Gui Polspoel

Beginnen we met wat donderdag gebeurde. Anderlecht verraste Europees.

Gui Polspoel : Anderlecht speelde een goeie wedstrijd. Van de zes, zeven wedstrijden die ik al zag misschien wel de beste van het seizoen. Tegen Lokeren had ik al dat gevoel, maar ook dat het nog altijd niet goed was. In Bordeaux was het wél goed. Een aantal factoren zaten Anderlecht mee. Bordeaux is op papier een goeie ploeg, met grote namen, maar je ziet dat er in die ploeg geen vertrouwen zit. Daarnaast waren drie verdedigers afwezig en dat weegt op een ploeg. De controlerende middenvelders sluiten wat dichter bij de verdediging aan en durven niet vrijuit voetballen. Daarnaast was het veld heel zompig, een ploeg die controleert heeft dan een voordeel op een ploeg die het spel moet maken. En dan was er ook dat hele mooie vroege doelpunt van Jestrovic. Ik heb de indruk, maar het vraagt natuurlijk om bevestiging, dat ze stilaan een evenwicht vinden. De problemen liggen op het middenveld, met het verdelen van de werklast, en met zijn drieën zit daar veel meer stabiliteit in de ploeg dan met twee. En als Jestrovic zo doorgaat, zou die wel eens de revelatie kunnen worden. Want de goals die hij maakt, zijn geen simpele inleggers, maar hele mooie doelpunten die talent verraden.

Nieuw was het niet, met drie controlerende middenvelders. Besnik Hasi werd eerder al in de rol uitgespeeld die nu Michal Zewlakow werd toebedeeld.

Zewlakow heeft daar heel goed zijn plan getrokken en zuiver uitgevoetbald. Het viel mij op, want dat wilde wel eens een probleem zijn. Vanderhaeghe moet daardoor niet meer de ziel uit zijn lijf lopen. Alleen blijf ik bij het verdedigend werk van Aruna schrikken, met elke tackle flirt hij met rood. Anderlecht lijkt vertrokken, laat misschien, als de grote prijs al is uitgedeeld. Als je naar de cijfers kijkt, moeten ze nu niet zeggen dat ze voor de titel gaan. Dat kan later misschien nog komen, als Brugge in elkaar zou zakken, maar nu moet je je richten op de tweede plaats. Wat misschien nog lonender is, want dan moet je geen kampioenenpremies betalen. Misschien redeneert men in de richting van Jacques De Nolf vorig seizoen, die dat ook zei, dat de titel iets was voor de supporters maar niet echt hoefde. Iets wat heel veel kwaad bloed zette bij die supporters. Allicht is dat de West-Vlaamse zin voor rekenen.

Wat te denken van het probleem De Bilde?

Ik heb de rel van tamelijk dichtbij meegemaakt en mijn indruk is dat dit vooral een misverstand was waar De Bilde vrij kregelig op reageerde. Hij zei dat hij er geen enkel probleem mee had dat hij om tactische redenen naast de ploeg viel, als de trainer het hem tenminste maar zei. Maar die had zoiets nog niet beslist, ook al trainde hij wel zo. Ik geloof dat. Anderzijds is er volgens mij wél een probleem De Bilde. Broos heeft daar andere dingen over gezegd zonder namen te noemen. Wat doe ik met een speler die maar 45 minuten meekan? Hij is de lieveling van het publiek omdat hij met één, twee flitsen een wedstrijd kan omgooien, zie de match tegen Lokeren. Maar als je daarmee naar de oorlog moet, heb je een probleem. Dat is de kern van de zaak, niet zozeer de communicatie.

Maar dat Broos weinig zegt, hoorde je ook al in Brugge. Moet een trainer veel uitleg geven?

Veel en lang niet, maar de essentie moet je wel zeggen. Als volwassen venten onder mekaar moet je zeggen waar het op staat, zonder elkaar plat te lullen. We leven nu eenmaal in een tijd waarin iedereen zijn zegje doet en volwassen voor zijn mening moet kunnen uitkomen.

Brugge is in de competitie ongenaakbaar, maar Europees wil het niet lukken.

Vorig seizoen begon de miserie met Lyon. We zullen de komende weken zien in hoeverre die twee Europese klappen een nationaal gevolg hebben. Ik vind het allemaal nogal gevaarlijk te stellen dat je Feyenoord achternagaat, tot in de finale. Je mag en moet dromen omdat in voetbal alles mogelijk is, maar dromen van een finale – ook al is dat dan misschien maar de beker van tweede garnituur – is niet reëel.

Antoine Vanhove valt ook makkelijk te verleiden tot dat soort uitspraken.

Roger Vanden Stock heeft daarvan geleerd. Hij weet dat allemaal wel, dat zijn team geen team is om Europa mee te veroveren. Geen enkel Belgisch team zal dat in het komend decennium zijn, vrees ik. Maar dat roepen en zoals Brugge met je neus tegen de muur lopen, komt dat hard aan. Brugge was ook gehandicapt, geef ik toe. Geen acht spelers die ontbraken zoals zij zeggen, wel vier à vijf. Het is wellicht Stoica of Serebrennikov, anders moet je Englebert of Simons uit de ploeg zetten, het is vooraan Lange of Saeternes, niet allebei samen. En van die Saeternes, wat weten we daarvan? Die hebben we een kwartier of zo bezig gezien. Is dat voldoende om God te zijn?

Club heeft nu geen afmaker voorin, Martens of Mendoza missen wel veel kansen.

Dat betaal je op het hoogste niveau cash. In de Belgische competitie zijn ze zo sterk dat ze tien, twaalf kansen per wedstrijd krijgen. En daarvan gaan er dan allicht wel drie, vier in. Maar tegen Stuttgart of tegen grotere ploegen krijg je er twee, drie en als je die dan allemaal de nek omdraait, blijf je achter met lege handen.

Is dat het Europese verhaal van Club?

Het zou wel eens kunnen.

Over naar de competitie. Wat vond je van Lierse-Genk, een duel tussen achtervolgers?

Een schrale partij, met tachtig minuten lang ontzettend weinig te beleven. Veel slechte passes en een Genk uit balans door, denk ik, de afwezigheid van Bernd Thijs. Skoko vond helemaal zijn draai niet. Die twee zijn ontzettend complementair : als de ene gaat, blijft de andere en omgekeerd. Met Wamfor klikte dat helemaal niet.

En Lierse – Emilio Ferrera hoort het niet graag – probeert een wedstrijd te controleren door het initiatief uit handen te geven, maar zo zie je niet zoveel. Het is een counterploeg, vrees ik, door de manier waarop ze spelen. Mij valt het toch wel tegen, ik heb ze nu al drie keer gezien en er is niet zoveel aan te zien, vrees ik.

Maar ei zo na tegen Genk gewonnen, van Anderlecht gewonnen. Het werkt wel.

Ja, inderdaad. Dus heeft hij gelijk, maar hij mag ons niet het recht ontzeggen om vast te stellen dat er nauwelijks wat aan te zien is. Trainers zien het altijd wel door een andere bril, maar als ik hem dan na de wedstrijd hoor verklaren dat de gelijkmaker uit de lucht viel, dat hij geen enkele kans zag, dan nodig ik hem uit om de beelden eens goed te bekijken. Dagano had er drie kunnen maken in goed tien minuten.

Die scoorde punten in het rechtstreekse duel met Kevin Vandenbergh voor de spitsenpositie.

Ik vond hem zeer goed invallen, terwijl Kevin wat teleurstelde. Ik denk dat die ook eerder een doublure voor Sonck is, dan voor Dagano. Het liep voor geen meter bij Genk, maar Dagano kon het tij keren.

Club zette de zwarte reeks verder op Staaien.

Op voorsprong komen en dan nog zo’n rammeling krijgen, dat verbaast me, van Brugge had ik zoiets niet verwacht. Wordt het opnieuw zo’n Lyon-scenario? Wat Maertens overkomt, dat is intussen stilaan een drama. Ik vraag me af of ze die geen dienst bewijzen door hem een tijdje aan de kant te laten. Het is zoals als je botst met een auto: moet je dan direct weer achter het stuur kruipen, of even wachten. Maar als het keer op keer misloopt, nu twee keer in vier dagen en eerder al in Moskou, wordt het toch veel. Hij was vorige week al zo aangeslagen, ik denk dat het voor hem ook beter is. Spilar is nog niet fit, allicht komt Lesnjak nu terug.

Brugge staat deze week voor thuisopdrachten tegen Lokeren en Anderlecht. Er kan zaterdagavond óf heel veel óf helemaal niks aan de hand zijn.

Dat kan. Ze kunnen veel voorsprong kwijt zijn, of nog veel opbouwen. Dit is voor Brugge een héél belangrijke week. Het hoera-gevoel van twee weken geleden, 4-0 tegen Genk, los kampioen, komt plots op de helling te staan. Lierse, Lokeren, Sint-Truiden, Genk dat terugkomt, Anderlecht dat inhaalt, het blijft een vreemd, maar boeiend kampioenschap. Of moeten we zaterdag weer concluderen dat het saai is?

door Peter TKint

‘Het is voor Maertens beter dat ze hem een tijdje aan de kant laten.’