Vorige week raakte bekend dat Roland Louf de nieuwe directeur marketing en communicatie wordt van de KBVB. Louf, ex-algemeen manager van La Louvière en Moeskroen, volgde vorig jaar Michel Preud’homme op in het uitvoerend comité. Door zijn ontslag bij Moeskroen na een aanvaring met Jean-Pierre Detremmerie was hij niet meer herkiesbaar in juni, waarna hij uit het voetbal verdween. Met zijn benoeming wordt verder invulling gegeven aan het zogenaamde strategisch plan van Roger Vanden Stock, dat de KBVB een professioneler aanzien moet geven. De aanstelling van Jean-Marie Philips als CEO was daarvan het eerste wapenfeit. Staan nog op de rol: een technisch directeur, een financieel directeur en een directeur human resources.
Zolang zijn benoeming niet officieel is, wil Louf niet reageren. Op het communicatievlak wacht hem de helse taak om zijn directe baas, CEO Philips, te muilkorven en zowel de interne als de externe communicatie van de bond te stroomlijnen. Op het marketingvlak zal hij, zeker het eerste halfjaar, moeten samenwerken met Wilfried Delanghe.
Delanghe, voorheen directeur van de casino’s van Middelkerke en Blankenberge, tekende in februari 2007 een contract met de KBVB als deeltijds sponsorwerver. Twee maanden geleden bedankte hij voor de eer om die samenwerking in een voltijds contract om te zetten. “Een sportfederatie is geen bedrijf”, vat hij zijn beslissing scherp samen. “De voetbalbond wil een bedrijfscultuur invoeren, maar volgens mij zal dat niet lukken. Waar zouden ze het ook hebben geleerd? Ze hebben er de mensen niet voor.”
Delanghe gaat zich tot mei 2008 twee à drie dagen per week alleen nog bezighouden met de sponsors. “Hadden ze een externe communicatieman aangeworven, ik had het wel gedaan. Dat wil zeggen: iemand die uit de media komt of van een communicatieagentschap. Zo’n constructie zou ik als directeur communicatie hebben willen coveren, maar Philips zag het anders. Hij wilde ook voor de communicatie iemand die rechtstreeks aan hem rapporteerde. Op die manier wordt Guido De Windt, het hoofd van de communicatieafdeling dat onlangs met pensioen ging, niet vervangen. Ik vind: zo’n afdeling moet worden geleid door een jong en modern persoon uit de media. Nu wordt er teruggegrepen naar de oude garde. Dat vind ik spijtig.”
Hoe het terrein tussen hem en Louf is afgebakend, zegt hij niet te weten. “Weer federatiecultuur in plaats van bedrijfs- cultuur, zie je? Alles is zo wazig. Ik heb dertig jaar in bedrijven gewerkt, maar hier regeren de wandelgangen en de roddels. Het klonk allemaal heel mooi toen ze mij een jaar geleden belden. Er zou een CEO komen en daaronder vijf departe- menten. Maar wat zie ik? De CEO heeft geen enkele beslissingsbevoegdheid! Boven hem staat nog een voorzitter, maar die kan hem niet eens dekking geven, want daarboven staat nog eens een raad van bestuur én een uitvoerend comité. Dan heb ik het wel gezien, hoor. Het resultaat is wat we nu meemaken: de CEO die bepaalde zaken naar zich toetrekt, maar de wind van voren krijgt. Dat hij maar een adviserende rol heeft in de aanwerving van een bondscoach en daarin geen eigen initiatieven kan ontplooien, kan gewoon niet! Dat noem ik geen bedrijfscultuur.”
