Het zijn moeilijke tijden voor Lierse, maar met Faysel Kasmi presenteert het wel een aanwinst voor de Jupiler Pro League. Kan de zoon van een raimuzikant zijn club nog redden?

Ten huize Kasmi in Borgerhout wordt Faysel als baby gewiegd op de tonen van rai, een stijl die zijn oorsprong vindt in de traditionele Algerijnse bedoeïenenmuziek. Rai, Arabisch voor ‘opinie’ of ‘raad’, is de Maghrebijnse tegenhanger van het Noord-Europese schlagergenre. Met Khaled, bekend van de wereldhit ‘Aïcha’, als de ongekroonde koning ervan. Vader Rachid Kasmi zal nooit zo hoog scoren in de hitparades, maar hij is bij de Arabische diaspora in België, Nederland, Duitsland, Spanje en Frankrijk ongemeen populair.

Een muziekboek opengooien deed Kasmi zelden. Thuis zag je hem wel vaak op lege flessen trappen. “Faysel had helemaal geen aanleg voor muziek”, zegt Rachid. “Ik ontdekte heel vroeg dat hij gemaakt was om tegen een bal te trappen, niet om voor een micro te staan wiegelen. En toch heeft hij zijn voetbaltalent deels van mij geërfd. Mijn piek bereikte ik met Tubantia Borgerhout in derde klasse. Maar ik ben te laat beginnen te voetballen. Ik was al dertien toen ik mij bij een club aansloot.”

Sterk karakter

Voor Kasmi junior kan het niet snel genoeg gaan. Hij is net de kleuterklas ontgroeid of hij slijt zijn eerste voetbalschoenen al bij de Koninklijke Rapid ac Deurne. In 2003, hij is dan amper zeven, wordt hij op een paastoernooi ontdekt door scouts van Germinal Beerschot. De week erop mag hij testen bij de Ratten. “Na een kwartier is Henk Mariman, die mee besliste of een spelertje mocht overkomen, naast mij komen staan. Hij zei: kom, we zullen de papieren gauw invullen”, aldus papa Rachid. “Ook Simon Tahamata was onder de indruk van mijn zoon.”

In de zomer trekt Kasmi richting Kiel. Henk Mariman, op dat moment assistent-hoofd opleidingen bij GBA, kan zich de jonge Kasmi nog helder voor de geest halen. “Het was een talentje! Ik zie hem nog als voetballertje van een jaar of acht op de velden van de Rozemaai trainen in Ekeren. Hij had op die leeftijd al veel uitstraling, een gezonde portie lef en hij bezat alle voetbalvaardigheden.”

André Sozda, een van zijn eerste trainers bij de duiveltjes, herinnert zich een guitig ventje dat klaar was om met bal aan de voet de wereld te veroveren. “In die periode speelde Faysel nog in een vijf-tegen-vijfsysteem. Hij viel op door zijn dribbelkunsten en vinnigheid. Hij was een pure linkspoot, dat zijn meestal speciale gevallen…”, lacht Sozda. “Maar Faysel was bovenal een sympathiek baasje, steeds goedgemutst, dat het goed kon uitleggen.”

Het is dus geen toeval dat Kasmi zich de voorbije maanden heeft opgeworpen als dé leider van de jonge Lierse garde. De middenvelder mag het na een gewonnen of verloren wedstrijd vaak komen uitleggen voor de televisiecamera’s en bespeelt die als een doorgewinterde soapacteur. Die trekjes verbazen Mariman helemaal niet. “Zijn sterke persoonlijkheid kwam al heel vroeg tot uiting. Het was een jongen die nu en dan over de lijnen durfde te gaan.”

Te veel zaalvoetballer

Zijn puntgave techniek ontwikkelt Kasmi vanaf zijn achtste in het zaalvoetbal. Eerst bij ZVC Borgerhout en na de fusie met Forcom Antwerpen Elite bij FT Antwerpen. Onder de vleugels van Karim Bachar en Farid Achahli breidt Kasmi zijn arsenaal aan dribbels uit. “Hij was een supertalent op de kleine ruimte. In de zaal had hij het ook gemaakt. Daar ben ik honderd procent zeker van”, weet Bachar, nu hoofdtrainer bij FT Antwerpen. “Hij klopte zelfs aan de deur van de eerste ploeg. Maar ik geef aan alle jongens een gouden raad mee: zet eerst alles op veldvoetbal.”

Kasmi heeft de boodschap goed in de oren geknoopt, maar na vier jaar is de liefde tussen de rasechte Antwerpenaar en GBA bekoeld. Aan de zijde van Alpaslan Öztürk, Wanderson en Georgi Zjoekov verliest Fasyel het plezier in het voetbal. Hij denkt zelfs aan stoppen. Zijn ouders kunnen hem in extremis op andere gedachten brengen. De nieuwe academie van voetbalgoeroe Jean-Marc Guillou in Tongerlo gooit hem een reddingsboei.

De versies over het premature vertrek van Kasmi bij GBA lopen fel uiteen. Vast staat dat de familie Kasmi te horen krijgt dat Faysel niet in het elftal past wegens te veel een type ‘zaalvoetballer’. Hij zou ook een te grote mond opzetten en zijn gestalte is een discussiepunt. Kasmi moet niet weg, maar volgens vader Rachid is de situatie onhoudbaar geworden, voornamelijk door de vertroebelde relatie met jeugdtrainer Eric Viscaal. “Toen Faysel twaalf was, zijn we eens te laat teruggekeerd uit verlof in Turkije”, aldus Rachid. “Daardoor begon hij met een achterstand aan de voorbereiding. Gevolg: hij mocht geen wedstrijden spelen. Dat heeft zo’n vier, vijf maanden geduurd. In die tijdspanne nam Viscaal niet eens de moeite om met hem te praten. Op een bepaald moment werd Faysel zelfs teruggezet naar de provinciale kadetten. Met twee camera’s in de hand ben ik naar een wedstrijd getrokken om hem te filmen en aan de club te tonen dat hij niet thuishoorde op dat niveau. Faysel heeft die dag flink wat tranen gelaten.”

Panna’s met Denayer

In het najaar van 2008 bloeit Kasmi weer helemaal open in de JMG-academie. Hij leert er zijn toekomstige boezemvrienden Jason Denayer en Theo Bongonda kennen. De tijdens de winterstop naar Celta de Vigo vertrokken Bongonda denkt met veel nostalgie terug aan de wedstrijdjes één-tegen-één die het trio organiseerde. “We waren alle drie aan elkaar gewaagd. Faysel kon ons wel met een flukse heupbeweging, bijna vanuit stand, in de wind zetten. En daarna gaf hij een lel op de bal. Dat was zijn handelsmerk.”

Een panna hoort daar af en toe ook bij, al leidde een mislukte panna van Kasmi op Zulte Waregem tot een strafschop. Bongonda: “Op de academie deden we niets liever dan een ander te poorten. Iemand door de benen spelen was voor ons belangrijker dan winnen. Faysel zal die gewoonte niet snel kwijtraken.”

Op de academie is het de jongens verboden om te zaalvoetballen, maar die regel zal Kasmi regelmatig aan zijn laars lappen. “Hij was een keikop”, bevestigt Bachar. “Een paar jaar geleden stond de supercup in de Lotto Arena op de agenda. Faysel is de trainer van de eerste ploeg gaan opzoeken. ‘Coach, ik wil meegaan.’ De trainer heeft hem toen in de selectie opgenomen. Niet alleen voor zijn kwaliteiten maar ook omdat hij de moed had om het te vragen. Je moet het maar doen als vijftienjarige puber.”

Vijf jaar later is de Marokkaanse Belg samen met Alhassane Keita cotopschutter van Lierse. Niet slecht voor een middenvelder die pas aan zijn eerste volledige seizoen op het hoogste niveau toe is. Hoe ver Kasmi’s ambities mogen reiken, is een groot vraagteken. De voorbije twee seizoenen werd Faysel drie keer gescout door Anderlecht. In hun rapporten gaven de scouts van paars-wit hem twee keer een onvoldoende. Diep in zichzelf heeft het jonge talent de drang om te bewijzen dat ze zich in Brussel schromelijk vergissen.

DOOR ALAIN ELIASY – BEELDEN: BELGAIMAGE

“Iemand door de benen spelen was voor ons belangrijker dan winnen.” Theo Bongonda

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content