Sponsorproblemen, een acute hernia en een dopingstorm, die net zo snel weer ging liggen als hij tot stand kwam. Marc Sergeant blijft er zijn stoïcijnse zelf bij. ‘Ik zit 23 jaar in het profpeloton, dan panikeer je niet zo snel meer.’

Het geduld van de sportieve manager van de gloednieuwe Davitamon-Lotto-formatie werd in het afgelopen jaar danig op de proef gesteld. Hoewel er in februari al duidelijkheid beloofd was, bleef de Nationale Loterij de beslissing om in de komende jaren al dan niet verder te gaan met wielersponsoring voor zich uit schuiven. Medio mei beloofde de Loterij om de komende twee jaar 2,5 miljoen euro te investeren in een wielerploeg, op voorwaarde dat een andere sponsor nog eens met minstens 3,5 miljoen euro over de brug kwam. Pas eind juni kregen Marc Sergeant en zijn troepen het verlossende antwoord in de vorm van Marc Coucke.

Komt daarbij dat Sergeant een groot deel van de geschetste periode thuis op de bank en in het gezelschap van een kinesist doorbracht. Hernia. “Plots zit je bij de dokter en stel je vast dat je been nog amper reageert bij een eenvoudig tikje met de hamer op de knie. Toen besefte ik dat ik eerst mezelf in orde moest krijgen en pas daarna de ploeg. De laatste professor bij wie ik geweest ben, raadde me ten stelligste af om naar de Tour te gaan. Als mijn rug het begaf, moesten ze misschien een acute operatie doen, in god weet welk ziekenhuis.” En dus keerde Sergeant na de Tourstart in België terug naar zijn woonst in Ternat, alwaar hij om halftwaalf ’s avonds een berichtje van sportdirecteur Hen-drik Redant ontving.

Marc Sergeant : ” Christophe Brandt had een positieve dopingtest afgelegd voor methadon. Over de hoeveelheid was niets bekend, die geven ze enkel bij cortisone en cafeïne omdat daar een bepaalde bovengrens is toegelaten. Er stond enkel : ‘positief voor methadon’. Iedereen was stomverbaasd. Zelf heb ik ook altijd in zijn onschuld geloofd, maar ik moest me op de vlakte houden. Ondertussen bleef ik Chris-tophe wel steunen, ik hielp hem zelfs mee zoeken naar een laboratorium. Sommige mensen zeiden me : ‘Hou je handen ervan af’, maar Brandt is verdorie toch geen moordenaar ?”

Waarom hebben jullie hem niet meer tijd gegeven om zijn onschuld te bewijzen ? Hij wilde extra tests laten uitvoeren, maar jullie gunden hem slechts één dag uitstel.

“Het arbeidsreglement zegt dat wanneer je een werknemer wil ontslaan wegens een zware fout, je dat binnen een bepaalde termijn na de feiten moet doen. Ik kon dus niet anders dan luisteren naar de advocaten van Lotto. We hebben Christophe ook uitgelegd dat we hem geloofden, maar dat we op dat moment niet anders konden. Ook voor de mensen van Lotto was het een moeilijke beslissing : uiteindelijk weet je dat je iemand ontslaat die misschien onschuldig is. Er waren zelfs dokters die me spontaan opbelden om te zeggen : ‘Methadon, dat kán toch niet ?'”

Er waren ook dokters die er een andere mening op nahielden. Chris Goossens vertelde in het journaal dat het wielermilieu is afgegleden tot het niveau van de junkies.

( Droog.) “De mediadokter. Hij is het vaste adres van de tv : er gebeurt iets in de medische sector, en hup, meteen naar Goossens. Die heeft dan zijn verhaal al klaar, voor wat het waard is. Ik reageer daar niet op, want dan kunnen ze de zaak nog wat verder opblazen. Ik ken Goossens al heel lang, als hij graag in de belangstelling komt door zulke zaken te vertellen… Het wielrennen komt van heel ver en is nu een van de strengst gecontroleerde sporten. Wanneer andere sporttakken meer gecontroleerd worden, zoals nu op de Olympische Spelen, zie je dat daar ook veel mensen tegen de lamp lopen. In deze tijd wil iedereen het maximale proberen te doen. En dan zit je snel op de fijne grens tussen wat toegelaten is en wat niet.”

Nog vóór de affaire-Brandt zei Patrick Lefevere al : “Het is bewezen dat veel fabrieken voedingssupplementen produceren in machines die niet voldoende schoongemaakt zijn, waardoor er residuen achterblijven. Dokter Van Mol, die wordt daar gewoon paranoïd van.” Ben jij ook zo ongerust ?

“Ik niet, maar een sporter die regelmatig gecontroleerd wordt, moet gewoon iedere dag honderd procent uit zijn doppen kijken. Nu ja, zulke dingen zitten hier niet, hé ( wijst op zijn cola). Met voedingssupplementen moet je echt wel opletten, altijd eerst het advies van de ploegdokter vragen.”

Christophe Brandt heeft zijn supplementen zelf laten bereiden bij de apotheker. Waarom verplicht je de renners niet gewoon om enkel producten van de ploeg te gebruiken ?

“Je kunt in hun contracten opnemen dat ze buitenvliegen als ze naar hun eigen apotheker of dokter gaan, maar in welke toestanden belanden we dan ? Peter Van Petegem zit nu bijvoorbeeld ziek thuis. Als onze ploegartsen in het buitenland zitten, gaat hij ook gewoon naar zijn huisdokter. En die zal hem iets voorschrijven. Je kan niet het onmogelijke van iemand eisen en als ploegleiding heb je nooit volledig vat op die dingen. In het geval van Brandt stond er gewoon op de verpakking : aminozuren. Als je die bereiding aan de dokter laat zien, zegt die : ‘Oké.’ Ik ben gewoon heel tevreden dat Christophe vrijgesproken is en dat we hem weer in dienst genomen hebben. Het was een onterecht ontslag.”

Voor de Tour hebben jullie maanden in onzekerheid geleefd over de toekomst van de ploeg. Heb je er nooit aan gedacht om eieren voor je geld te kiezen en bij een andere ploeg te solliciteren ?

“Ik zit 23 jaar in het wielerpeloton en ik weet dat je nooit moet wanhopen. Ik heb contracten getekend in mei, maar ook in oktober. Je mag niet te snel panikeren. Voor de ploeg was het wel frustrerend, vooral omdat de jongens goed reden. Je hoopt dat je daardoor ook sneller duidelijkheid zal krijgen, maar als dat niet gebeurt, gaan de kopjes natuurlijk hangen. Tegen de renners die goed in de markt lagen, heb ik ook gezegd dat ze niet op mij moesten wachten. Dat kan je vragen als je voor drie vierde rond bent, maar ik had helemaal niks.”

Peter Van Petegem wilde wél wachten. “Mijn lot ligt een beetje bij Lotto”, zei hij.

” Peter heeft zich altijd heel goed gevoeld bij ons. Bovendien : hij is 34, dan trek je niet meer op avontuur als het niet echt nodig is. Hij weet ook dat hij naar zijn specifieke wedstrijden mag toewerken en dat we hem niet zullen verplichten om de Tour te rijden.”

Nochtans liet Van Petegem zich dit jaar enkele keren ontvallen dat hij het beu is om het volledige gewicht van de ploeg te dragen. “Zelfs in een wedstrijd als Tirreno-Adriatico kijken ze allemaal in mijn richting”, zei hij. Vind je die kritiek terecht ?

“Ja. Peter wil dat soort wedstrijden rijden als voorbereiding op de klassiekers. Hij traint als het ware tijdens de wedstrijd door helemaal achteraan aan den elastiek te gaan hangen : zich laten uitzakken, versnellen, even de forcing voeren en weer vertragen. Daarom zeg ik ook altijd tegen de jonge gasten : voor en na de wedstrijd mag je zoveel met Peter babbelen als je wil, maar tijdens de koers blijf je uit zijn buurt. Want wat gebeurt er ? Ze stoppen eens om te plassen en de eerste die ze weer tegenkomen, is Peter, die achteraan aan de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix zit te denken. Daar gaan ze rustig naast peddelen en voor je het weet, zijn er tien weg en ben je weer niet mee. Na verloop van tijd denkt Peter : verdomme, er moet toch iets gedaan worden, we kunnen toch niet iedere dag gewoon meerijden ? En dan probeert hij toch eens en rijdt hij vijfde of zesde. Hij wil dat iemand anders die rol overneemt, zodat hij kan helpen.”

Hoe los je dat probleem volgend jaar op ?

“Dit jaar zaten we vaak nogal gewrongen. Om bij het voorbeeld van Tirreno te blijven : dat valt altijd samen met Parijs-Nice, dus moeten we onze ploeg splitsen. Axel Merckx en Robbie McEwen reden in Frankrijk, waardoor we met een minder specifieke ploeg naar Italië moesten. Volgend jaar kunnen we iemand als Tom Steels meesturen.”

Hoe zie je het duo McEwen-Steels functioneren ?

“Robbie had hélemaal niks tegen de komst van Steels, hij zag alleen maar voordelen. Kijk naar Zanini en Boonen. Zanini heeft in het verleden ook massaspurts gewonnen, maar hij is nu de ideale gangmaker voor Boonen. Als Steels zijn spurt rijdt tussen de 400 en de 200 meter van de aankomst, zullen er niet veel meer in het wiel van Robbie zitten.”

Het is dus de bedoeling dat Tom Steels de spurt aantrekt voor Robbie McEwen ?

( Lachje.) “Of omgekeerd, om de concurrentie op het verkeerde spoor te zetten. We willen hen ook apart inzetten, want in de Pro-Tourkalender worden er vaak twee wedstrijden tegelijk afgewerkt. Het zal zwaar worden. De meeste ploegen rijden nu twee grote rondes, nu worden we verplicht om er drie te doen. Bovendien is er naast het Pro- Tourverhaal nog een ander verhaal. België heeft slechts een paar wedstrijden in de Pro Tour, maar ik kan me niet voorstellen dat we volgend jaar de Omloop Het Volk, Harelbeke of De Panne links laten liggen. Publicitair blijft het belangrijk om daar te scoren. We moeten een evenwicht vinden en hopen dat we de wind niet te zeer van voren krijgen als we eens verstek moeten laten gaan voor een Belgische koers.”

Is je ploeg in de breedte sterk genoeg om mee te draaien in de Pro Tour ?

“In ieder segment hebben we iemand : een klassiek renner, een afwerker en één dezer dagen hoop ik rond te zijn met Cadel Evans, zodat we ook over een klassementsrijder beschikken. Evans heeft het in zich én hij is hongerig, want de laatste twee jaar is hij door pech niet echt aan de bak gekomen bij T-Mobile. Daarnaast komt er een pak jongeren over van Bodysol-Brustor en hebben we renners als Leon Van Bon, een zeer positief ingestelde renner, Serge Baguet, die als tweede eindigde in Plouay, en Wim Vansevenant, die dit jaar aan iedereen toonde hoe goed hij is. Niet in resultaten, maar wel in het werk dat hij doet. Hij krijgt nu ook eindelijk het respect van het grote publiek. Vergeet ook Axel Merckx niet. Hij doet alles voor zijn vak en in de koers heb je altijd iets aan hem. Alleen winnen blijft heel moeilijk voor Axel. Snel is hij niet en de explosiviteit om weg te rijden heeft hij alleen maar op de momenten dat het voor iedereen superlastig is en de rest zegt : ‘Hij demarreert voor de vijfde keer, nu laten we hem doen.'”

Lance Armstrong heeft Axel Merckx gevraagd om naar Discovery te komen, maar hij bleef liever bij jou. Jullie hebben een hele hechte band, hé ?

“Dat is ontstaan bij Mapei. Axel fietste met de last van de naam ‘Merckx’ op zijn rug, het ging niet goed. Patrick ( Lefevere, nvdr) vroeg me om eens met Axel te praten. Hij legde zijn doelen altijd heel hoog : de Tour, Luik-Bastenaken-Luik, de grootste koersen. Ik stelde hem voor om een beetje daaronder te mikken, zodat hij beter uit de verf zou komen. We zetten de Giro op zijn programma en hij won prompt een rit. Dat jaar werd Axel ook Belgisch kampioen en hij voelde zich gesteund door dat programma. Sindsdien belt hij me bij alles wat hij doet, om te overleggen. Onze carrières lopen bovendien voor een stukje gelijk : we zijn allebei Belgisch kampioen geweest, ik won een rit in de Tour, hij in de Giro. Ik heb de Ruta del Sol gewonnen en Axel eindigde er als tweede. Er is inderdaad wel een verbondenheid tussen ons. Nu, toen ze hem voor het eerst vroegen bij Discovery, twijfelde Axel toch. Hij voelde zich financieel onvoldoende gewaardeerd. Ik vond al dat hij meer moest verdienen en zijn bronzen medaille heeft de rest ook overtuigd.”

Je liet ook een aantal goede krachten vertrekken : Leif Hoste, Rik Verbrugghe, Thierry Marichal.

” Thierry Marichal wilde ik graag houden, maar hij kreeg een heel lucratief aanbod van Cofidis. Hetzelfde met Leif Hoste, die vertrekt naar Discovery. Hij zat er zelf nogal mee gewrongen. Ik heb hem destijds meegebracht van Domo naar Lotto omdat ik nog in hem geloofde. Leif beschouwt dat nog altijd een beetje als zijn redding omdat hij niet met Patrick Lefevere mee naar QuickStep kon en daarnaast geen enkele aanbieding had. Ik vond dat hij moest doen wat hem het beste leek. Als Discovery je zo’n kans biedt, begrijp ik ook wel dat je die niet wil laten schieten.

“Wat Rik betreft : zijn prestaties kwamen gewoon niet overeen met zijn loon. En ook niet met wat hij beloofde. Het eerste jaar geloofde ik hem nog vaak wanneer hij zei : dáár zal ik er staan. Dit jaar dacht ik : hij zal wel geleerd hebben uit vorig jaar, maar blijkbaar was dat niet het geval. Wat er scheelt ? Ik weet het niet. Ik weet alleen dat hij bij ons veel kansen gekregen heeft.”

Zelf vond Rik Verbrugghe dat hij niet genoeg steun kreeg toen hij het nodig had.

“Welke steun moest hij hebben misschien ? Gewoon iedere maand naar zijn bankrekening kijken, dat was op zich een enórme steun. Moet ik zijn handje gaan vasthouden ? Of hem gaan afduwen als hij thuis vertrekt om te trainen ? Hij rijdt nu redelijk goed, maar ik denk dat het voor hem én voor mij gewoon beter is dat hij een andere ploeg opzoekt. Ik hoop oprecht dat het hem goed gaat, want ik heb niks tegen Rik. Was dat het geval, dan liet ik hem wel thuis voor de Tour. Rik mocht alle koersen rijden waarin hij zei dat hij zou presteren.”

Bij de oprichting van Lotto-Domo kregen alle renners een tweejarig contract. Vorig jaar zei je al : “Dat doe ik nooit meer.” Blijf je daarbij ?

“Voor bepaalde renners werkt het niet. Daarom geven we nu één- en tweejarige contracten, zodat we renners die niet voldoen, kunnen vervangen. Daarbovenop komt een bonussysteem, een ideetje van Marc Coucke. We zetten een speciaal budget opzij om ‘uitzonderlijke prestaties’ te belonen. Een voorbeeld : Wim Vansevenant haalde vorig jaar in de Ronde Van Vlaanderen op zijn eentje een paar vluchters terug en mede daardoor wint Peter Van Petegem. Dat zou nu een bonus voor Wim opleveren. Het is dus niet zo dat enkel de winnaar iets krijgt, integendeel. Als Peter de Ronde wint, dan wordt dat van hem verwacht, het zit als het ware in zijn loon vervat. Het is geen systeem met punten, we zullen met de ploegleiding heel consequent bepaalde prestaties financieel belonen, ook al is het niet zichtbaar voor de camera. Als tegen het einde van volgend jaar al het geld op is, dan hebben we goed gereden.”

door Loes Geuens

‘Het ontslag van Christophe Brandt was onterecht.’

‘Rik Verbrugghe heeft heel veel kansen gekregen bij Lotto-Domo.’