Je vader had de Russische en de Poolse nationailteit en je moeder was een Italiaanse. Een mooie mengelmoes.

Ja, maar ik voel me eerst en vooral Belg. Mijn grootmoeder spreekt alleen maar Italiaans. Van haar pikte ik een Italiaans dialect op, maar ik ben het helaas vergeten. Mijn moeder had drie broers. Ze leefden alle drie in België. Twee van hen zijn ondertussen overleden. Spijtig genoeg heb ik nauwelijks contact met de Slavische cultuur, behalve dan met een Russische neef van mijn vader. Die heeft me de taal niet aangeleerd. Voor één keer is het dus niet mijn fout ( lacht). Mijn grootvader speelde op de balalaïka. Echt mooi, maar heel ingewikkeld.

Passies ?

De muziek. Ik ben drummer in een groep. Mijn broer speelt op de bas en twee andere vrienden, waaronder Eric Dehaze, de kinesist van Charleroi, zijn de gitaristen. We zoeken nog een zanger. We spelen rock, in het genre van Yes en Deep Purple. Eigenlijk heeft mijn broer mijn muzikale voorkeur beïnvloed. Toen ik 12 jaar was, heeft hij enkele instrumenten gekocht. Ik ben dan beginnen drummen. Helemaal op mijn eentje. Uren was ik zoet met mijn drumstel. Ik heb er nu wel spijt van dat ik niet naar de muziekschool ben gegaan, maar ik kon onmogelijk drie dagen per week opofferen. Ik heb zelfs na een jaar mijn hogere studies elektronica laten vallen voor het voetbal. Nu speel ik enkel nog wanneer ik me wil ontspannen. Wanneer we optreden ? Dan moeten we eerst nog eens goed repeteren, hoor. Ik heb nog maar één keer opgetreden. Voor een beperkt publiek. Het is stresserender dan voetbal. Je mag er niet aan denken om maar één foute noot te spelen. Vreselijk !

Wil je ook een ander instrument bespelen ?

De gitaar. Ik heb ooit geprobeerd om op de basgitaar te spelen. Maar je moet natuurlijk geduld hebben. Mijn broer speelt meerdere uren per dag.

Je hebt ook een computer.

Dat is meer om de tijd te doden. Je weet wel hoe dat gaat. Je surft, je speelt en na een tijdje ben je echt gekluisterd aan het scherm. Tot grote ergernis van Cathy.

En is dat hier niet Laora Casto ? De dochter van ploeggenoot Marco.

Ze is mijn petekind. Marco en ik zijn goede vrienden. Zeker nu wij elkaar zoveel kunnen zien als we willen. Laora kan het goed vinden met mijn dochter Alexandra ( 3,5 jaar).

Als je geen voetballer was geworden, hoe zag je carrière er dan nu uit ?

Dan zat ik in de archeologie. Egypte fascineert me. Ik heb al enkele monumenten in Griekenland bezocht, waaronder de Acropolis. Maar Egypte is nog veel boeiender. Een vriendin heeft ooit een tempel bezocht. Ze heeft me verteld dat ze echt ontroerd was bij het binnengaan. Ik zou er zelf ook graag naartoe gaan, maar pas als Youri ( 20 maanden) oud genoeg is om te vliegen. En natuurlijk als de situatie in de streek stabieler is.

Zou je Youri een voetbalcarrière aanraden ?

Neen. Ik hou er rekening mee dat mijn carrière op een gegeven moment aan een zijden draadje zal hangen. Bovendien zijn Cathy en ik heel bezorgd over de toekomst van onze kinderen. Neem nu bijvoorbeeld de mentaliteit van de jeugd van tegenwoordig. In mijn tijd moest je respect hebben voor je ouders. We vragen ons nu al af met welke mensen onze kinderen zullen omgaan. Tot nu toe is alles in orde. Trouwens, ik heb een truc gevonden om de meisjes rustig te houden ( lacht). Ik zeg hen dat ik naar de politie stap.

Je hebt blijkbaar wel gevoel voor humor.

Zwarte humor. Ooit gaf Hugo Broos een ronde en samen met Marco toostte ik op het communisme. Het duurde even voor hij door had dat we maar een grapje maakten. In het begin vroeg Cathy zich ook af voor welk figuur ze bezweken was.

Vertel ons eens iets over Cathy.

Ze is redelijk kalm. Maar ze kropt al haar problemen op tot ze op een gegeven moment ontploft. Ze is even oprecht als ik. Dat valt niet altijd in de smaak bij andere mensen. Soms ergert ze zich aan mij. Zeker als ik me druk maak in het verkeer.