Op 17 september vorig jaar was het dat Alexandros Kaklamanos (30), toen spits bij Standard, ontslagen werd nadat in zijn urine sporen van cocaïne waren gevonden. De spits, die geschorst terugkeerde naar Griekenland, traint ondertussen mee bij zijn vroegere club AA Gent. Wachtend op een contract en op 15 maart, de dag dat hij officieel weer mag spelen, verblijft hij bij vrienden in een Grieks restaurant in Gent.

Hoe sta je er ondertussen fysiek voor ?

Alexandros Kaklamanos : “Niet slecht, maar het is ook geen hoog niveau wat ik haal. Ik heb in Griekenland wat getraind, vijf, zes keer per week, maar dat is niet hetzelfde als normaal. Het hielp mij alleen een zekere constante aan te houden. Ik voel me goed, maar het kan beter.”

Hoe ver ben je hierdoor teruggeslagen in je car- rière ?

“Niet, denk ik. Ik blijf een half seizoen aan de kant, maar iemand die geblesseerd is, komt daarna misschien nooit terug op het niveau zoals voordien. Maar ik ben gezond, ik kan er zo weer staan. Ik kan het achter mij laten.”

Zullen anderen, potentieel geïnteresseerde clubs bijvoorbeeld, dat ook kunnen ? “De mensen moeten niet bang zijn van mij”, zei je al ergens.

“Ik kan mij niet herinneren dat ik zoiets gezegd heb. Maar wat de mensen denken, dat is hun probleem, niet het mijne. Ik ben Dracula niet, hé ( lacht).”

Kon je alleen bij Gent terecht ?

“We zijn altijd in contact gebleven. MisterLouwagie heeft mij in mijn zaak ook geholpen door een brief voor mijn advocaat te schrijven wat voor iemand ik was. Ik kon naar ploegen in Nederland, Frankrijk, Schotland. Dus ik zei hem : ‘Als je iets wil met mij, moet je het nu doen, anders zal het niet meer mogelijk zijn.’ Ze willen nu eerst zien in welke conditie ik verkeer. Dan zullen we verder praten. Maar ik heb Gent in my mind. Ik ken de stad en ik heb hier vrienden. In Gent is het altijd rustig, easy club. Het voelt alsof het mijn familie is.”

Dan had je nooit naar Standard moeten gaan.

“Misschien ( lacht).”

Luik is bovendien een gevaarlijke stad : veel bars waar je kan blijven hangen en…

“… ik bleef niet in de stad, you know. Ik heb geen probleem met Luik. Zoiets kan je in elke stad overkomen.”

Wat is er nu precies gebeurd ?

“Daar wil ik niet meer over praten. Ik moet vooruitkijken, de rest laat ik achter mij.”

Hoe ben je bij Standard weggegaan ?

“In mijn auto, no problem ( grijnst).”

Je weet…

“… ja, bij mijn afscheid hebben onder meer Drago ( Dragutinovic, nvdr), Bangoura en Moreira mij veel moed ingesproken.”

Hoe moeilijk was het om jezelf daarna te motiveren in Griekenland ?

“Uiteraard was het moeilijk : de zaak was nog niet afgesloten, ik kon niets anders dan wachten. Maar ik had toch de moed om te gaan trainen en geen kilo’s bij te pakken.”

Hoe onthalen ze daar een speler die in het buitenland betrapt is ?

“De mensen vertellen veel, maar mijn familie staat achter mij. Dat is het belangrijkste. Ik heb iedereen ginder uitgelegd hoe het zat : geloven ze mij, dan geloven ze mij ; geloven ze mij niet, dan is dat, nogmaals, hún probleem, niet het mijne.”

Was Olympiakos geen ploeg voor jou ? Ze zoeken een spits.

“Weet ik, maar het was moeilijk dit jaar. Ze hebben ook niemand gehaald. Er waren problemen tussen de trainer en de spelers, vechtende supporters ook. Iedereen blijft daar weg, dus ik ook.”

Griekenland is zon, strand, landgenoten… Waarom probeerde je ginder geen nieuwe start te nemen ?

“Het was juist slecht weer in Griekenland ( grijnst). Maar ik ben al vijf en een half jaar in België : ik heb niet het minste probleem met het weer hier. Bovendien is het te moeilijk in Griekenland : the money is not so good. Sommige clubs willen mij wel betalen, maar ik wil ook sportief iets. Gent heeft Europese ambitie en ze werken daar goed naartoe. Het belangrijkste is nu dat ik wedstrijden kan spelen. Volgend seizoen zal ik more ready zijn.”

Wat onthou je nu voor jezelf uit deze hele affaire ?

“Dat ik voorzichtiger moet zijn omdat je nooit weet wat de volgende dag kan gebeuren. En dat ik moet opletten wat ik eet en drink.”

door Raoul De Groote

‘Wat de mensen denken, is hun probleem, niet het mijne.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content