Dat een talent als Nicolas Gavory (24) in België aan de slag gaat, vindt men in Frankrijk best een verrassing.
‘Of ik hem ken? Natuurlijk. Waar speelt hij tegenwoordig? Bij Standard? Goeie keus, voor hem, én voor de club.’
Aan het woord is Guy Roux, de mythische trainer van het Franse Auxerre en ondanks zijn 80 jaar nog altijd goed geïnformeerd. Roux zag ooit de toen dertienjarige Nicolas vanuit Beauvais in Picardië bij zijn Auxerre arriveren, waar hij opgenomen werd in het Centre de Formation. ‘Zijn ouders kwamen mee, de club gaf hen een job als conciërge van het gebouw aan de ingang van het trainingscentrum. Iedereen schoot goed met hen op, de vader was een beetje de politieman van het gebouw.’ Roux heeft op dat moment geen officiële functie meer bij de club, maar hij volgt de jonge talenten, die trainen op een halve kilometer van zijn huis, op de voet.
Op zijn zeventiende debuteert Gavory als prof in het eerste elftal van Auxerre dat op dat moment in de Ligue 2 uitkomt. Hij kreeg goeie quoteringen, herinnert Thomas Monconduit zich. Die speelde toen met hem samen en is nu basisspeler bij eersteklasser Amiens. ‘Nicolas heeft een goeie linkervoet, het is een technisch begaafde speler met een mooie traptechniek. Bij momenten een spectaculaire voetballer, al scoort hij niet zo vaak. Ik denk dat hij met zijn voetbalkwaliteiten België zal charmeren.’
Bij zijn debuut wordt Gavory uitgespeeld als aanvallende middenvelder. Zijn omschakeling tot flankverdediger is voor later. ‘Als je een robotfoto van hem als voetballer maakt, is hij een pure linkse voet, die in een aanvallende functie links op het middenveld speelde, de plaats die men het best bij hem vond passen. Hij las goed het spel en had zeker voldoende inhoud om bij een middenmoter in de Franse eerste klasse te spelen.’
Buikspieren
Twee jaar na zijn debuut krijgt het talent een probleem: pubalgie. Een blessure waarvan je weet wanneer je ermee te maken krijgt, maar niet wanneer je er vanaf bent. Een jaar duurt het bij Gavory. Volgens Guy Roux gaat de club niet vrijuit bij het probleem. ‘Men heeft hem te vroeg bij de profs gelanceerd. Fysiek was hij daar nog niet klaar voor. In plaats van hem verder te vormen, stortte men hem in een competitieformat. Daar kan hij niets aan doen. Welke jongere weigert nu een kans om op zijn 17e in tweede klasse te voetballen? Maar hij heeft dat cash betaald. Ik heb destijds meegewerkt aan de opleiding van spelers als Basile Boli, Philippe Mexès, Djibril Cissé. Er was een plan om hen niet te snel
te verbranden, opdat ze de noodzakelijke etappes niet zouden overslaan. Toen ik Auxerre trainde, zagen mijn spelers geen bal voor ze zo’n 100 kilometer in de benen hadden. Vandaag is werken op uithouding taboe, zelfs bij de topclubs gaan ze alleen nog voor het korte werk. ( zucht) Met alle gevolgen vandien. De eerste dag op training ondergaan ze medische tests, de tweede dag stappen ze in het vliegtuig voor een lucratieve vriendenmatch die ze de derde dag afwerken, waarop het plots blessures regent.
‘Ook bij Auxerre stapte men af van wat tot dan goed werkte. Na mijn vertrek is men om het even wat gaan doen. Kijk maar naar het aantal spelers dat ze de laatste tien jaar nog voortgebracht hebben, en hoeveel trainers ze in die tijd niet versleten hebben.’
De hardnekkige pubalgie is een sleutelmoment in het parcours van Nicolas Gavory. Wanneer hij opnieuw inzetbaar is, verbreekt hij zijn contract bij Auxerre. Het klikt niet met de nieuwe trainer, en hij gaat aan de slag in derde klasse, bij Béziers. De anonimiteit in, maar vastbesloten om vooral speelminuten te maken. Thomas Monconduit ziet gelijkenissen in hun beider loopbanen: ‘Ik had dezelfde blessure, ik besloot net als Nicolas weg te gaan. Ook ik tekende in derde klasse, bij Amiens, waar ik het geluk had twee keer op rij te promoveren, tot in eerste klasse.’
Na twee jaar derde klasse waarin hij aan meer dan voldoende speelminuten kwam, stijgt Nicolas Gavory terug naar tweede klasse. In 2017 tekent hij voor Clermont, en schrijft onbewust geschiedenis. Clermont is op dat moment namelijk de enige profclub ter wereld die getraind wordt door een vrouw: Corinne Diacre, tegenwoordig Frans bondscoach bij de vrouwen.
Clermont start goed, met één nederlaag in zes matchen. Zo goed dat de Franse bond prompt de trainster weghaalt, maar ook onder haar vervanger, Pascal Gastien, blijft Gavory sterk presteren, met twaalf assists in dat kampioenschap. ‘Wat mij verbaast, is niet dat hij bij een Belgische topclub belandde, wel dat geen enkele Franse eersteklasser aan hem dacht sinds dat fameuze seizoen met Clermont’, zegt Gastien vandaag. ‘Was ik trainer geweest van een eersteklasser, ik had hem zo genomen. Hij heeft een uitzonderlijk goeie linkervoet, is snel, verdedigt goed en komt er ook onder druk voetballend uit. Bij mij trapte hij alle vrije trappen en corners, waaruit we vaak scoorden.’
Woordenboek Frans-Nederlands
Na één jaar ruilt Gavory Clermont voor het Nederlandse FC Utrecht dat iets minder dan 300.000 euro betaalt. Peanuts. Op zijn 23e belandt Gavory in een competitie die hij niet kent en in een land waarvan hij de taal niet begrijpt. ‘Ik vond het een goeie keus’, vindt Gastien, die altijd een zwak heeft gehad voor de Nederlandse manier van voetballen. ‘De Eredivisie is op zijn maat gesneden. Ik wist dat Utrecht hem al een tijdje volgde.’
Bij Utrecht bekommert een Belg zich om hem: Cyriel Dessers (ex-Lokeren en OHL). Die zegt: ‘Bij zijn komst kende hij geen woord Nederlands, en amper een paar woorden Engels. Omdat ik Frans en Nederlands praat, vroeg de club me om me over hem te ontfermen, en zo belandde hij naast mij in de kleedkamer. In het begin was hij wat teruggetrokken, door de taalbarrière, maar al gauw deed hij ons lachen omdat hij de hele tijd met een woordenboekje Frans-Nederlands rondliep. Eenmaal hij een beetje Engels praatte, bloeide hij meer open. We hebben vaak over België gepraat, hij trok er regelmatig op uit naar Brussel, Antwerpen of Gent.’
Uiteindelijk doet Utrecht een goeie zaak, door een speler die het zelf kocht voor minder dan 300.000 euro te verkopen aan drie miljoen. ‘Ik heb de indruk dat de verkoop van Frenkie de Jong voor meer dan 80 miljoen aan Barcelona de waarde van alle voetballers in Nederland in één klap omhoog duwde’, meent Dessers. ‘Ook Utrecht profiteerde daar in dit geval van.’
Gastien is het daar niet mee eens. ‘De prijs die voor hem betaald is, weerspiegelt zijn echte waarde.’ Volgens Guy Roux heeft ook Auxerre nog recht op vijf procent van die som, als vergoeding voor zijn opleiding.
