Uithalen naast het veld ligt niet in zijn aard, maar David Pollet ontkent niet dat het een extra motivatie is om bij Gent te tonen dat hij wel degelijk een topspits is. ‘Er zijn er die tot het einde van hun contract bij Anderlecht gebleven zouden zijn, maar zo ben ik niet. Ik wil op het veld staan.’
Verrassend is het niet dat David Pollet nu bij AA Gent in de spits staat. Vorig seizoen speelde hij in de reguliere competitie drie keer tegen KV Kortrijk, waar de nieuwe coach van AA Gent vandaan komt, en telkens scoorde hij: twee keer met Charleroi en één keer met Anderlecht. Bovendien is zijn zaakwaarnemer Mogi Bayat. Dat is ook de zaakwaarnemer van Hein Vanhaezebrouck, de nieuwe coach van AA Gent, én dat is een zaakwaarnemer die heel goed de weg naar de Ghelamco Arena kent. Dat helpt. “Ja, maar de interesse van deze club voor mij dateert al van vier jaar geleden”, repliceert de Noord-Franse spits met de glimlach. “Ik kende toen een uitstekend seizoen bij Racing Paris en koos ervoor om mijn contract bij mijn moederclub Racing Lens met drie seizoenen te verlengen.” Verrassend is wel dat David Pollet nu niet meer voor Anderlecht speelt, want daar tekende hij eind januari een contract voor vier en een half seizoen. “Ja, maar in voetbal gaat alles snel. Toch waren het bij Anderlecht mooie maanden. Ondanks de beperkte speeltijd leerde ik er veel en maakte ik er vrienden.”
Wat leerde je dan wel bij Anderlecht?
David Pollet: “Veel dingen.”
Maar wat precies?
“Ik kreeg er de kans om kampioen te worden, mijn eerste trofee te winnen, en om van topmatchen in play-off 1 te proeven. Dat zijn toch wedstrijden waarin je als speler vooruitgang maakt.”
In play-off 1 startte je de eerste wedstrijd op Standard alleen in de spits, maar die wedstrijd werd verloren en voor jou was het daarna zogoed als afgelopen.
“Ja. Sacha Kljestan en ik zijn toen uit de ploeg gevlogen en we zijn er niet meer in gekomen. De ploeg is beginnen te draaien zonder mij en dan verander je als coach niet meer.”
Waarom verkoos Besnik Hasi jou in die eerste play-off 1-wedstrijd op Standard wél boven Aleksandar Mitrovic?
“De coach koos toen voor een systeem met één spits zoals ik dat bij Charleroi gewoon was en wou dat ik dezelfde prestatie zou leveren als daar. Maar dat werd niet de beste wedstrijd. We speelden heel laag, met Youri Tielemans achter mij. Er was weinig of geen steun voor mij, ik kreeg alleen ballen om te koppen. Misschien is die wedstrijd in het hoofd van de coach blijven hangen.”
Wanneer kreeg je het gevoel dat er voor jou een probleem was?
“Als je niet veel meer speelt en op training ziet dat het meestal dezelfde elf zijn, dan begin je na te denken. Ik ben een werker en ben blijven werken, maar als je op het einde zelfs niet meer invalt en je je niet meer betrokken voelt, denk je: misschien moet er een oplossing gevonden worden. Dat Anderlecht na mijn vakantie niet alles deed om mij te houden, gaf aan dat ze er hetzelfde dachten als ik.”
Praatte je met Besnik Hasi over jouw situatie?
“Ja, natuurlijk.”
Wat zei hij?
“Dat de beste altijd speelt. Ik kon blijven, hij hield de poort voor mij open om te kunnen spelen, maar ik voelde dat ik in dezelfde situatie zat als eind vorig seizoen en dat het met de terugkeer van Matías Suárez nog moeilijker zou worden. Daarom vroeg ik of het mogelijk was om te vertrekken. Dat bleek mogelijk.”
Speelde de trainerswissel een rol bij jouw vroegtijdige vertrek?
“Uiteraard. De eerste twee maanden bij Anderlecht kon ik doorgaan op het elan van bij Charleroi, waar ik vorig seizoen veertien keer scoorde. Ik speelde niet veel, maar als ik inviel, leverde ik goede prestaties en ik scoorde ook twee keer.”
Pagina omgedraaid
Hoe beleefde jij de opmerkelijke wedergeboorte van Anderlecht onder de leiding van Hasi?
“Zoals wel vaker bij een trainerswissel zorgde de verandering voor een elektroshock in de groep. Iedereen paste zich aan zijn discours aan en dat weerspiegelde zich op het veld. Dankzij enkele ingrepen begon de ploeg te draaien: Tielemans op de 6 en Cheikhou Kouyaté op het middenveld. Ik denk dat Besnik Hasi een toekomstige grote is. Hij heeft alles om te slagen, hij is een werker en kan een kleedkamer managen. Ik wens hem succes.”
Maar hij had onvoldoende vertrouwen in jou?
“Dat is voor mij duidelijk.”
Was het John van den Brom die jou wilde?
“Neen. Ik denk dat het een doordachte keuze was van Anderlecht. Toen ik tekende, was iedereen tevreden. Het is ook voor mij moeilijk te begrijpen dat ik in januari voor vier en een half jaar teken en intussen alweer weg ben, maar… ik denk dat die pagina omgedraaid is. Ik denk nu aan de toekomst en ben gelukkig in Gent.”
Praatte je met Van den Brom voor je bij Anderlecht tekende?
“Ja. Ook Hasi was bij dat gesprek en hun visie was dezelfde: Suárez was out en ze wilden een derde aanvaller met een supplementair profiel. Iemand zoals ik: die als pivot kan dienen en voor diepte kan zorgen, naast de doelpuntenmaker Aleksandar Mitrovic en de technicus GohiBi Cyriac.”
Nadat je voor Anderlecht getekend had, zei je: ‘Het is een droom. Dit is de enige club waar ik naartoe wou en ik zal slagen. ‘
“Ja. Toen ik voor Charleroi tekende, was het mijn doel om van daar de stap naar een topclub te zetten, en toen ik bij Lens speelde, was voor mij Anderlecht de grootste club van België. Toen die belangstelling van Anderlecht dan opeens kwam, was ik verrast. Ik vroeg mij af: moet ik de stap nu zetten of doe ik beter het seizoen uit met Charleroi? Maar als je dan een contract van vier en een half jaar krijgt aangeboden, denk je: misschien is dit een trein die maar één keer passeert. Dan spring je erop. Achteraf bekeken is het misschien te snel gegaan. Maar ik wil die keuze niet betreuren. Uiteindelijk kon ik niet slagen omdat ik niet echt de kans kreeg om te blijven evolueren.”
Wat dacht je toen Anderlechtmanager Herman Van Holsbeeck zei dat hij zichzelf 0 op 10 gaf voor zijn werk tijdens de wintertransferperiode?
“Ik wist zelf wel dat het niet over mij ging, maar natuurlijk: die woorden werden geschreven… Dat was een foutje van hem.”
Ben je ontgoocheld dat je bij je droomclub niet geslaagd bent?
“Uiteraard. Ik hou niet van het woord ‘mislukking’, omdat ik het zo niet zie. Ik had kunnen blijven, maar voor mij was dat niet interessant. Ik stelde mij op het juiste moment de juiste vragen en toen kwam de interesse van Gent. De coach, de voorzitter, de sportief directeur… iedereen daar wou dat ik kwam. Ik voelde een positieve sfeer in een club met een ambitieus project.”
Stijl
Hoe ervaarde je het niveau van Anderlecht?
“Je voelt dat het een club is met een zekere ervaring en een zeker charisma. Jammer dat de ploeg al uitgeschakeld was in de Champions League toen ik er aankwam, want dat is natuurlijk nog iets anders.”
Uitgerekend nu Anderlecht rechtstreeks geplaatst is voor de Champions League vertrek je weer. Had je toch niet nog even moeten blijven? Met zo’n druk programma waren er misschien toch kansen gekomen en voor de premies zou het ook niet slecht geweest zijn.
“Neen. Er zijn spelers die tot het einde van hun contract zouden blijven, maar ik ben zo niet. Ik ben een werker en een winnaar, ik wil op het veld staan.”
Pas je niet bij de stijl van Anderlecht?
“Ik denk niet dat je echt kunt spreken van een specifieke Anderlechtstijl. Elke speler heeft zijn eigen stijl en moet zich aanpassen aan het spel, zorgen dat hij concurrentieel is en prestaties levert. Ik denk niet dat de stijl van Aleksandar Mitrovic dezelfde is als die van Dieumerci Mbokani. Wat is dan de stijl van Anderlecht?”
Staat Anderlecht niet voor een zekere technische klasse?
“Wat je in de strijd moet gooien, hangt af van de tegenstander. Dennis Praet, Youri Tielemans en Sacha Kljestan zijn technisch sterk met de bal, maar ik denk niet dat zij typische Anderlechttypes zijn. Dus ik denk wel dat mijn stijl bij Anderlecht past. Maar ik kreeg niet de noodzakelijke kans om te bewijzen dat ik er kon blijven.”
Geen PlayStation
Wat heb jij nodig om te renderen?
“Zoals iedereen: mij goed in mijn vel voelen, vertrouwen.”
Hoe functioneer je als spits het best?
“Mijn beste jaren kende ik alleen voorin met twee vleugelspelers. Zowel bij Anderlecht als hier speelde ik ook al met twee spitsen en dat kan ik ook. Ik hou van wat ruimte in de rug van de verdediging en uiteraard van spelers die de laatste pass kunnen geven.”
Hoe is het om te werken onder een coach die op tactisch vlak heel erg strikt is?
“Dat is noodzakelijk om iets nieuws te leren en vooruitgang te kunnen boeken. Ik maakte nog nooit een coach mee die zo tactisch traint, die tactisch zo gedetailleerd werkt om te profiteren van de zwakke punten van de tegenstander. Maar het is ook niet zo dat hij PlayStation met ons speelt. Er is nog wel wat vrijheid ook. Maar het is makkelijker om doelpunten te maken als iedereen het veld op komt met hetzelfde idee dan als iedereen doet wat hij wil.”
Wat zijn jouw persoonlijke werkpunten?
“Gezien mijn lengte: met de rug naar het doel spelen, de bal nog beter bijhouden en ook mijn kopspel nog verbeteren. Ook het dagelijks werken op afwerking blijft altijd belangrijk voor het vertrouwen.”
Hoe overtuigde Hein Vanhaezebrouck jou?
“Hij houdt van mijn profiel en van mijn karakter, van hoe ik mij in de groep gedraag. Ik denk dat ik daarom hier ben.”
In België kreeg je op korte tijd al veel appreciatie, ook voor de persoon die je bent.
“Ik ben een eenvoudig iemand, ik weet vanwaar ik kom. Mijn ouders zijn gewone werkmensen. Ik leerde van hen wat werken is, en om geen stommiteiten te doen, het geld niet door de ramen te gooien. Aan mooie auto’s zal ik het zeker niet besteden.”
Waaraan wel?
“In Noord-Frankrijk investeer ik in vastgoed. Ik besef dat een carrière kort is en ik wil er nadien nog lang van kunnen profiteren.”
Roots in Oostende
Hoe voel jij je als Fransman in België?
“Goed.”
Jouw moeder is afkomstig van Oostende. Voel je die roots in België?
(lacht) “Mijn moeder is natuurlijk al lang weg uit België. Haar moeder woont in de Filipijnen. Er woont wel nog een broer van haar aan de Belgische kust. Maar ik ben geboren in Frankrijk en groeide daar op, ben daar naar school geweest, werd daar opgeleid en gevormd. Met mijn vader ben ik af en toe weleens een wedstrijd komen bekijken in de Belgische competitie, in Moeskroen onder meer; en ik ben uiteraard ook naar hier gekomen toen ik werd opgeroepen voor de nationale jeugdploegen.”
Wat bevalt jou hier?
“Het feit dat je als profvoetballer ’s avonds bij je familie kunt zijn. Als je in Frankrijk nog maar naar pakweg Angers moet, dan ben je meestal al van de dag ervoor weg en keer je doorgaans maar de dag erna terug. In België kun je als profvoetballer in het dagelijks leven van een bepaald comfort genieten. Het is een klein land en het ademt voetbal, zeker in vergelijking met de Ligue 2. In Istres speel je voor 600 man, in Anderlecht en Brugge voor 20.000 en in Gent voor 15.000.”
Je wordt op 12 augustus 26. Droom je er niet van om het ooit te maken in de Ligue 1?
“Was ik bij Lens gebleven, dan speelde ik nu in de Ligue 1, want de club van mijn hart is gepromoveerd. We zullen zien wat de toekomst brengt. Nu ben ik echt bezig met de korte termijn.”
Hoe groot is het niveauverschil tussen AA Gent en Anderlecht?
“Anderlecht is iets meer ervaren, maar een enorm verschil zie ik niet.”
Wil je bij AA Gent laten zien dat je wél een spits bent met het niveau om bij Anderlecht te spelen? Wil je ook om die reden topscorer van de competitie worden? Is dat een extra motivatie?
“Ja, hoewel ik geen revanchist ben. Maar als ik topscorer kan worden, zal ik dat niet laten.”
Is het jouw ambitie om meer te scoren dan Aleksandar Mitrovic?
“Om de beste doelpuntenmaker van de competitie te worden zal ik natuurlijk ook meer moeten scoren dan Mitro. (lacht) Maar het is niet omdat ik bij Anderlecht niet speelde en hij wel dat hij mijn vijand is. Op training konden we het goed met elkaar vinden. Ik wens hem een goed seizoen toe.” ?
DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE – BEELDEN: KOEN BAUTERS
“Ik maakte nog nooit een coach mee die zo tactisch traint als Vanhaezebrouck.”
