Tussen Bertrand Crasson en Anderlecht is het einde verhaal. De 31-jarige verdediger haalt niet eens nog elke week de bank (niet tegen STVV, wel tegen Lokeren) en maakt zich op voor een vertrek. Lierse stak zijn interesse in de Brusselaar de voorbije weken niet onder stoelen of banken.

Wat is er tussen Lierse en jou ?

Bertrand Crasson : Ik heb al gepraat met Emilio Ferrera en Herman Van Holsbeeck. Op dit moment is Lierse voor mij de meest serieuze piste. De voordelen zijn het familiale aspect én het feit dat ik Ferrera ken, hem waardeer en graag eens met hem zou werken. Nadeel is de twijfel die er is over de financiële toestand van Lierse. Echt schitterend staan ze er niet voor. Ik wil graag garanties dat het daar straks goed blijft gaan, dat het een stabiele club blijft.

Voor het geld moet je niet naar Lierse. Waarschijnlijk zal je er meer dan de helft van je huidige loon moeten inleveren. Ben je daartoe bereid ?

Financieel is een transfer naar Lierse geen goede zaak, dat klopt. Maar dat vind ik niet het belangrijkste. Het verschil is groot, maar geld is niet alles. Dus : als ik naar Lier ga, draai ik op dat vlak een knop om. Dat wéét je, ik ga er dus geen Anderlechtcontract eisen. We hebben trouwens al over geld gepraat. Lierse heeft me een voorstel gedaan, aan mij nu om hen een tegenvoorstel te bezorgen.

Maar ?

Er zijn ook twee Franse eersteklassers in de running. Gewone, modale clubs. De Franse competitie trekt me wel. Het is een hoogstaande competitie die ik niet ken en waar een avontuur me niet afschrikt. Na twaalf jaar Anderlecht heb ik het in België allemaal wel gezien. Ik heb wel zin in iets anders. Anderzijds zou ik ook heel graag eens met Ferrera werken.

Dus ?

Dus heb ik Lierse twee weken bedenktijd gevraagd. Over anderhalve week zal ik de knoop doorhakken.

Lierse wil je als centrale verdediger én als leider.

Het is ondertussen al zeven jaar geleden dat ik nog eens centraal achterin speelde. Maar als jonge speler kende ik op die positie onder Boskamp wel mijn beste seizoen ooit. Ook bij Napels speelde ik centraal, maar dat zijn de meeste mensen al lang vergeten. Wat bijblijft, was mijn goede seizoen als rechtsachter in de Champions League.

Hoe erg is het om nu bij Anderlecht helemaal aan kant te worden geschoven ?

Het doet pijn. Ik was vast titularis, maar sinds de wedstrijd in Moeskroen heb ik niet meer gespeeld. Alsof ik plots niets meer waard ben. De manier waarop mijn afscheid zich nu voltrekt, doet geen plezier. Na twaalf jaar Anderlecht had ik het anders gehoopt. Maar ik blijf hopen dat ik nog zal spelen. Ik ben er klaar voor, maar het is de trainer die beslist.

Krijgt Lierse straks, als het doorgaat, een speler die komt uitbollen ?

In geen geval. Het stoort me dat er nu opeens geconcludeerd wordt dat ik een speler op het einde van zijn bobijntje ben. Iemand die niets meer waard is. Ik ben nog maar 31, hé. Ik ben het er niet mee eens dat ik fysiek niet meer in staat ben de hele flank te doen. Ik weet dat ik dit en vorig jaar niet goed presteerde, maar na twee slechts seizoenen ben ik er op gebrand me te herpakken. Als ik naar Lierse ga, krijgen ze daar een zéér gemotiveerde speler.

door Geert Foutré

‘Als ik naar Lierse ga, krijgen ze daar een zéér gemotiveerde speler.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content