Geen zomerrust voor Cercle Brugge dat zondagmiddag om één uur een laatste keer op Belgische bodem trainde, vooraleer af te reizen naar Engeland. Daar mag groen-zwart deze week de accommodatie van Blackburn Rovers gebruiken om het seizoen verder voor te bereiden. De ervaren ratten weten wat hen te wachten staat : een week hard labeur.

Heb je daar nog zin in, op je 35ste ?

Besnik Hasi : “Oh, dat valt mee. De eerste twee, drie dagen was ik wat stijf, maar nadien ging het beter en beter. Ik heb me altijd heel goed verzorgd en verder zat ik niet te veel stil. Het enige nadeel van doorgaan is dat de vakantie met de familie er weer bij ingeschoten is. Ik ben zeven dagen naar Kosovo geweest, maar zonder vrouw en kinderen. Mijn dochtertje zit in het eerste leerjaar en zij kan niet langer voor eind juni weg. En dan beginnen opnieuw de trainingen. Voorlopig blijven we in Brussel wonen, ik pendel elke dag met Oleg Iach-tchouk heen en weer.”

In de oefenwedstrijd tegen Diksmuide maakte je woensdag de 90 minuten vol. Dat is vroeg.

“De trainer had mijn testen gezien en vond die niet zo best. Besnik, zei hij, ik ben uit de tijd van Anderlecht meer gewoon. Ik heb alle gegevens bijgehouden en daar scoorde je beter. Dat kan ik aanvaarden. Ik heb de laatste maanden wat minder gedaan, minder gespeeld bij Lokeren, vakantie, en ik word er ook niet jonger op. Dus laat hij me harder werken en bijvoorbeeld 90 minuten op het veld. Hij spaart me absoluut niet.”

Hoe doet Glen De Boeck het bij zijn eerste stappen als hoofdcoach ?

“Goed, moet ik zeggen. (lacht) Het is ook nog vroeg hé. Zijn trainingen zijn interessant, op dit moment natuurlijk met wat meer de klemtoon op het fysieke werk. Hij probeert zoveel mogelijk met de bal te doen, wat leuker is voor de spelers. Hij is ook behoorlijk streng, het is niet zo dat je met alles weg kunt komen.”

Je was boos dat je manager jou bij hem ging aanbieden. De Boeck moest zelf afkomen, vond je.

“Boos is een groot woord, maar we kennen mekaar. Als hij vond dat hij zo’n speler nodig had, dan had hij ook zelf de eerste stap kunnen zetten, ja. Maar goed, dat is niet erg, we hebben mekaar gevonden. Ik heb hem gezegd dat ik lang niet versleten was, en dat hij dat desnoods maar moest verifiëren bij mijn trainers. (lacht) Glen mocht me geloven, maar checkte toch alles. Ik heb vervolgens met de mensen van Cercle gepraat en we waren er vrij snel uit. Gelukkig, want ik verdien een mooi afscheid in de eerste klasse.”

Mooier dan dat bij Lokeren, waar je kaarsje uitdoofde.

“Juist. Maar over de echte redenen zwijg ik liever, want anders ga ik mensen kwetsen. Het afscheid was er niet mooi, maar het ging om extrasportieve redenen. We begonnen goed, alle wedstrijden in de voorbereiding gewonnen en samen met Genk en Anderlecht ongeslagen bij de competitiestart. Maar vervolgens gingen we verliezen op Anderlecht en begonnen de problemen, moesten anderen spelen en werd ik opzij geschoven.”

Was het ook een leuk weerzien met Oleg ?

“Ja. Omdat ik zijn waarde voor onze ploeg besef. Oleg kan alles, hij kan scoren, hij kan meevoetballen, hij moet alleen wat opletten voor blessures.

Voor linksachter Mahan is het allicht wennen, zonder zijn Ivoriaanse maatjes.

“Ja, en dat merk je. Er zijn niet zoveel Franstaligen in de groep, hij komt uit een geborgen omgeving met veel landgenoten.”

Hoe gaat het plaatje eruitzien ?

“Daarvoor is het nog iets te vroeg, ik weet niet of Glen met één of twee controlerende middenvelders gaat voetballen. De ploeg heeft talent, dat zag je vorig seizoen tegen de toppers. We gaan nu proberen iets regelmatiger te zijn, datzelfde ook brengen tegen de zogenaamde kleinere ploegen.”

PETER T’KINT