Supportersrellen zijn het laatste wat het zieltogende voetbal in Wallonië kon gebruiken.
Vorige week bracht dit blad een groot verhaal over de crisis die het voetbal in Wallonië doormaakt. Het was een somber stuk, over gebrek aan leiderschap, over het overleven in economisch moeilijke tijden, over het failliet van een systeem. Dat geschonden imago van het Waalse voetbal kreeg zaterdag in de derby tussen Sporting Charleroi en Standard een nieuwe deuk. Supporters van Standard die Bengaals vuur op het veld gooien, aanhangers van Charleroi die de omheining afbreken en het veld bestormen, de incidenten gaan veel verder dan hooliganisme op zich. Ze zijn illustratief voor de frustratie en irritatie die er bij een deel van de aanhang van beide clubs leeft. Ook al distantiëren supportersverenigingen bij Standard zich van de relschoppers die er volgens hen alleen op uit zijn de club te destabiliseren.
Toch is dat vreemd, nu Standard uit de put klauterde en aan een sportieve revival bezig is. Toen de Rouches een paar weken geleden KV Mechelen van het veld rolden, werd er ook al een vuurpijl afgeschoten. Het is alsof een deel van de aanhang Dominique D’Onofrio geen overwinning gunt. De trainer van Standard blijft in het middelpunt van de kritiek staan. De supporters zijn verdeeld in twee kampen die het met elkaar al aan de stok kregen. Het zet aan het denken dat een kleine minderheid van de tegenstanders een wedstrijd laat ontaarden. Los daarvan is het onvoorstelbaar in welke explosieve omgeving de aimabele trainer van Standard al het hele seizoen moet werken. Hij moet op menselijk vlak zwaar beschadigd zijn.
Het Waalse voetbal lag in Charleroi aan diggelen, zeker toen de plaatselijke harde supporterskern in de slotfase nog eens het veld bestormde. Woede is er ook op Mambourg al het hele seizoen. Supporters herkennen zich niet langer in een club die volgens hen zijn identiteit verloor. Veel ergernis is er over het wanbeleid van Abbas Bayat en de mogelijke val naar tweede klasse, na 26 jaar op het hoogste niveau. Hoewel Sporting Charleroi (acht trainers in minder dan drie jaar en een selectie met 24 buitenlanders) verdient om voor zijn kronkelig beleid te worden afgestraft, zou een degradatie voor het Belgisch voetbal een slechte zaak zijn. Tenzij Bergen promoveert, zou Henegouwen dan een blinde vlek op de voetballandkaart zijn. En van een onevenwichtige competitie met één Waalse club wordt niemand beter.
DOOR JACQUES SYS
Het is alsof sommigen Dominique D’Onofrio geen zege gunnen
