Nog maar zelden moet het gebeurd zijn dat een Belgische club Europees zo werd afgetroefd zonder dat de pijnpunten werden blootgelegd als na de 1-7 van AA Gent tegen AS Roma. De Buffalo’s mochten tevreden zijn dat de Italiaanse topclub nog wat competitieritme mist en in de tweede helft niet helemaal het gaspedaal wilde indrukken. In zijn evaluatieproces van het elftal zal Michel Preud’homme veel hebben geleerd. Hij zag hoe zijn verdediging simpel werd uitgespeeld, als wassen beelden, hij constateerde dat sommige spelers zichzelf niet konden controleren en hij keek vooral naar de manier waarop AA Gent verzoop vanaf het moment dat AS Roma heel even het tempo optrok. En bij vlagen dat demonstreerde waar het in voetbal om draait: beweeglijkheid en snelheid, technische superioriteit en koel opportunisme.
Maar daarover ging het niet, vorige week donderdagavond in het Gentse Ottenstadion. Wel over het optreden van de Duitse scheidsrechter Manuel Gräfe terwijl die eigenlijk alleen maar dat deed waarvoor hij op het veld staat: hij floot voor iedere overtreding. Dat dit vaak gebeurde op de Romeinse sterspeler Francesco Totti is niet abnormaal: in haast ieder duel met de virtuoze aanvaller werd door een Gentse verdediger – Stef Wils voorop – een fout gemaakt. Dat Gräfe in dit geval telkens weer de aanvaller beschermde, is terecht en verdient navolging. Dat hij de wedstrijd even voor de rust dreigde stil te liggen omdat hij voor Nazi en Gestapo werd uitgemaakt is al even logisch. Dat soort opruiende kreten kunnen kennelijk wel in België (zoals anderhalve week geleden in Charleroi nog bleek) maar in Europa gelden er wat dat betreft andere normen.
Kennelijk is het voetbal zo geëvolueerd dat normale beslissingen abnormaal worden gevonden. Heel wrang was het vorige week in Gent dat een uitzonderlijke voetballer als Francesco Totti bij ieder balcontact werd uitgejouwd, terwijl je eigenlijk voor dat soort spelers naar het stadion komt. Natuurlijk verstaat Totti de kunst van het provoceren, maar dat zit ingebakken in de Italiaanse manier van voetballen en het doet vooral geen afbreuk aan zijn kwaliteiten. Uit pure frustratie zag een deel van de Gentse aanhang dat anders. Dat valt ergens nog te kaderen. Ronduit verbijsterend was het om te aanschouwen hoe Michel Preud’homme als een ongeleid projectiel langs de zijlijn tekeerging. En helemaal ontluisterend was het om te zien hoe een deel van de media meedanste op de golven van de Gentse ontgoocheling. Hier en daar werd Gräfe afgeschilderd als een klungelaar, alsof een arbiter die wekelijks overeind blijft in een zwaar gemediatiseerde competitie als de Bundesliga zijn vak niet kent.
Ronduit zorgelijk is het dat (sommige) journalisten zich laten meeslepen in de mallemolen van de emotie. Beoordelingsvermogen en gevoel voor nuance blijven belangrijke journalistieke eigenschappen. Maar kennelijk is er in deze snel draaiende en gecommercialiseerde maatschappij geen tijd meer voor reflectie. In plaats daarvan heeft in de journalistiek een grote scoringsdrang zijn intrede gedaan. Het leidt haast dagelijks tot een eindeloze stroom van geruchten.
AA Gent herpakte zich zondag tegen KV Mechelen knap na de opdoffer tegen AS Roma, al gebeurde dat meer met powerplay dan met vloeiend combinatiespel. Maar in een weekend waarin de scheidsrechters nog maar eens gecontesteerd werden, was er opnieuw een penibele hoofdrol weggelegd voor Michel Preud’homme die na een arbitrale beslissing helemaal door het lint ging. De Gentse trainer verbaasde zich achteraf over de opwinding. Omdat hij met zijn attitude niemand pijn doet. Hij pleit voor meer passie. Dat mag, maar wat als passie manipulatie wordt? Preud’homme bespeelt iedereen, de supporters, de Gentse pers. En hij blijft zelf doorgaans uit de vuurlijn van de kritiek. Ook na zijn ongecontroleerde woedeaanvallen.
Trainers horen bij de essentie van hun vak te blijven. Ze moeten ook in hun analyse terugkeren naar de essentie, het voetbal. En geen strijd aangaan die afleidt van die essentie. Daar wordt niemand beter van. Zeker de spelers niet.
SYS TACKELT
Op www.knack.be/nieuws/sport/videocorner becommentarieert Jacques Sys wekelijks de actualiteit.
door JACQUES SYS
Trainers moeten bij de essentie blijven: het voetbal
