“Ik ben een fervente fan van de meest uiteenlopende sporten op tv”, erkent Bernt Evens. “Dat begint al met de vaste gewoonte om constant, zodra ik thuiskom, naar teletekst te kijken. Ik volg echt wel alle evenementen, zoals laatst ook nog het WK snooker op de BBC. Die bloedstollende finale op maandagavond volgde ik tot het einde, een eindje na middernacht. (grijnst) Het was toch zo spannend. Alleen vond ik het jammer dat mijn persoonlijke favoriet, Ronnie O’Sullivan, al zo snel werd uitgeschakeld. Die man is een fenomeen. Vooral zijn onvoorspelbaarheid blijf ik fantastisch vinden. Dat trekt me aan, zoals ik eerder ook de uitzonderlijke klasse en de grillen bewonderde van Marco Pantani en Mike Tyson. De buitenbeentjes, maar jongens met een extreem talent.”
Het tennistoernooi van Roland Garros spreekt de Limburger erg aan. “Maar dan vooral de duels bij de vrouwen, want de wedstrijden van de mannen duren me soms vaak te lang”, oordeelt de linkerverdediger. “Natuurlijk ben ik dan een echte chauvinist. Het blijft bijzonder jammer dat Kim Clijsters – de trots van onze provincie – er niet meer bij is. Maar met Justine Henin tellen we natuurlijk nog een serieuze kanshebber op de eindoverwinning. Ik vraag me echt af wie haar kan of zal stoppen. Net als Rafael Nadal lijkt ze niet te verslaan op gravel. Dat is net hét gevaar. Justine heeft echter al bewezen dat ze met die druk kan omgaan. Bovendien beschikt ze over een unieke backhand. Mentaal is ze de sterkste, stijgt ze als echte winnaar boven iedereen uit.”
Vorige week volgde Evens ook de finale van de Champions League tussen Liverpool en AC Milan. “Al van jongs af ben ik supporter van de Reds”, beweert hij. “Die band is voor het leven. Anfield Road bezocht ik nog nooit, maar via connecties moet dat op termijn wel eens mogelijk zijn. Als ik op tv de kop hoor zingen, krijg ik al kippenvel. Dan zet ik het geluid ietsje harder, om te genieten. (droomt even weg) Wat moet dat dan geven in het stadion ? Man, man, ik kijk er al naar uit.”
Hij heeft er geen moeite mee om te bekennen dat hij een voetbaldier is. “De samenvattingen van Studio 1 op RTBF van zaterdag op zondag zijn normaal gezien vaste afspraken”, stelt Evens. “Ik kan het wel drie tot vier keer bekijken, want ik wil niks missen. Als we verloren hebben of slecht speelden, dan ben ik een en al aandacht. Weet je wat zo mooi is aan sport aan tv ? Die emoties die loskomen bij mensen die winnen of verliezen. Vreugde of verdriet, het ligt toch allemaal zo dicht bijeen.”
