Om de Duitse wielerformatie T-Mobile optimaal te begeleiden wordt haast uitsluitend een beroep gedaan op Belgen. Gelukkig maar, ‘want op zijn Duits zou het niet werken.’
Dat T-Mobile het Duitse topteam is geworden waar het jarenlang naar streefde, is in grote mate te danken aan het organisatietalent van Walter Godefroot. Toen hij in het begin van de jaren ’90 de leiding kreeg over de toen nog relatief onbekende Duitse wielerploeg Team Telekom, wist hij al snel dat hij zich met overwegend Belgisch personeel moest omringen.
Huidig assistent-ploegleider Frans Van Looy reed nog samen met Gode-froot bij Flandria. Na zijn rennerscarrière werd hij eerst ploegleider bij Histor-Sigma alvorens hij in 1992 bij Telekom startte. “Walter is zeer onderlegd om een wielerteam te runnen”, zegt hij. “Het is onmogelijk om deze ploeg enkel door Duitsers te laten leiden. Dat zou niet werken, want zij hebben gewoonweg geen ervaring met koersen. De sponsor weet dat en laat ons daarom vrij in onze keuzes. De Duitsers hebben nu eenmaal geen wielerverleden zoals de Belgen in dit team, die toch allen in het milieu opgegroeid zijn.”
Het is vooral de Deutsche Pünktlichkeit (‘Zo en niet anders’) die voor de wielerwereld niet echt geschikt lijkt, het Belgische improvisatietalent en de flexibiliteit blijken efficiënter te zijn. Die mening deelt ook Bart Brackez. Hij is al enkele jaren vaste verzorger bij T-Mobile en daarvoor werkte hij onder meer voor Cofidis en US Postal. “In de meeste topploegen”, stelt hij vast, “is ongeveer zeventig tot tachtig procent van het personeel Belg. Wij hebben nu eenmaal een wielerhart en weten hoe de organisatie in een wielerploeg moet verlopen. In ons team verloopt alles vlot omdat de servicekoers vanuit het magazijn in Gent gebeurt en het personeel allemaal uit de om-streken komt.”
Ook Dirk Tyteca, ex-renner en al tien jaar mecanicien bij de ploeg, vindt dat Vlamingen toch iets meer “stielliefde” hebben. “En”, zegt hij, “in tegenstelling tot het buitenland kijken wij ook niet op een uur om te werken. Onze mecaniciens stoppen pas als ze zien dat het werk in orde is.”
Door de vele successen van ErikZabel en JanUllrich in de afgelopen jaren leeft het wielrennen nu wel volop in Duitsland. Maar dat betekent nog steeds niet dat er daar ook met kennis van zaken gesproken wordt. Frans Van Looy : “De Duitse pers heeft toch wel een leerproces nodig. Aan hun opmerkingen merk ik dat de journalisten het nog niet helemaal onder de knie hebben.” Over die massale Duitse persbelangstelling kan ook Tyteca meespreken. “In Duitsland”, zegt hij, “heb je eigenlijk een man extra nodig om alleen al de pers te woord te staan, zeker als Jan erbij is. Hij wordt echt geleefd. Als wij hem willen spreken, is het best dat we dat op zijn hotelkamer doen, anders is het gewoon onmogelijk.”
Over het huidige voorjaar mag T-Mobile best tevreden zijn. Er waren onder meer drie ritoverwinningen in Parijs-Nice, winst in de Ronde van Vlaanderen en… bijna winst in Mi-laan-Sanremo. Oscar Freire verstoorde in allerlaatste instantie het feestje van Erik Zabel. Van Looy is er nog steeds niet goed van. “Verschrikkelijk hoe Erik die koers verloor ! Ik was er het hart van in want ik heb toch een speciale band met hem. Ik gunde het hem zo, zeker als je weet hoeveel die gast voor zijn sport overheeft. Maar we mogen inderdaad niet klagen over ons voorjaar. De winst van Steffen Wesemann in de Ronde van Vlaanderen heeft ook mij verrast.”
Toch wil T-Mobile dit jaar nog minstens een wereldbekerkoers winnen en mikt het op de ereplaatsen in de komende Ronde van Frankrijk. Met Jan Ullrich en Alexander Vinokourov heeft de Duitse formatie twee potentiële Tourwinnaars in de rangen. Maar met zo’n luxe rijst de vraag of T-Mobile de Tour niet zozeer van aartsrivaal LanceArmstrong zou kunnen verliezen dan wel eerder van zichzelf. “We zijn volgens mij de enige ploeg”, zegt verzorger Brackez, “waarin zoveel kopmannen zitten. Misschien wordt dat een probleem voor de Tour, ja. Maar je moet altijd rekening houden met het feit dat er eentje kan uitvallen. Bovendien zijn Vinokourov en Ullrich echte vrienden, die werken wel voor elkaar.”
Ook Van Looy ziet geen problemen met het meervoudig kopmanschap in zijn team. “Ik denk dat onze renners zeker voor elkaar zullen willen rijden. Ik hoop gewoon dat ze allen in de mogelijkheid zullen verkeren om bij de favorieten te horen. Als ik Vinokourov was, dan zou ik nu alles sparen voor de Tour en niet zozeer mikken op die eindzege in de Ronde van Duitsland bijvoorbeeld. En ik hoop dat Ullrich zijn overwinningsdrang snel terugvindt, het mag niet te lang meer duren.”
Bij T-Mobile gaan ze ervan uit dat de tijdritten in de Tour van cruciaal belang zullen zijn. Volgens Tyteca, die al twaalf keer de Tour als mecanicien meemaakte, is het tijdrijden een te vaak onderschatte discipline van het wielrennen. “De renners rijden in principe veel te weinig met een tijdritfiets en daarom hebben ze het moeilijk met het behouden van de juiste positie wanneer ze op het einde van de rit alles gegeven hebben.” Uit ervaring weet Tyteca dat de tijdritten in de Tour een superstresserende bedoening zijn, vooral voor de mecaniciens. Er wordt dan zeer veel van hen gevraagd, maar ze worden achteraf ook vaak door de renners om hun vakmanschap geprezen. “In de Tour van 1997 gooide Bjarne Riis uit frustratie zijn tijdritfiets in de sloot. Hij wou die tijdrit zonder voorversnelling rijden. Maar als je dan in een putje rijdt, springt de ketting eraf. Riis had de tijd niet om die er weer op te leggen, maar hij wees ons nooit als de schuldigen aan omdat hij wist dat hij met die fiets een risico nam.”
Omdat er tegenwoordig zoveel mogelijkheden op het technische vlak bestaan, zijn de renners ook steeds veeleisender, zegt Tyteca. “Jan is onze grote troef voor de Tour en dus wordt ervoor gezorgd dat hij de ideale tijdritfiets heeft. We hebben met ploegleider Mario Kummer zelfs tests gedaan bij Audi in Duitsland om alles te weten te komen over de weerstand, de ideale positie en de speciale banden.”
Ook verzorger Brackez krijgt meermaals met speciale eisen van de renners te maken. “Sommige renners willen bijvoorbeeld speciaal achter de auto trainen. Een Vinokourov is veeleisend, maar hij is ook honderd procent met zijn vak bezig. Ullrich is eigenlijk helemaal niet veeleisend. Zeker niet als ik het vergelijk met Armstrong uit mijn periode bij US Postal. Die was altijd met zijn fiets bezig, keek naar de beste massageproducten, de voeding enzovoort. Jan heeft enorm veel vertrouwen in het personeel. Als verzorger ben je tenslotte ook een beetje een vertrouwenspersoon van de renners.”
Het bedrag dat bij T-Mobile aan de voorbereiding op de Tour besteed wordt, is niet gering. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Brackez vertrekt binnenkort met de ploeg op stage naar Frankrijk. “Als voorbereiding op de Tour ga ik samen met Jan de Alpenritten verkennen. Dat er in die voorbereidende stages veel geld wordt gestoken, geeft wel een extra druk om in de Tour dan ook resultaten te boeken.”
Druk zal het sowieso worden in de Tour, die elk jaar meer en meer op een heksenketel gaat lijken. Ook voor het technisch personeel van T-Mobile zullen het in juli weer lange dagen worden. “In de Tour is er inderdaad enorm veel stress voor de mecaniciens”, bevestigt Tyteca. “Het is hard werken maar er moeten onderling goede afspraken gemaakt worden. Vroeger kwam het materiaal soms de dag ervoor aan en dan was het zelfs nachtwerk voor ons. Nu wordt het meeste hier in Gent op voorhand geregeld, zodat we in juli goed verder kunnen.”
door Carline Collignon
‘In tegenstelling tot het buitenland kijken wij niet op een uur om te werken.’
