Met Jef Van Gool, die 312 wedstrijden in de eerste klasse speelde, onder andere bij Antwerp, kende RAEC Mons in 1966 zijn meest memorabele Vlaming in de rangen. Vijf seizoenen speelde hij voor de club en dat hij als Nederlandstalige in de loop daarvan vlekkeloos het plaatselijke dialect sprak, maakt hem er nog altijd geliefd.
In die dagen, de dagen dat Mons in de lagere afdelingen speelde, kon veel. “In 1971/72 had de scheidsrechter vooraf iets te veel gedronken, met alle desastreuze gevolgen van dien tijdens en na de wedstrijd”, herinnert Jacques Lacroix, al achtendertig jaar supporter en sinds 1968 medewerker van het clubblad en daarom het geweten van de club genoemd, zich. “Later hebben ze daar voor een toernooi in de buurt nog reclame mee gemaakt op een affiche : dat die zatte scheidsrechter kwam fluiten. En al het volk ernaartoe ( lacht) !”
Het grootste succes kende Mons in het seizoen 2002/03, toen het, drijvend op de tweeëntwintig doelpunten van Cédric Roussel in de eerste klasse negende eindigde. “Je moest met La Placa en Londo op de flanken je spel wel volledig op hem afstemmen”, herinnert assistent-trainer Michel Wintacq zich. Het zal niet op die manier zijn dat Mons het dit seizoen aanpakt. ” José Riga ziet voetbal anders, meer opbouwend, met gevaar dat vanuit alle linies moet kunnen komen, dus niet alleen maar counteren, maar collectief bewegen. In een 4-4-2. Dat is ook het lievelingssysteem van de voorzitter. Niet dat hij zich met de sportieve keuzes mengt, maar sinds we er in tweede mee konden promoveren, is hij ervan gecharmeerd en zijn onze transfers daarop gericht.”
Veel Fransen zitten er in de kern, veel technisch vaardiger spelers dan voorheen en dat spreekt aan. “Ten tijde van Sergio Brio bleven alle spelers achteraan hangen. De mensen kregen niets te zien”, zegt Jacques Lacroix. “Nu wordt er beter gevoetbald en dat spreekt de mensen aan.”
Tienduizend man zat er tien jaar geleden soms nog in de tribune. Nu, beseft de clubleiding, moeten ze het vertrouwen herwinnen en de nadruk leggen op een betere jeugdwerking. Eigen kweek moet weer het eerste elftal kunnen halen. “Vroeger had je spelers uit de buurt, met wat Brio hier binnenbracht, konden de mensen zich niet identificeren”, zegt Lacroix. “Er zijn supporters die minder zouden eten en wat vaker een goed pak frieten zouden eten om toch maar naar het voetbal te kunnen komen. Ze zouden, vind ik, daarom met alle werkloosheid die hier in de buurt heerst, hun toegangsprijzen wel wat lager mogen maken : 20 of 35 euro voor een zitplaats is veel voor wie geen inkomen heeft.”
