EX-VOETBALLER EN BELGACOMANALIST WIM DE CONINCK EN RADIOJOURNALIST PETER VANDENBEMPT LATEN AFWISSELEND HUN LICHT SCHIJNEN OP DE VOETBALACTUALITEIT.

+: Ivan Perisic

Op weg om nog topscorer van de competitie te worden. Dat is toch een heel grote verrassing, want eigenlijk is Perisic een middenvelder. Hij speelt nu in een 4-3-3 op de linkerkant, scoort en laat ook nog eens scoren. Hij is Kroatisch international geworden en zal wellicht meedoen in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Frankrijk, waar hij bij Sochaux niet doorgebroken is. Daar zullen ze dus ook grote ogen trekken. Bij Roeselare was Perisic vanuit een centrale positie op het middenveld gevaarlijk in combinatie met MacDonald en etaleerde hij vooral kopkracht. Hij is in elk geval een complete voetballer en een constante bij Club Brugge, dat ervan profiteert om een geweldige reeks neer te zetten en misschien zelfs nog een mirakel kan verrichten. Dan mag er wel niets meer misgaan, maar je weet maar nooit. Met de knijper op de staart van de trainer en van de ploeg is het toch opzienbarend wat ze nu doen. Het is niet altijd oogstrelend, maar de puzzel is door wat omzettingen wat beter in elkaar gevallen.

Standard

Het is erg dat ze de laatste wedstrijd nog moeten winnen om zeker te zijn van play-off 1. Als ze zich ervoor kunnen opladen, zullen ze de titelstrijd mee bepalen, want ze zijn in staat om veel punten af te pakken van de ploegen die voorin staan. Ze zullen het zich in Luik nog beklagen dat het weer zo’n chaotisch seizoen geworden is, want met de typeploeg die er nu staat, moeten ze eigenlijk altijd als eerste of tweede eindigen.

Lierse en Eupen

Met het mes op de keel verwachtte ik voor beiden nul op zes in de laatste wedstrijden, maar alle twee pakten ze een punt tegen respectievelijk Lokeren uit en Anderlecht thuis. Met Sollied en Cartier hebben ze elk een trainer die al veel meemaakte en dat zie je. In heel moeilijke omstandigheden blijven ze lucide en bekwaam het spel ook psychologisch te spelen. Sollied zegt graag in die positie te staan omdat er iets te beleven valt, Cartier gesticuleert iets meer maar blijft altijd een gentleman. De rust en de zekerheid die ze uitstralen – ook al is het misschien soms wat gespeeld – is knap en komt de club in deze situatie ten goede. Helaas zal een van de twee toch de barrages moeten spelen tegen Charleroi, waar het in moeilijke omstandigheden wél uit de hand loopt.

-: Anderlecht

Twee op negen, het spelniveau dat zorgen baart, de vele blessures en Boussoufa die weg is: wat mij betreft zou het een klein mirakel zijn als Anderlecht toch nog kampioen wordt. Je krijgt ook het gevoel dat er wel meer spelers met iets in hun hoofd zitten zoals Boussoufa en daardoor minder met de club en meer met zichzelf bezig zijn. Het gemak waarmee in plaatsen als Dagestan en Tsjetsjenië het grote geld aangeboden wordt, maakt van het voetbal een minder collectieve sport. Ik kan mij voorstellen dat jongens als Legear, Biglia, Juhász en Lukaku weleens denken: als João Carlos en Boussoufa dit geregeld kunnen krijgen, dan moet dat voor ons ook lukken.

Na de zware blessures van Wasilewski en Polak vorig seizoen is Anderlecht naar een heel hoog niveau gegroeid, maar nu schiet daar nog maar heel weinig van over. Illustratief daarvoor is de goal die ze op Eupen maken: Proto die uittrapt en Lukaku die hem binnenkopt. Qua voetbal is het de laatste tijd heel pover en zonder Boussoufa verwacht ik niet dat het zal verbeteren, al vond ik de gedreven Badibanga een lichtpuntje. Maar ondanks alles staat Anderlecht wel nog aan de leiding. Hun hegemonie was de reden waarom vorig seizoen de play-offs afgeschoten werden. Nu beloven ze superspannend te worden.

Lokeren

Schitterend seizoen, sterke thuisreputatie, maar nu een op zes op eigen veld tegen Eupen en Lierse en misschien alsnog niet in play-off 1, want winnen in Sint-Truiden is niet vanzelfsprekend. Als ze het toch halen, zal het wellicht zijn zoals Zulte Waregem vorig seizoen: helemaal óp. Maar het zou wel een beloning zijn voor Peter Maes en zijn mannen.

Nabil Dirar

De sterke reeks van Club is heel verrassend als je weer eens ziet welke moeilijk te hanteren karakters die groep bevat. Jammer dat Dirar er niet in slaagde drie keer diep adem te halen en een keer te slikken alvorens te reageren, want hij is een klassespeler die de ploeg heel goed kan gebruiken. Je kunt niet alles met de mantel der liefde blijven bedekken, want straks vallen er in Brugge nog doden. Zo’n jongen mentaal en emotioneel begeleiden is geen werk voor een coach, zijn assistent of de manager, maar voor vakmensen en dan nog blijkt het moeilijk te zijn.

OPGETEKEND DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content