13 oktober 1980 – Turnhout – Ex-voetballer

“Ik ben, zeggen ze mij vaak, nogal zenuwachtig. Op een gegeven moment moet je ook eens kunnen zeggen : nu even rustig. Maar ik ben altijd in de weer. Vroeger kon ik mijn ei kwijt op training, nu sta ik de hele dag in een sportwinkel en heb ik er ’s avonds nood aan om eens te kunnen gaan lopen. Daarom heb ik drie weken geleden weer een operatie aan mijn heup laten uitvoeren, want telkens ik nog wat sportte, kreeg ik de volgende dag last. Ik voelde na de inspanning nog altijd waarom ik bij AA Gent gestopt ben met voetballen. Je heupbol beweegt binnen je heupkom, maar bij mij was die bol een soort hanenkam, waardoor dat niet goed op elkaar paste. Nu hebben ze een stuk van de kam weggenomen, waardoor ik minder last ondervind.

“Ik heb er ook van moeten leren afkicken, van dat lopen en voetballen, want ik kreeg kort nadat ik gestopt was wat hartkloppingen. Dus begon ik een periode te zwemmen en te fietsen om dat geleidelijk af te bouwen. Twee sporten die ik eigenlijk niet graag doe, maar in de zaal een matchke met de vrienden of tegen de muur een balletje trappen gaat af en toe ook nog wel. Alleen voelde ik het dus telkens achteraf.

“Ik heb veel slechte kanten, maar ik denk dat mijn optimisme een van mijn goeie is ( lacht). Op school begrepen ze soms niet dat ik iemand die slecht nieuws had gekregen er toch nog bovenop kon helpen. Dat zeggen er mij veel, dat ik hen met mijn optimisme ook vooruithelp. Maar ik vind : als mensen in je omgeving altijd zouden zeggen hoe erg iets is, dan zou je dat op den duur ook nog gaan vinden. Ik laat het nooit zover komen dat ik in de put raak. Ik zal er ook zelden iemand anders mee lastigvallen. Velen die mij kennen van vroeger zeggen soms : ‘Godverdikke, hoe je dat hebt opgepakt.’ Maar ik ben ook vroeger altijd al positief ingesteld geweest. Wat er ook gebeurt, je moet vooruit. In de moeilijke momenten draai ik die knop om, want er zijn ergere dingen in het leven.

“Ik heb het ook altijd graag uitgelegd. Ik durfde ook in de jeugd als kapitein al voor mijn mening uitkomen, liet mij nooit doen, maar met respect voor de oudere spelers. Met een Marc Schaessens heb ik wel eens serieus overhoop gelegen. Ik durfde als achttienjarige iets terug te zeggen en daar schrok Marc, die bij Westerlo zei wat hij dacht als we verloren, toch wel van, denk ik, dat ik me niet liet doen. Ik speelde, dus ik had dat recht, vond ik. Maar ik kan hem appreciëren : hij is wel eerlijk. Nadien hebben we dat bijgelegd en was hij de eerste om me moed in te spreken toen ik moest stoppen.

“Ik heb nu net een contract getekend om White Star, een derdeprovincialer, te gaan trainen. Op twintig meter van mijn huis. Ik kijk vanuit mijn slaapkamer op het voetbalveld. Dat is voor mij ideaal en te combineren met de sportwinkel die ik uitbaat in het Stadspark in Turnhout. Het grootste deel van de spelersgroep ken ik ook goed, dat zijn jongens met wie ik vroeger gevoetbald heb.

“Trainer worden, dat gaat een heel grote uitlaatklep zijn voor mij. Je zit weer in die sfeer van de kleedkamer, je hoort bij de groep. Dat is iets wat ik heel erg gemist heb : die vriendenkring, dat samenzijn. Alleen in de auto zitten als vertegenwoordiger, wat ik een maand of zeven, acht heb gedaan, was heel moeilijk. Ik zoek altijd contact met mensen, terwijl de radio in de wagen niks terug zegt, hé ( lachje). Daarom doe ik de winkel heel graag. Ik ken ook veel volk uit Turnhout.

“Had je mij drie jaar geleden gevraagd wat mijn ambities waren, dan had ik nu op mijn vijfentwintigste voor Europees voetbal willen meespelen, maar als ik over vijf jaar met mijn zoon of dochter een balleke kan shotten in de tuin, zal ik veel gelukkiger zijn dan wanneer ik vijf jaar door had gevoetbald. En wat ik gehad heb, zullen ze mij niet meer afpakken. Een bekerfinale, een Europese wedstrijd tegen Hertha Berlijn, waar ik het shirtje van Bart Goor nog aan overhoud, een kwalificatie voor het EK met de nationale belofteploeg… Ik ben niet iemand die klaagt van nu heb ik dit of dat niet. Ik geniet van wat ik wel heb en ik moet zeggen : ik ben meer dan tevreden.”

door Raoul De Groote

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content