Nog niet zo lang geleden werd Charleroispits Orlando Dos Santos Costa genoemd als mogelijke aanwinst van Club Brugge. Maar is de Braziliaan de spits waar een Belgische topclub op zit te wachten ?

Op het einde van de rit wordt een aanvaller steevast afgerekend op het aantal doelpunten dat hij scoort. Orlando Dos Santos Costa heeft er nu drie seizoenen in de Belgische eerste klasse (bij Sporting Charleroi) opzitten. Zijn teller staat op… dertien doelpunten. Dat zijn gemiddeld zo’n vier doelpunten per seizoen. Niet onmiddellijk een cijfer waarvoor je fluks van je bank springt. Misschien zijn er verzachtende omstandigheden. Kreeg hij bijvoorbeeld wel voldoende speelgelegenheid ? Zowel in het seizoen 2004/05 als in 2005/06 trad hij aan in 30 matchen en afgelopen seizoen mocht hij opdraven in 32 wedstrijden, vaak als titularis. Een snel rekensommetje leert ons dat hij dus zeven wedstrijden nodig heeft om één keer te scoren. Op basis van dat cijfer kunnen we hem bezwaarlijk een goalgetter noemen. Maar wat is hij dan wel ?

Warmbloedig

Sommige mensen verdragen de hitte niet, anderen voelen zich uit hun haak als het koud wordt. Orlando Dos Santos Costa behoort tot die laatste categorie. Geen wonder voor een Braziliaan. Orlando gaat regelmatig naar Brussel, niet alleen om Braziliaanse voedingswaren in te slaan, maar ook voor een bezoekje aan Aqualibi. Want daar is het tenminste warm en kan hij zich even terug in Brazilië wanen. Zijn ex-coach Jacky Mathijssen had al snel begrepen wanneer hij op de Braziliaan kon rekenen : “Als het warm is, is Orlando je man.”

Aangezien de Braziliaan niet echt een neus voor goals heeft, stelde Mathijssen hem vaak op als linkerwinger. Met zijn snelheid kan hij het op die positie elke verdediger moeilijk maken. Bovendien is hij een stevige jongen die je niet zomaar opzij zet. Zijn raids op de linkerflank zijn vaak spectaculair. Als een slangenmens slalomt hij zich een weg doorheen de verdedigende linie. Helaas ontbreekt het hem niet alleen aan het killerinstinct van de topspits, ook een goeie laatste pass zit niet echt in zijn voet. Toch denkt Orlando liever in het belang van de ploeg in plaats van zijn eigen kans te gaan. Wellicht zijn het die collectieve ingesteldheid, zijn snelheid, zijn werkkracht en zijn gewicht op een verdediging die hem gegeerd maken. Zoals hij nu genoemd werd als mogelijke aanwinst van Club Brugge, werd hij in augustus 2006 immers aan Standard gelinkt. De transfer sprong pas op het laatste moment af.

Rustige jongen

Zijn ex-ploegmaat Dante (sinds januari 2007 bij Standard als vervanger van Onyewu) noemt zijn landgenoot ” un homme très tranquille“. De 25-jarige spits gaat zelden uit : wat wandelen in de stad, een tripje naar Aqualibi, meer moet dat niet zijn. En wellicht ook een bepalende factor : op zijn vijftiende werd hij al vader. Vroeg volwassen. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat hij een flink stuk van zijn salaris naar zijn familie in Brazilië stuurt (zijn vader overleed in maart 2007 op 54-jarige leeftijd).

Op het veld krijg je Orlando moeilijk aan de kook. Getuige daarvan de schaarse gele kaarten die hij pakt – zo mogelijk nog minder dan het aantal doelpunten dat hij scoort. In het seizoen 2005/06 moest de Braziliaan wel verschijnen voor het sportcomité van de Belgische voetbalbond. Tijdens de altijd beladen derby Standard-Charleroi had de Braziliaanse aanvaller Philippe Léonard bij een opstootje tussen verschillende spelers een oplawaai in het gezicht verkocht. Orlando werd op basis van tv-beelden gedagvaard, maar uiteindelijk kwam hij er met de schrik vanaf en ging hij vrijuit.

De supporters van Club Brugge zullen zich de zwarte Karolo nog herinneren van de ‘botsing’ met Stijn Stijnen in de heenronde van het afgelopen seizoen. Bij een 1-0 stand torpedeerde de Brugse doelman de spits toen die alleen op het Brugse doel mocht afgaan. Bij die actie, waarvoor niet eens gefloten werd, raakte een vinger van Stijnen uit de kom en was het hele Jan Breydelstadion enkele minuten in de ban van een loshangende vinger. Zowel Stijnen als Orlando konden de wedstrijd verderzetten (de wedstrijd eindigde op 2-0).

Dus…

Moeten de Brugse supporters nu in zak en as zitten omdat Mathijssen in zijn kielzog geen Orlando Dos Santos Costa meebracht naar Club ? Dat lijkt ons sterk overdreven. Orlando kan een paar verdedigers aan de praat houden en heeft een aardige rush in de benen, maar het ontbreekt hem vaak aan vista – die laatste pass – en vooral aan torinstinct. Als vervanger van Ishiaku zou hij dus niet misstaan, maar de vraag is of er bij een Belgische topclub plaats is voor een speler die deze eigenschappen mist. S

Door Steve Van Herpe