetbal. We krijgen veel te weinig waardering. Soms heb ik de indruk dat de mensen op het voetbalvlak Zwitserland vergelijken met de Faeröer. Voor niets goed, met andere woorden.”

Betekent dat dat Zwitserland al blij mag zijn met de kwalificatie ? Of mag het bijvoorbeeld dromen van een rol als outsider in groep B ?

“Ik vind niet dat we al blij mogen zijn met de kwalificatie op zich. Als de Zwitserse ploeg een goede dag heeft, kan hij iedereen verslaan. Ik ga alvast niet naar Portugal om me in Lissabon of Porto kostelijk te amuseren of om er de toerist uit te hangen. Nee, ik wil Zwitserland wedstrijden helpen winnen.”

Hoe belangrijk is de eerste wedstrijd, tegen Kroatië ?

“Die match is gewoon van een cruciaal belang. Als we die wedstrijd kunnen winnen, zal het zelfvertrouwen groeien en dan zijn we gelanceerd. De eerste wedstrijd is vaak bepalend voor de rest van je toernooi.”

Nadat je Servette Genève verliet, kende je bij Rennes een zeer moeilijk eerste seizoen. Dit jaar stond je hoog op de doelschutterslijst van de Franse competitie genoteerd. Hoe verklaar je die evolutie op zo’n korte tijd ?

“Ik heb nooit het geloof in mezelf verloren. Dat is belangrijk. En ik heb mijn stijl van voetballen veranderd. Ik heb er meer beweging in gestoken en ik besteed veel meer aandacht aan het defensieve aspect van mijn spel. Als je elke dag op training hard werkt, verbeter je automatisch. Je mag het alleen niet gemakkelijk opnemen. Dat ik aanvankelijk op de bank belandde, heeft me sterker gemaakt. Nog meer vastbesloten. Ik heb de moed op geen enkel moment laten zakken.”

In Frankrijk ben je nu ineens tot een vedette gepromoveerd.

“Zo gaat dat nu eenmaal in het leven. Omdat ik geregeld scoor en zeker sinds ik vier goals maakte tegen Marseille, sta ik in het brandpunt van de belangstelling. Maar dat verandert niets. Ikzelf zal daardoor ook niet veranderen. Een goed voetballer word je niet van de ene dag op de andere.”

Wordt de derde wedstrijd die Zwitserland op 21 juni tegen Frankrijk afwerkt niet iets speciaals voor jou ?

“Niet echt. Of beter gezegd : toch niet vanwege het feit dat ik in Frankrijk voetbal. Het speciale gevoel zal veel meer worden veroorzaakt door het feit dat je speelt tegen een ploeg waarin de beste spelers van de wereld rondlopen. Mogen voetballen tegen zulke kleppers motiveert extra. Want met toppers als Thierry Henry, Zinédine Zidane, Lilian Thuram, Patrick Vieira, Robert Pires en David Trezeguet kan je, Frankrijk zijnde, alleen maar topfavoriet zijn.”

Welke teams kunnen, behalve eventueel Zwitserland, in Portugal aangenaam verrassen ?

“Ik zal Petr Cech en Kim Källström, mijn ploegmaats bij Rennes, een plezier doen. Dus antwoord ik : Tsjechië en Zweden.”