Geboorteplaats en -datum?

Koersel, 20 augustus 1960.

Welke sporten beoefen je zelf?

Ik heb een vrij drukke agenda, maar sta erop om voldoende aan sport te doen: lopen, fietsen of fitnessen. Bij een uitverkoop van een rusthuis heb ik een tijdje terug een stokoude hometrainer op de kop getikt. Het bijzondere aan dat ding is dat er ter hoogte van het stuur een soort plateau op gemonteerd is. Daarop leg ik dan de weekendkranten, die ik lees terwijl ik aan het fietsen ben. Dan stimuleer ik zowel lichaam als geest. ( lacht)

Welke sporten volg je passief?

Mijn zoon, Max Pelgrims, is eerstejaars junior bij Avia Cycling Team, dus ik volg vooral het wielrennen. Als hij een wedstrijd rijdt, ga ik meestal mee. Ik heb altijd gezegd dat ik geen typische ‘wielermama’ wou worden, maar intussen maak ik ook wel pasta klaar voor hem de dag van de wedstrijd. ( lacht) Vorig jaar won hij wel af en toe, maar dit jaar nog niet. Max springt regelmatig mee met een ontsnapping maar nog te weinig met de juiste. Het belangrijkste is dat hij het graag doet.

Volg je ook het profwielrennen?

Ik ben geen specialist, maar het interesseert me wel. Enerzijds spreekt uit de koers een ontroerende oprechtheid, anderzijds vraag ik me soms af wat er allemaal achter zit. In het peloton circuleren ook veel roddels en achterklap. Soms worden er koersen ‘geregeld’, of dat wordt toch gesuggereerd, zoals tijdens het liveverslag van de Brabantse Pijl. Je kunt nooit weten wat er allemaal achter zit, maar het intrigeert me wel.

En voetbal?

Dat zegt me veel minder. Vorige week was het Real Madrid – Barcelona. Ik zag vooral veel tackles en valpartijen, maar een kennis sms’te dat het nochtans een tactisch interessante wedstrijd was. Helaas, ik had de tv al uitgezet en heb zo de twee goals van Lionel Messi gemist. ( lacht) Maar ik begrijp volledig dat mensen zich laten meeslepen in een voetbalwedstrijd. Ik zat ooit op de tribune bij Anderlecht – Real Madrid en dat was redelijk indrukwekkend.

Naar wie kijk je op in de sportwereld?

Ondanks alles wat over hem gezegd en geschreven wordt: Lance Armstrong. Een paar jaar terug heeft mijn zoon Max hem tijdens de Tour een vraag mogen stellen. Armstrong hoefde daar geen tijd voor te maken, want er waren nog 20 andere journalisten die hem ook probeerden aan te klampen. Toch deed hij dat en hij gaf Max een goede raad om het te maken in de koers: ‘ Keep focussing.

DOOR BREGT VERMEULEN

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content